ก่อนอื่นก็ต้องสวัสดีก่อนเลยนะครับ นี่ก็เป็นกระทู้ที่ 2 แล้ว แต่ถ้าพูดถึงการเขียนจริงๆ ก็คงเป็นกระทู้แรกครับ เพราะก่อนหน้านี้แค่ขึ้นหัวข้อคำถามไปเท่านั้น

เข้าเรื่องเลยนะครับ คือผมสงสัยความรู้สึกของผมว่ามันคืออะไรอยากให้เพื่อนๆลองอ่านสิ่งทีเกิดขึ้นกับผมแล้วช่วยให้คำตอบกับผมหน่อยครับ

เรื่องก็มีอยู่ว่า ผมเป็นนักศึกษามหาลัยปี 1 ครับ พึ่งเข้ามาเริ่มเรียนอะไรได้ไม่นานมากนัก แต่ก็มีกลุ่มเพื่อนฝูงแล้วครับ พวกเราสนิทกันมากพอสมควรเลย ในกลุ่มของพวกเราก็จะมีกันประมาณ 12 คน แต่ที่สนิทกับผมจริงๆก็มี มิณทร์ (นามสมมุติ) มันจะเป็นผู้ชายแนวสำอาง หน้าตาน่ารักครับ กวนตีนเล็กน้อย นิสัยก็โอเคนะครับ ดูจริงใจ ฐานะที่บ้านก็คงจะดีนะครับใช้แต่ของแบรนด์ทั้งนั้น อีกทั้งยังเป็นที่ปรึกษาที่ดีด้วยครับ ส่วนเรื่องการเรียนก็ขี้เกียจพอๆ กับผมเลยก็ว่าได้  ฮ่าๆ

พวกเราสองคนจะไปไหนทำอะไรด้วยกันตลอด เรียกได้ว่าคู่ซี้เลยครับ ผมรู้มาว่ามินทร์มันก็มีแฟนอยู่แล้ว บางครั้งมินทร์ก็ไม่ได้อยู่กับผมตลอด  เพราะต้องไปดูแลแฟนครับ บางครั้งผมก็เคยถามมิณทร์ว่าทำไมไม่เคยพาแฟนมารู้จักบ้าง  มิณทร์ก็เอาแต่ปฏิเสธท่าเดียวและไม่ยอมบอกเหตุผลซึ่งมันทำให้ผมสงสัยมาตั้งแต่ตอนนั้น ว่าสรุปแล้วมันมีแฟนจริง ๆ หรือเปล่า หรือมันปกปิดอะไรไว้ไม่อยากให้ผมรู้ แต่ผมก็ไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวคนอื่นมากครับ ถึงแม้เราจะสนิทกันแต่มันก็ต้องมีช่องว่างเรื่องส่วนตัวไว้บ้างผมก็เข้าใจในจุดนั้นครับเลยไม่ว่าอะไร และไม่อยากรู้อะไรมากหากเขาไม่พูด

จนเมื่อวันก่อนมันก็โทรมาบอกผมว่าจะขอมานอนด้วย ซึ่งผมก็อึ้งไปเหมือนกัน เพราะห้องผมกับห้องของมันคนละชั้นเลยครับ ผมเคยไปห้องมันซึ่งสบายมากเทียบกับห้องรูหนูของผมแล้วก็ไม่น่าจะมีอะไรให้อยากมานอน  แต่ผมก็ไม่อยากจะเซ้าซี้เพราะมันใกล้จะค่ำแล้ว ตอนนั้นเป็นช่วงประมาณ 2ทุ่มจะ3ทุ่มแล้วครับ  ผมก็เลยออกไปรับมัน  พอถึงก็ถามมันว่ากินไรยัง  มันก็บอกว่าอิ่มแล้ว ผมถามอะไรก็ถามคำตอบคำดูไม่มีอารมณ์  ผมเลยไปแวะ 7-11 ซื้อขนมกินเล่นเผื่อมันหิวในช่วงดึก แล้วผมก็พามาที่ห้องของผมเลย

วันนี้เหมือนจะเป็นโอกาสดีเพราะรูมเมทของผมไปออกค่าย ซึ่งจะกลับตอนไหนก็ไม่รู้ ผมเลยอยู่ห้องคนเดียว ก็กะจะมันให้ไปนอนเตียงข้างๆแต่ก็ไม่ยอมนอน   บอกว่าถ้าไม่นอนด้วยกันก็ไม่นอน (ดื้อ) ผมก็เถียงต่างๆนาๆ จนสุดท้ายก็ต้องยอมครับ  เพราะเขาเป็นแขกผู้มาเยือน เราต้องตามใจ (แม่สอนไว้)  อีกอย่างให้ไปนอนเตียงเพื่อนที่ไม่ได้ขอไว้มันก็น่าเกลียดถ้าเกิดเขากลับมาช่วงกลางดึกคงมีปัญญาอีกแหง ๆ  เพราะรูมเมทผมเป็นพวกไม่ยอมให้ใครมายุ่งของส่วนตัว ผมก็เข้าใจนะครับผมก็เป็น ถ้าไม่ขอก่อนผมก็คงเคืองไม่ต่างกัน ผมเลยต้องยอมนอนเตียงเดียวกันกับมันครับ

อย่างที่ทราบกันดีครับว่าเตียงหอนั้นไม่ได้ยิ่งใหญ่อลังการอย่างที่คิด ส่วนมากก็จะเป็น 3ฟุตซะส่วนใหญ่ แล้วต้องมานอนเบียดกัน 2 คน มันเกินกว่าอะไรจะมาแทรกกลางระหว่างเราครับ แต่มิณทร์เป็นคนตัวเล็ก ผมก็ไม่ได้กำยำขนาดนั้นร่างกายก็พอประมาณ  เราเลยยังพอมีช่องว่างระหว่างกันอยู่นิดหน่อย ก่อนนอนมันก็ไปฟาดขนมถุงที่ผมซื้อมา แถมนมอีกกล่อง  (ไหนบอกว่าไม่หิว   -_- )  

จากนั้นพวกเราก็ขึ้นไปนอนเล่นกันบนเตียง ขึ้นไปก็ไม่ได้ทำอะไรหรอกครับ ต่างคนก็ต่างกดมือถือกันไป  ผมเห็นมันนอนกดมือถืออยู่นานผมเลยลองชวนคุยดูว่ามันเป็นอะไร มันก็ไม่ยอมตอบและหันมามองหน้าผมและกลับไปมองมือถือของมันต่อ ผมก็ไม่อยากถามอะไรมากก็เลยบอกว่า  ถ้ามีไรก็เรียกแล้วกันจะนอนละ ผมก็ไปปิดไฟแล้วก็มานอนข้างๆ มันก็เก็บมือถือแล้วก็ต่างคนต่างนอน

ก่อนนอนผมบอกไปว่าผ้าห่มมีผืนเดียวถ้าหนาวก็มาห่มได้นะไม่ต้องเกรงใจ มันก็อือ ๆ ของมันไป จนผมนอนได้สักพัก ผมก็รู้สึกอะไรสั่นๆ เลยตื่นมาดูมันนอนสั่นไม่ยอมห่มผ้าห่ม ผมห่มให้มันก็เอาออก (ไม่รู้ละเมอหรือว่ายังไง)  จะห่มให้กี่ครั้งก็โดนมันเตะบ้าง เอามือมาดึงออกบ้าง นอนดิ้นจนผ้าหลุดบ้าง ผมเลยลองวิธีใหม่ เอาผ้าคลุมตัวแล้วนอนกอดมันซะเลย

หลังจากกอดไปมันก็หายหนาวครับ น่าจะเป็นแบบนั้นเพราะผมไม่รู้สึกว่ามันสั่นแล้ว ผมก็เลยนอนกอดมันแบบนั้นต่อไปครับ (ผมกับมันกอดเล่นกันประจำ ก็เลยเฉยๆเวลากอดครับ)  ผมนอนกอดไป  มองหน้ามันไป คิดในใจมันก็น่ารักดีนะครับ  ผิวดีดูมีสกุล หน้าตาน่ารัก แก้มนิดจมูกหน่อย คล้ายๆพวกลูกครึ่งเกาหลี เห็นแล้วหมั่นใส้ครับน่ารักเกินหน้าเกินตามีแต่คนชอบ ผมเลยหาทางแกล้งเล่น เอามือไปหยิกแก้มเล่นบ้าง ดีดจมูกบ้าง  มันก็เริ่มจะสั่น ๆ เหมือนจะตื่น ผมก็ไม่รู้จะทำไงเพราถ้ามันตื่นมีหวังซวยครับ ไหนจะนอนกอดมันแถมเรื่องแกล้งมันอีก   ผมเลยเอามือไปลูบหัวมันดู มันก็นิ่งขึ้นเยอะครับ ดูผ่อนคลายแล้วเหมือนจะหลับต่อ (ตอนนั้นไม่รู้คิดอะไรทำไมถึงทำเหมือนกันครับ  แต่ตอนแฟนเก่าผมจะงอแงผมก็ลูบผมแบบนี้ได้ผลประจำหลับทุกราย)  ผมก็นอนลูบหัวมันก็นานอยู่เหมือนกันครับจนมันหลับสนิทต่ออีกรอบ แล้วก็กลับมานอนกอดมันต่อเพราะรู้สึกมันจะเริ่มหนาวอีกแล้ว

ผมก็กอดไปมองหน้ามันไปตอนหลับก็น่ารักกว่าตอนกวนเท้านิดนึง  ซักพักมันก็พลิกตัวแล้วมากอดผมเหมือนกัน มันคงคิดว่านอนห้องตัวเองมั้งครับเพราะห้องนอนของมันมีหมอนข้างทั้งสองข้างเลย ท่าจะเป็นคนติดหมอนข้าง มันพลิกตัวมากอดคงคิดว่าผมเป็นหมอนข้างมั้ง จมูกผมกับมันชนกันพอดีเป๊ะ ผมตกใจผงะแทบตกเตียงเพราะที่มันแคบมาก ผมเลยผลักตัวมันเบาๆเข้าไปข้างในอีกเพราะมีที่ว่าง ซึ่งถ้าผมไม่ทำก็คงนอนพื้นแล้วหละครับ  แล้วก็ไปนอนกอดมันต่อเพราะมันหนาวสั่น  ผมกลับมานอนมองหน้ามันต่อด้วยสภาพประมาณว่ามันนอนหันหน้ามาหาผม และผมก็กอดมัน

ตอนนั้นผมรู้สึกสึกแปลก ๆ เลยลองเอามือไปแตะที่ริมฝีปากมันแล้วก็ลูบดู มันให้ความรู้สึกเหมือนผมนอนกับแฟนยังไงไม่รู้ ผมเลยเผลอตัวไปหอมแก้มมันซะงั้น  ขนาดผมเองผมยังไม่เข้าใจเลยว่าทำไปได้ไง นั่นเป็นสิ่งที่ผมไม่สามารถอธิบายได้เลยครับ ผมไม่สามารถเขียนความรู้สึกนั้นให้พวกคุณเข้าใจได้ มันคงจะเหมือนเวลาที่เราได้นอนกับคนที่เรารักแล้วรักเขา อยากดูแลเขาอะไรทำนองนั้นครับ แต่มันติดอยู่ที่ว่าไอนี่เป็นผู้ชาย และเป็นเพื่อนผม

ผมก็นอนกอดมัน สลับกับเล่นผมมันจนเช้า กว่าผมจะหลับก็เกือบเช้าแล้วครับ  ตื่นมาอีกทีมันก็มาปลุกผม  บอกผมไปส่งมันกลับหอหน่อยตอนสาย ๆ  เพราะมันบอกว่าอยากจะกลับไปอาบน้ำ แล้วไปกินข้าวเที่ยงกัน มันก็ไม่ได้พูดเรื่องอะไรในช่วงกลางคืนนะครับ เพียงแต่ถามผมว่าเป็นอะไรรึเปล่าดูเพลียๆ (จะให้บอกได้ไงว่าเมื่อคืนนอนกอดและเล่นผมมันให้มันนอนสบายทั้งคืนจนแทบไม่ได้นอน) ผมก็แถไปเรื่อยตามประสาผมแหละครับ ผมแถไม่เก่งด้วยสิ ไม่รู้มันจะรู้ตัวเปล่า จนมันเลิกเซ้าซี้ แล้วก็ไปส่งที่หอมันเหมือนเดิม

หลังจากนั้นผ่านไปจนถึงช่วงดึกใกล้จะนอน  ผมกลับคิดถึงมันแปลกๆ อยากนอนกอดมันอีกครั้ง อยากนอนเล่นผมมันอีก และคิดถึงใบหน้าของมันตลอด  อยากจะอยู่ใกล้ๆ อยากจะจับริมฝีปากและนอนกุมมือ ผมนอนคิดถึงมันทั้งคืนจนแทบไม่ได้นอนเลยครับ ตอนเช้าก็ไม่มีจิตใจจะทำอะไรเลย หลังจากวันนั้นเพื่อนๆก็ถามผมว่าเป็นอะไร ซึมๆ เพราะปกติผมนี่ตัวพูดมากและกวนเพื่อนในกลุ่มเสมอ นี่ผมเป็นอะไร ?!