เพื่อนผู้ชายคนนี้อ่ะ. เป็นคนที่แกล้งเราตลอด ปากหมา กวนตีนเรามากๆ แต่บางครั้งมันก็ทำเป็นรังเกียจเรา (ไม่รู้ว่าแกล้งทำหรือทำจริง) แทนชื่อมันว่าน.ก็แล้วกัน เรื่องมันมีอยู่ว่าตั้งแต่วันเปิดเทอมมามันจะนั่งหลังเราตลอดทุกวันทุกวิชา(ยกเว้นวิชาที่นั่งตามเลขที่) วันนั้นเป็นวันจันทร์เราเรียนวิชาเทคโนโลยี (วิชาเค้านั่งตามเลขที่แหละ)แต่ไอ้น.มันขอเพื่อนของมันที่นั่งตรงข้ามเราสลับที่นั่งกัน เหยดดด แต่ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรกับมันไปมากกว่าเพื่อนหรอก เย็นวันนั้นเราก็ไม่ได้เปิดFacebookหรอก (การบ้านเยอะมาก ไม่รู้ว่าอาจารย์จะกลัวว่าน้อยหน้ากันหรือเปล่า) เช้าวันต่อมาเราก็เดินไปเข้าแถวตามปกติ แต่ม.(เพื่อนเราที่เเอบชอบน.)เดินมาหาเราแล้วทำหน้าบึ้ง เราเลยถามเพื่อนสนิทเราว่ามันเป็นอะไร เพื่อนเรามันบอกว่าเมื่อวานน.ถามชื่อFaceเราทางแชทกลุ่ม (เฮ้ยเรื่องแค่นี้ถึงกับหน้าบึ้ง) เราก็เลยเดินไปพูดกับมัน
เรา:เฮ้ย กะอีแค่ไอ้น.ของFaceกูทำไมต้องทำหน้าบึ้งด้วย
ม.:มันขอทำไมล่ะ. ถ้ามันไม่ได้ชอบ
เรา:เฮ้ยบางทีถามเรื่องงานก็ได้
ม.:ห้องเราก็มีตั้งหลายคนไม่ใช่มีแค่คนเดียวสักหน่อย
เรา:เชื่อเราเหอะ เราไม่มีทางชอบไอ้น.แน่นอน
ม.:แน่นะ😄
เรา:สัญญางั้นไปเข้าแถวกันเหอะ
ม.:อืม. (ม.เป็นคนที่ชอบคนหลายๆคน จนเพื่อนผู้ชายบางคนไม่ค่อยชอบหน้า. ออกอาการประมาณว่าแรด)
คาบสุดท้ายของวันนั้นเราเรียนวิชาพระพุทธอ่ะเราจะนั่งข้างหน้าสุด(นั่งทุกวิชาเลย  แต่วิชานี้จะนั่งแยกหญิงชาย ไอ้น.เลยอด5555555) ระหว่างที่อาจารย์กำลังให้ดูการ์ตูนอนิเมชั่นพระพุทธเจ้า(เวอร์ชั่นดราก้อนบอลมั้งเห็นมีการปล่อยพลังด้วย)เราหันไปมองไอ้น.เฮ้ยเหมือนมันมองเรามานานก่อนที่เราจะมองมัน แล้วมันก็หลบหน้า หลังจากจบคาบอาจารย์ก็ให้ร่วมกันทำบุญที่ตู้บริจาคเงิน. แต่เราไม่มีเศษเหรียญเลย. เราก็พูดประชดไปว่า เงินไม่มี เอาใบเกรดใส่แทนก็แล้วกัน ระหว่างที่เราเดินจะเดินพ้นประตูไอ้น.มันเดินชนเรา(ประตูบานใหญ่ทำไมต้องเดินชนกันอีก) เราเลยพูดกับไอ้น.ไปว่า "เห้ยทางมีตั้งเยอะทำไม่ต้องเบียดกันด้วย" ไอ้น.มันไม่หันมาขอโทษขอโพยเราอ่ะ (เห็นเราเป็นธาตุอากาศรึไง) เราไม่สนมันล่ะมารอเพื่อน2คนที่ขั้นบันไดดีกว่า ระหว่างรอเพื่อนอยู่ไอ้น.กับเพื่อนมันก็เดินลงมา. แต่ไอ้น.มันอยู่หลังกลุ่มเพื่อนมันอ่ะ (เราก็ทำเมินเป็นไม่มองมันบ้าง) ไอ้น.มันหยุดอยู่ที่ขั้นบันไดที่เรากำลังยืนอยู่ แล้วมันก็ยื่นหน้าใกล้กับเรามากแทบจะระยะเผาขน เราเกือบลืมหายใจเลย (นี่ถ้าเรายื่นหน้าไปหามันอีกสักนิดคงจูบกันล่ะ) หลังจากที่เราสตั๊นอยู่นานไอ้น.มันเดินลงไปห่างจากอื้มมือเรานิดนึง. เราเลยเอากระเป๋าถือฟาดหลังที่มันจังๆ. แต่เหมือนมันไม่เจ็บ(คนหรือหินว่ะ) ผ่านไปหลายวันล่ะ วันนั้นเราเรียนวิทยาศาสตร์สองคาบแต่มันไม่พีคเท่าเราหยิบฉลากได้อยู่กลุ่มเดียวกับไอ้น.ส่วนไอ้ม.ก็ปล่อยให้มันอิจฉาเราไป คาบนี้เราทำการทดลองแล้วก็บลาๆๆๆๆๆๆๆ หลังจากทำการทดลองเสร็จเราก็เอาหลอดทดลองไปเททิ้งแล้วเอาไปล้าง(คือบับเราทำคนเดียวได้ไง)ระหว่างที่เราจะยกที่ใส่หลอดทดลองกับหลอดทดลองไปคืนอาจารย์แท่งแก้วมันก็ตกแต่โชคดีที่ไม่แตกไม่งั้นเงินที่จะไปซื้อของ-ก็หายไปหมด ไอ้น.เลยบอกว่าเดี๋ยวมันถือแท่งแก้วกับแปรงทำความสะอาด(แค่นี้ยังเอา) ระหว่างเข้าแถวให้ครูเช็คว่ามันสะอาดดีมั้ยเราก็เห็นเศษฟัดทองที่หลอดทดลองจึงรีบเรียกไอ้น.ที่กำลังคุยอยู่กับเพื่อน ไอ้น.สะดุ้งเล็กน้อยแล้วมันรีบมาที่เรามันเลยถามว่า
น.:มีอะไร
เรา:เศษฟักทองมันติดอยู่ในแก้ว. (ไอ้น.มันจึงรีบใช้แปลงใส่ในหลอดทดลองเรากลัวว่าฟัดทองมันจะลงไปข้างล่างเราเลยบอกว่า) เฮ้ยเอาแท่งแก้วเขี่ยเศษฟักทองดิ (แต่ไม่ทันไอ้น.มันเอาแปรงลงไปล่ะ. แต่ฟักทองมันอยู่ที่เดิม ที่แท้มันก็อยู่นอกหลอดทดลองไอ้น.มันเลยหยิบเศษฟักทอง แล้วมันก็ยิ้มมาทางเรามันเลยบอกว่า)
น.:นี่มันเศษฟักทองอยู่นอกหลอด (เราก็หน้าแตกไปอีกเลยยิ้มแก้เขิน. ต่างคนต่างยิ้มจนเพื่อนทั้งห้องมันล้อ) พอเราเอาของไปให้ครูแล้วเดินกลับมานั่งที่โต๊ะเหมือนเดิมไอ้ซ.(ที่อยู่กลุ่มวิทย์กับเราและก็เป็นเพื่อนไอ้น.)มันแซวว่า เฮ้ยสองคนนี้อะไรกันอ่ะ เป็นแฟนกันแล้วอ่อไอ้น.เงียบเราก็เงียบ(ก็มันเขินอ่ะ) คราวนี้ต้องเขียนการทดลองลงสมุดแต่เราลืมเอาหนังสือมาเราเลยขอไอ้น.แล้วให้มันไปอ่านกับซ. พอไอ้น.ให้หนังสือมากับเราไอ้ซ.มันแย่งเอาหนังสือมาไว้ที่ไอ้น.เราเลยบอกว่า
เรา:เฮ้ยกูไม่เอามา ให้กูดูด้วยดิ
ซ.:นี่มันของเพื่อนกู
เรา:แต่กูไม่เอามาอ่ะ มีหนังสือกันสองคนก็แบ่งกูบ้าง(ไอ้น.มันยื่นหนังสือให้เรา. แต่ไอ้ซ.ก็แย่งไปอีก ไอ้น.ก็ยื่นมาให้เราอีกจนไอ้ซ.หยุดแล้วพูดว่า)
ซ.:เออกูลืมไปสองคนเป็นแฟนกัน
หลังจากนั้นเราก็เงียบก็มันเขินอ่ะ. ไอ้น.มันก็เงียบด้วย (ฮั่นแน่ ไอ้น.คงเขินล่ะดี้)เราก็เลยล้อมันกลับ
เรา:แล้วกับว.อ่ะ ทีขอโทรศัพท์ถ่ายรูปกันได้
ซ.:นี่เป็นแฟนกับแล้วอ่อถึงไม่ปฏิเสธ
เรา:แล้วเป็นแฟนกับว.แล้วอ่อถึงไม่ปฏิเสธ. (ไอ้ซ.เงียบจนหมดคาบเลย) ต่อจากคาบ2ก็เรียนภาษาไทยแต่อาจารย์ไม่สอนเลยนั่งทำคณิตศาสตร์กับว.และต. (เพื่อนสนิทเรา) ที่ห้องวิทยาศาสตร์ทำจนจบคาบภาษาไทยเรากับว.และต.จึงรีบวิ่งไปอาคารที่เรียนคณิตศาสตร์โชคดีที่อาจารย์ยังไม่เข้าห้อง. เราก็เดินเข้าห้องยังมีที่นั่งหน้าสุดข้างหน้าต่าง(ปกติเรากับว.นั่งหน้าสุดข้างหน้าต่างส่วนไอ้ต.ก็นั่งกับแฟนมัน) แล้วขาดไม่ได้เลยคือไอ้น.  คาบนี้มันก็มานั่งหลังเราอีก .......ระหว่างที่อาจารย์กำลังสอนอยู่นั่นไอ้ก.(เพื่อนไอ้น.ที่นั่งหลังว.มันบอกว่า)
ก.:เฮ้ย. แฟนไม่มีปากกา. ขอปากกาให้มันหน่อน
(เราก็หยิบปากกาให้ไอ้น.)แล้วคนทั้งห้องก็แซวไม่เว้นแม้แต่ครูก็ยังแซวหมดคาบล่ะเราเลยไปพักเที่ยงกับเพื่อนระหว่างเรากินข้าวอยู่ไอ้น.มันมาบอกว่าขอนั่งกินข้าวด้วยยังไม่วายที่เพื่อนเราและเพื่อนแซวเรา เราเขินมาก. เย็นวันนั้นเราจะเดินกลับบ้าน. เห็นไอ้น.วิ่งมาแต่ไกลบอกว่าไปด้วยจะไปว่ายน้ำในหมู่บ้านเรา เดินผ่านป้อมยามก็มีลุงคนหนึ่งทักว่า"คู่นี้น่ารักจังเลย"เฮ้ยเดี๋ยวก่อนนะ  นับตั้งแต่วันนั้นไอ้น.ก็เดินกลับบ้านกับเราตลอด สงสัยคงว่ายน้ำทุกวัน ...........................แล้วตอนนี้เราก็รู้สึกว่าเราชอบน.แต่ไม่รู้ว่าน.จะชอบเรามั้ย แล้วเพื่อนเราที่ชอบม.จะทำยังไง