- นี่เป็นตอนจบซีรี่ส์เดี่ยวรอบ2ของเคเบิ้ล tie in อีเวนต์ messiah complex ของx-men

- เรื่องราวโดยสังเขปคือหลังวันด้าลูกป๋าแม็ก โทดๆ ลืมไป ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว สาป nomore mutant ทำให้เผ่ามิวแทนต์ทั้งโลกพลังหมดแถมไม่มีมิวแทนต์เกิดมาเพิ่มอีกเลย ดันมีเด็กมิวแทนต์คนนึงแหกคำสาปนี้ลงมาเกิดได้ เผ่ามิวแทนต์เชื่อว่าเด็กคนนี้เป็นผู้ปลดปล่อยที่จะคืนพลังให้มิวแทนต์เลยรีบมารับถึงโรงพยาบาล เพียวริไฟเออร์กลุ่มศาสนาหัวรุนแรงที่เกลียดมิวแทนต์ตามมาเผาโรงพยาบาลทิ้ง ลูคัส บิช็อปที่ข้ามเวลาจากอนาคตมาอยู่กะx-menตั้งชาตินึงแล้วก็กะมาฆ่าเด็กทิ้งเพื่อแก้ไทม์ไลน์ของตัวเอง กลุ่มมาราดอร์ของมร.ซินิสเตอร์ก็จะจับเด็กไปทดลอง บลาๆๆๆๆ

....เรื่องมันจะยุ่งยังไงก็ช่าง จบอีเวนต์ที่ชาร์ลโดนลูกหลงตอนแย่งเด็กกันจนหัวเป็นรูอยู่ดี

- ขอข้ามdeadpool vs thanosไปก่อน เห็นเป็นตอนสั้นๆแต่ไม่นึกเลยว่าต้องค้นข้อมูลประกอบเยอะมาก ทั้งเรื่องคอสมิคบีอิ้ง ทั้งสงครามชิงเขตแดนในนรก ทั้งพวกการ์เดี้ยนในคอมิค ทั้งเรื่องเวทย์มนต์คาถาในมาร์เวล ไหนจะกัปตันยูนิเวอร์สอีก โอ่ย...

- ...แต่สาเหตุที่ลัดคิวมาแปลตอนนี้ก่อนคือเห็นอะไรบางอย่างมาแล้วติ่งแตก ขอข้ามมาแปลตอนจบซีรี่ส์ตอนที่25-26เลยแล้วกัน ส่วน24ตอนก่อนหน้านี้น่ะช่างหัวมันเถอะค่า~
_{- yaoi fangirl sense is tingling}
_______________________________________________





หลังจากการต่อสู้แบบวินาศสันตะโรบนถนนในมหานครนิวยอร์ค ในที่สุดลูคัส บิช็อปก็ถูกไล่กลับไปยังอนาคตของตัวเอง... เคเบิ้ลและโฮปจึงกลับสามารถมาสู่ปัจจุบันได้ ในที่สุดx-menก็ได้พบกับผู้ปลดปล่อยของเหล่ามิวแทนต์ ซึ่งจะมา...

เดดพูล: เออๆ จะมาช่วยเผ่ามิวแทนต์ที่หมดพลังเพราะโดนสกาเล็ตวิชสาปเข้าให้ บลาๆๆ แต่ตอนนี้แม่ผู้ปลดปล่อยที่ว่านั่นยังเป็นแค่เด็กแดงๆ และอีกไม่นานนักหลังจากนี้ก็จะโตพอที่จะเอาเหล้ามาบ้วนปากแทนน้ำยาบ้วนปากตอนเช้าแล้วก็เถอะ...

แต่พวกนายคงยังไม่รู้ล่ะสิว่าฉันนี่แหละที่ช่วยให้แม่สาวน้อยผู้ปลดปล่อยที่ยังเป็นทารกนี่รอดตายเชียวนะเฟ้ย

เรื่องมันเกิดขึ้นในช่วงอีเวนต์ messiah complex ที่ขายดีแบบถล่มทลายนั่นแหละ ฉันเป็นคนที่ทำงานอยู่หลังฉากมาตลอด ฉันเป็นคนช่วยเคเบิ้ลและแม่เด็กผมแดงนั่นออกมาจากกองเพลิงเลยนะ

ไม่ต้องพูดมากแล้ว ไปอ่านกันเลย



เดดพูล: เอิ่ม จะเลือกอันไหนดีเนี่ย จะเอาผ้าอ้อมแบบแผ่นซึมซับสามชั้นหนาพิเศษ หรือจะเอาผ้าอ้อมออร์แกนิกใช้เส้นใยที่ปลูกในร่มโดยไม่ใช้แรงงานทาสดีนะ...

พนักงาน: เอิ่ม.... แล้วเมียพี่ไม่ได้สั่งเหรอว่าจะเอาแบบไหนน่ะ

เดดพูล: นี่ หน้าตาฉันดูเหมือนคนที่จะหาเมียได้นักรึไงฟะ?

มีตัวเลือกให้เยอะเกินไปจริงๆ นี่แหละปัญหาของการใช้ชีวิตอยู่ในอเมริกา ถึงจะเป็นแค่เมืองเล็กๆทางเหนืออย่างคูเปอร์สทาวน์ในรัฐอลาสก้าก็เถอะ...

เยี่ยม ระบุตำแหน่งร้านได้ดีมาก ไม่มีคลาดเคลื่อนเลยซักนิด

เฮ้อ หุบปากแล้วหันไปถามไอ้พนักงานที่กำลังโทรแจ้งตำรวจดีกว่ามั้งเนี่ย ซาร่า พาลินซี้อผ้าอ้อมยี่ห้อไหนน้า...

ไม่ใช่และ นี่มันเรื่องในช่วงอีเวนต์ Messiah complex รายการของซาร่า พาลินยังไม่ออกอากาศซักตอนด้วยซ้ำ...

(ตรู๊ดดดดดดด)

ว่าไง เนทเพื่อนยาก ดีจริงๆที่นายโทรมาพอดี ตอนนี้ฉันกำลังเลือกผ้าอ้อมจากไอ้ที่มีอยู่แปดล้านยี่ห้อนี่ จะเอาอันไหนดีอ่ะ...

เคเบิ้ล: ตอนนี้นายอยู่ไหน รีบมาที่นี่เดี๋ยวนี้เลยนะ


โรงพยาบาลคูเปอร์สทาวน์เมโมเรียล ที่ตอนนี้กำลังโดนพวกเพียวริไฟเออร์เผาอยู่

เคเบิ้ล: พวกมันลงมือแล้ว

ไอ้พวกนี้กะไม่ให้มีใครเหลือรอดเลย

พวกมันเผาเด็กอายุต่ำกว่าห้าขวบทุกคน ใครอายุเกินนั้นก็ยิงทิ้งหมด

แต่ตอนนี้ฉันคงแวะไปช่วยคนพวกนั้นไม่ได้ ฉันมาที่นี่เพื่อจุดประสงค์อย่างเดียวเท่านั้น คือไปให้ถึงวอร์ดเด็กแรกเกิด

และต้องไปให้ถึงให้ทันก่อนที่เด็กจะไม่รอด



(เคเบิ้ลใช้ฟังก็ชั่นเก็บเสียงของปืน ยิงกบาลเพียวริไฟเออร์คนนึง และยิงไปที่ถังเก็บเชี้อเพลิงของเครื่องพ่นไฟของอีกคน แล้วก็ บรู้ม กลายเป็นโกโก้ครั้นช์)

เคเบิ้ล: หวังว่าเธอคงจะพร้อมแล้วนะ แม่หนู

เพราะเดี๋ยวเราต้องเดินทางต่อกันอีกไกลเลยล่ะ

มีเสียงปืนดังมาจากทางเดิน พวกมันล้อมที่นี่ไว้หมดแล้ว

บ้าเอ๊ย เวด ในเวลาแบบนี้นายดันหายหัวไปไหนอยู่นะ


เดดพูล: (ร้องท่อนฮุคเพลงout of time ของวงthe rolling stone[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตำรวจ: หยุด หมอบลงเดี๋ยวนี้

เดดพูล: วั้ยยยย พี่ตั้มมาแล้วววว

ตำรวจ: ไอ้บ้านี่ต้องเป็นพวกเดียวกับกับพวกที่บุกเข้าไปในโรงพยาบาลตอนนี้แน่ๆ

ตำรวจ2: บ้าเอ๊ย วันนี้น้องสาวฉันขึ้นเวรอยู่ที่นั่นพอดีด้วย

เดดพูล: โว้วๆ ใจเยดๆก่อนคุณตำรวจ ผมแค่มาซี้อผ้าอ้อมให้เพื่อนนะ แต่ไม่ได้ซื้อไปให้มันใส่นะ ที่จริงแล้วเพื่อนผมเพิ่งคลอด...

ตำรวจ: ช็อตมันเลย

(ไม่อยากจะบอก แต่ยิงปืนไฟฟ้าโดนหัวนมพอดี โอ้โห)

เดดพูล: รู้งี้ซี้อผ้าอ้อมมาใส่เองเผื่อไว้ซักตัวก็ดีหรอก



เพียวริไฟเออร์1: ฉันได้ยินเสียงมันร้อง

เพียวริไฟเออร์2: อยู่ข้างบนนี่เอง

เคเบิ้ล: ทางออกถูกปิดหมด

แบบนี้ฉันคงต้องเปิดทางออกไปเองแล้ว


เพียวริไฟเออร์2: มันอยู่ทางนั้น ที่ปีกตึกทางทิศใต้

(สมเป็นตัวประกอบ ยิงแม่นยังกะสตรอมทรูปเปอร์ โดนอิฐหินดินทรายและพวกเดียวกันเองเรียบร้อย)

เคเบิ้ล: ยังกับพยายามฝ่าสนามรบออกไปให้ได้โดยระวังไม่ให้ไข่ที่ซี้อมาแตกไม่มีผิด

ถ้าตอนนี้เวดยังไม่รีบโผล่ออกมาอีกล่ะก็ฉันจะตามไปฆ่ามันด้วยมือของฉันเองนี่แหละ


เดดพูล: แหม่ ไม่ต้องรีบขนาดนั้นหรอก เอาไว้ฆ่าฉันหลังจากที่ฉันช่วยนายและเด็กออกไปจากที่นี่แล้วก็ด้ายยย

ฮู้ย น่ารักจังเลย แม่หนูนี่หน้าเหมือนนายเปี๊ยบเลยนะเนท

เคเบิ้ล: เด็กนี่ไม่ใช่ลูกฉัน

เดดพูล: อ้อ ต้องรอฟังผลตรวจDNAก่อนถึงจะยืนยันได้สินะ (ไม่อยากจะพากย์ แต่มุขนี้เล่นไปก็เข้าตัวมุงเต็มๆเลยค่ะ ได้ข่าวว่าไอ้คนเล่นมุขก็ไม่ยอมรับตอนผู้หญิงเอาลูกมาฟ้องเรียกค่าเลี้ยงดูเพราะอ้างว่าDNAอยู่บนหน้า หน้าไม่เหมือนกุกุไม่รับนะคะ แหม่)

เคเบิ้ล: ฉันต้องพาเด็กคนนี้ออกไปจากที่นี่ คุ้มกันฉันที

เดดพูล: ให้คุ้มกันนายงั้นเรอะ ได้เลยเพื่อน

เดี๋ยวๆ ถ้าฉันคุ้มกันนายแล้วใครจะคุ้มกันฉันล่ะ



เดดพูล: ฉันไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมพอถึงฉากในหนังที่พอมีคนนึงบอกว่า"คุ้มกันฉันที" ไอ้คนที่ทำหน้าที่คุ้มกันก็จะยิงกราดใส่ตัวโกงแบบมั่วซั่วไปหมด

เออ ช่างหัวไอ้คนคุ้มกันนั่นเถอะ ที่ประหลาดจริงๆก็คือไอ้คนที่สั่งให้คุ้มกันนั่นมักจะหันหลังเปิดแน่บแบบไม่กลัวว่าตัวโกงจะยิงใส่หลังตัวเองได้ง่ายๆเลยแบบนั้นได้ยังไง

นายเห็นฉากประมาณนี้ในหนังแล้วไม่นึกสงสัยบ้างเรอะ เนท

อ้าว เนท  เน้ทททททททททท


แกมบิท: เรามาเพื่อรับตัวเด็กคนนั้น อย่าให้พวกเพียวริไฟเออร์เฮงซวยนั่นมาขวางทางเราได้เชียวนะ
(และนี่ก็คือแกมบิทกับแก๊งค์มาราดอร์ของเขานั่นเอง ตอนนั้นย้ายข้างไปทำงานให้มร.ซินิสเตอร์อยู่...)

เคเบิ้ล: บ้าเอ๊ย ดูเหมือนทุกคนจะมาร่วมปาร์ตี้ที่นี่กันหมดเลยนะนี่

ขอโทษที แบบนี้คงจะไม่ค่อยสบายเท่าไหร่นะ แม่หนู

แต่ตอนนี้ลุงนาธานคงต้องใช้มือทั้งสองข้างแล้ว

เดดพูล: เนทททททททททททททท


เดดพูล: เนทจ๋า ไม่ต้องห่วงนะ เค้าเคลียร์ทางให้เรียบร้อยแล้ว

อ้าว อิ๊บอ๋าย

ไม่เป็นไร วิ่งต่อไปได้เลย ฉันจะถ่วงเวลาไอ้พวกนี้ไว้ให้เอง แอร๊กกกกกกกกกกกกกกก

ไอ้หยา ไอ้สคัลป์ฮันเตอร์มันจะหักคอฉันแล้ว

กรอบขาว: พิลึกชะมัด ปกติไอ้นี่มันต้องเล็งหักคอล่างก่อนไม่ใช่เรอะ

เดดพูล: ขอแค่เนทกับเด็กรอดออกไปจากที่นี่ได้ก็คุ้มแล้ว... อ้าว อิ๊บอ๋ายอีกรอบแล้วววว

กรอบขาว: มีอะไรเรอะ

เดดพูล: อ้อ ไม่มีอะไรหรอก แค่กระดูกต้นขาหักเท่านั้นแหละ



เคเบิ้ล: เวดเอาของที่จำเป็นทุกอย่างมาให้หมดแล้ว ทั้งนม ทั้งเสี้อผ้าเด็ก ทั้งผ้าอ้อม

เยี่ยมมาก

ก่อนอื่นต้องทำให้ตัวอุ่นๆก่อน เดี๋ยวแม่หนูนี่คงหยุดร้องเอง

ยังไงอีกเดี๋ยวก็คงหยุดร้องเองแน่ๆ...ใช่มั้ย?

ไม่เป็นไรแล้วนะ แม่หนู


เคเบิ้ล: พวกเราต้องไม่เป็นไรแน่ๆ (...เยี่ยมค่ะ เคเบิ้ลโตมาแบบเป็นลูกคนเดียว ไม่เคยเลี้ยงน้องมาก่อนอีก โตจนเป็นผู้ปลดปล่อยได้นี่ก็บุญหัวแล้ว)

ฉันได้ยินนะว่านายอยู่ตรงนั้น เวด

เดดพูล: แหม่ ตอนแรกฉันกะว่าจะเล่นเป็นผู้พิทักษ์พวกนายแบบลับๆซะหน่อย อดเลย

เคเบิ้ล: ฉันว่านายแค่ไม่อยากเป็นคนเปลี่ยนผ้าอ้อมให้เด็กเท่านั้นแหละ



เดดพูล: นี่ๆ นายรู้ได้ยังไงว่าแม่หนูนั่นต้องการอะไรอ่ะ?

เคเบิ้ล: จำทฤษฎีความต้องการพี้นฐานของมาสโลว์ได้ไหม? สิ่งที่ต้องการแบบพี้นฐานที่สุดคืออาหาร ความอบอุ่น ที่หลบภัย และการนอนหลับน่ะ

เดดพูล: แล้วจะแยกได้ยังไงอ่ะ เด็กมันร้องอย่างเดียวเลยนะ

เคเบิ้ล: ก็แค่ทำแต่ละอย่างไล่ไปเรื่อยๆจนกว่าจะถูกนั่นแหละ

เดดพูล: แล้วถ้าเกิดทำถูกหมดแล้วก็ยังไม่หยุดร้องอ่ะ

ไม่ต้องมีของเล่นให้บ้างเหรอ

เคเบิ้ล: เวด แม่หนูนี่ยังเป็นทารกอยู่ ของเล่นยังไม่จำเป็นหรอก

เดดพูล: ขออุ้มหน่อยดิ

เคเบิ้ล: ไม่ได้

เดดพูล: แม่หนูนี่มีอะไรพิเศษเรอะ หวงจังเลย

เคเบิ้ล: ฉันจ้างให้นายมาช่วยงาน ไม่ใช่ให้มาตั้งคำถามนะ

เดดพูล: เออ ก็ได้

เคเบิ้ล: ฟังนะ... เวด ฉันต้องปิดเรื่องนี้เป็นความลับ

เดดพูล: เอิ่ม... เนท

เคเบิ้ล: ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วกว่าที่ฉันคิดไว้ คราวนี้ฉันเลยต้องทำทุกอย่างไปแบบไม่มีแผนเพื่อให้เด็กคนนี้ปลอดภัย

ก่อนหน้านี้ฉันไม่ได้บอกสาเหตุที่ฉันข้ามมายุคปัจจุบันกับนายหมดทุกอย่างหรอก มีบางเรื่องที่ฉันยังไม่ได้พูด นั่นก็คือ...

เดดพูล: เนท ฉันไม่อยากจะขัดคอตอนที่นายกำลังจะสารภาพรักกับฉันหรอกนะ แต่ตอนนี้...


เดดพูล: ฉันว่าเจ้านี่มันกำลังโมโหที่เราไม่ชวนมันมาอาบน้ำเปลี่ยนผ้าอ้อมพร้อมกับแม่หนูนี่นะ

เคเบิ้ล: หันข้างให้มัน แล้วเล็งไปที่...

เดดพูล: ไม่ต้องห่วง ไอ้นี่เดี๋ยวฉันจัดการเอง

นายจ้างฉันมาเพื่องานนี้โดยเฉพาะอยู่แล้วไม่ใช่เรอะ