๐ คมเคียวเคยเกี่ยวข้าว        เคียงขวัญ
รักเกี่ยวสองใจพัน                ผูกไว้
ไยมาบัดนี้งัน                        เงียบทุ่ง  ตรมเนอ
ขวัญพี่มาทิ้งให้                    ทุ่งร้างเรียมเหงา ฯะ