วันละภาพ : แช่มช้า





หญิงสาวนัดหมายกับชายหนุ่ม
ในตลาดนัดและงานเทศกาลดนตรี
เธอหอบหิ้วงานฝีมือที่สร้างสรรค์เอง
ไปจำหน่ายในงาน ท่ามกลางร้านค้า
จำนวนนับร้อยร้าน เขาก็ไม่รู้เธออยู่ไหน
เมื่อเขามาถึงงาน เขายังคงไม่ได้โทรหาเธอ
ในขณะหญิงสาวกำลังสาละวนกับผู้คน
และการจัดวางสินค้า เมื่อเธอเงยหน้าขึ้น
ชายหนุ่มก็มายืนยิ้มอยู่ที่เบื้องหน้าเธอแล้ว
หากเป็นคนทั่วไปในปี 2015 อย่างวันนี้
คงจะกดโทรศัพท์เคลื่อนที่หากันง่ายดาย
ความรวดเร็ว บางทีก็ไม่ได้ช่วยอะไร
ความแช่มช้า บางทีก็ไม่ได้ทำให้เสียอะไรไป

หญิงสาวเข้าใจดี ชายหนุ่มไม่ใช่คนทั่วไป

สถานการณ์เล็กๆ ที่สุดแสนจะธรรมดานี้
หากคิดว่าไม่มีอะไร ก็จะไม่มีอะไรพิเศษ
เป็นเพราะหญิงสาวมองเห็นความพิเศษ
ในสิ่งที่ชายหนุ่มกระทำมันจึงเป็นสิ่งพิเศษ
ยามที่เราแหงนหน้าขึ้นมองฟ้าที่กำลังจะมืดมิด
ดวงไฟธรรมดาที่ฉายแสงด้วยแรงเทียนอ่อน
แม้จะดับไปสักดวงก็ยังให้ความรู้สึกอบอุ่น
ในหัวใจดวงน้อยๆ

น้อยส์มาร์เก็ต, พระนคร
21 พฤศจิกา 2558
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่