นี่เป็นกระทู้แรกถ้ามีข้อผิดพลาดประการใดขออภัยมานะที่นี้ด้วยนะคะ
เราของเรียกลูกพี่ลูกน้องว่า พี่ที (อายุ20)
ขอเรียกแทนตัวเองว่า เรา จริงๆชื่อทับทิมค่ะ (อายุ15เกือบ16)
ขอเกิ่นก่อนะคะ.... เราและพี่ทีสนิทกันพอสมควรแต่ไม่ถึงกับติดกัน แต่เวลาพูดคุยจะมี ครับ ค่ะ ตลอด อยู่ด้วยกันแต่เด็กพอเราอายุ 10 ขวบก็ย้ายไปอยู่กับแม่ในเมือง
เรากลับไปตจว.3วัน บ้านนี้จะแยกกันนอนคือ ลุงป้านอนด้วยกัน ตายายนอนด้วยกัน พี่ทีนอนคนเดียวและมีห้องว่างไม่มีคนนอน2ห้องวันนั้นเป็นวันรวมญาติ2ห้องเลยมีคนนอนแล้ว ส่วนคนอื่นแยกไปนอนรีสอร์ทบ้าง โรงแรมบ้าง แม่เราติดงาน2วัน 2วันที่แม่ไม่อยู่จึงต้องนอนกับพี่ที เราไม่คิดอะไรนอกจากกลัวนอนดิ้นจนพี่ทีรำคาญ
ตอนนั้นเป็นเวลาตอนเย็นเราไปอาบน้ำเสร็จก็ใส่ผ้าขนหนูไปแต่งตัวในห้องและหลังจากนั้นพี่ทีเดินตามเข้ามาแล้วนอนลงบนเตียงหันหน้ามาทางทีเรายืนก็พูด"ทิมไม่เจอกัน5ปีโตขึ้นเป็นกองเลยนะเนี้ย"เราก็ยิ้มแหยๆแล้วก็บอกว่า"พี่ทีคะหันไปทางนู้นจะแต่งตัว"พี่ทีหันไปทางกระจกและเราสัมผัสได้ว่าพี่ทีมองเราทางกระจก เราใช้เวลาแต่งตัว15วิเร็วมาก ใส่ชุดนอนลายน่ารักเสื้อแขนยาวเป็นกระดุมและกางเกงขายาว(ชุดนอนแหละค่ะ) พอแต่งตัวเสร็จพี่ทีก็ลุกไปอาบนํ้า ทุกคนกินข้าวร่วมกันดูละครหลังข่าวแล้วก็แยกย้ายกันไปนอนเราและพี่ทีนั่งเล่นมือถือยันสี่ทุ่มกว่าๆแล้วเราก็นนอนหลับไปก่อน จะมีหมอนข้างกั้นตรงกลางนะคะ ก็ไม่รู้สึกตัวเพราะหลับสดุ้งตื่นมาตอนดึกๆเพราะรู้สึกอึดอัดตอนนั้นมันมืดเราเลยคลำๆดูคือกระดุมเสื้อถูกปลดไป3เม็ดแล้วหมอนข้างที่กั้นก็หายไปและคือขาพี่ทีก็ก่ายขาเราอยู่ มือก็กอดอ่ะแต่มือมันวางอยู่บนหน้าอกเราบอกไปว่า"ไปกอดหมอนข้างได้ไหมน้องอึดอัด"พี่ทีตอบ"พี่หนวานอ่ะ"ก็กอดเราแน่นขึ้นเราจึงบอกไปว่า"พี่ทีถ้าไม่ปล่อยจะฟ้องตานะ"และพี่ทีก็ปล่อยเราติดกระดุมและนอนหันหลังให้เอาผ้าห่มมากั้นแทนตอนนั้นคือสั่นไปทั้งตัวเพราะกลัวนอนไม่หลับเลย สักพักพี่ทีดึงผ้าห่มที่ใช้กั้นออก แล้วดึงเราไปกอดเราตัวสั่นเหงื่อแตกไปหมด พี่ก็บอกก็บอกว่า"ร้อนหรอตัวเปียกทั้งตัวเลย"แล้วมือก็ค่อยๆปลดกระดุมเราอีกเราบอกว่า"พี่ทีอย่าเลยนะน้องกลัว"พี่ทีจึงหยุดและผลิกตัวเราให้หันหน้าไปทา่ทีแล้วพี่ทีก็กอดรัดแน่นโดยเฉพาะตรงเป้ามันแน่นมาก เราก็พยายามขยับนะแต่แน่เกิน สักพักมีไฟเปิดเพราะยายตื่นเช้า พี่ก็ปล่อยเราและเราก็ลุกออกไปหายาย
วันต่อมา
ตอนอาบนํ้าเราเอาเสื้อผ้าเปลี่ยนในห้องนํ้าเลยค่ะคืนต่อมามีน้องคนหนึ่งมานอนด้วยชื่อน้องกาย5ขวบเราก็เลยให้น้องกายนอนบนเตียงเลยแล้วก็เหมือนเดิมเราพยามฝืนใจที่จะนอนดึกนะแต่ก็แพ้พี่ทีเราเลยไปนอนที่พื้นเอาผ้ามาปูวันนี้กะว่าจะนอนสบายๆแต่คือเราคาดว่าพี่ทีน่าจะอุ้มเราขึ้นมาบนเตียงแล้วเราสดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะว่าเหมือนมีคนมาจุ๊บปากอ่ะค่ะแล้วก็เป็นพี่ทีที่ค่อมเราแล้วก้มมาจูบอ่ะค่ะอาการเดิมเริ่มกลับมา ตัวสั่นเหงือแตก ด้วยความตกใจเราจึงผลักออกไปเรามี สติเราจึงกำแขนน้องกายน้องกายก็ร้องให้เราคิดจะมีคนมาดูแต่ไม่มีคนมาดูพี่ทีต้องโอ๋น้องกายเราเลยลงไปนอนที่พื้นเหมือนเดิมแล้วพูดว่า"พี่ไม่ต้องมายุ่งกับน้องอีกนะ"ในตอนอยากพูดกูมากกว่าค่ะแต่ไม่กล้า เราก็หลับไปค่ะเพราะพี่ทีไม่มายุ่งแล้ว สักพักเราก็รู้เย็นตัวจับๆดูโดนปลดกระดุมอีกแล้วค่ะแล้วตอนตื่นมาพี่กำลังขยำหน้าอยู่เลยเราเลยพูดดังๆว่า"ปล่อย"แต่ไม่มีใครได้ยินพี่ทีปล่อยมือแล้วดึงเราเราไปกอดเราร้องให้เลยค่ะ พอเช้ามาก็ทำเหมือนทุกอยากปกติมาก
เราก็เลยทำตัวปกติแต่รู้ไหมคะในใจมันคิดมากมากค่ะ
ปล. ควรเลี่ยงยังไงดีคะคือเดือนหน้าต้องอยู่บ้านยายแบบยาวๆเลยค่ะ แล้วควรบอกพ่อแม่ดีไหมคะคือเป็นคนไม่กล้าและขี้สงสารอ่ะค่ะ คือถ้าบอกยายก็สงสารพี่ทีกลัวพี่เขาจะโดนลงโทษหนัก จะไม่บอกก็หนักใจ
ลูกพี่ลูกน้องทำเกินลูกพี่ลูกน้อง
เราของเรียกลูกพี่ลูกน้องว่า พี่ที (อายุ20)
ขอเรียกแทนตัวเองว่า เรา จริงๆชื่อทับทิมค่ะ (อายุ15เกือบ16)
ขอเกิ่นก่อนะคะ.... เราและพี่ทีสนิทกันพอสมควรแต่ไม่ถึงกับติดกัน แต่เวลาพูดคุยจะมี ครับ ค่ะ ตลอด อยู่ด้วยกันแต่เด็กพอเราอายุ 10 ขวบก็ย้ายไปอยู่กับแม่ในเมือง
เรากลับไปตจว.3วัน บ้านนี้จะแยกกันนอนคือ ลุงป้านอนด้วยกัน ตายายนอนด้วยกัน พี่ทีนอนคนเดียวและมีห้องว่างไม่มีคนนอน2ห้องวันนั้นเป็นวันรวมญาติ2ห้องเลยมีคนนอนแล้ว ส่วนคนอื่นแยกไปนอนรีสอร์ทบ้าง โรงแรมบ้าง แม่เราติดงาน2วัน 2วันที่แม่ไม่อยู่จึงต้องนอนกับพี่ที เราไม่คิดอะไรนอกจากกลัวนอนดิ้นจนพี่ทีรำคาญ
ตอนนั้นเป็นเวลาตอนเย็นเราไปอาบน้ำเสร็จก็ใส่ผ้าขนหนูไปแต่งตัวในห้องและหลังจากนั้นพี่ทีเดินตามเข้ามาแล้วนอนลงบนเตียงหันหน้ามาทางทีเรายืนก็พูด"ทิมไม่เจอกัน5ปีโตขึ้นเป็นกองเลยนะเนี้ย"เราก็ยิ้มแหยๆแล้วก็บอกว่า"พี่ทีคะหันไปทางนู้นจะแต่งตัว"พี่ทีหันไปทางกระจกและเราสัมผัสได้ว่าพี่ทีมองเราทางกระจก เราใช้เวลาแต่งตัว15วิเร็วมาก ใส่ชุดนอนลายน่ารักเสื้อแขนยาวเป็นกระดุมและกางเกงขายาว(ชุดนอนแหละค่ะ) พอแต่งตัวเสร็จพี่ทีก็ลุกไปอาบนํ้า ทุกคนกินข้าวร่วมกันดูละครหลังข่าวแล้วก็แยกย้ายกันไปนอนเราและพี่ทีนั่งเล่นมือถือยันสี่ทุ่มกว่าๆแล้วเราก็นนอนหลับไปก่อน จะมีหมอนข้างกั้นตรงกลางนะคะ ก็ไม่รู้สึกตัวเพราะหลับสดุ้งตื่นมาตอนดึกๆเพราะรู้สึกอึดอัดตอนนั้นมันมืดเราเลยคลำๆดูคือกระดุมเสื้อถูกปลดไป3เม็ดแล้วหมอนข้างที่กั้นก็หายไปและคือขาพี่ทีก็ก่ายขาเราอยู่ มือก็กอดอ่ะแต่มือมันวางอยู่บนหน้าอกเราบอกไปว่า"ไปกอดหมอนข้างได้ไหมน้องอึดอัด"พี่ทีตอบ"พี่หนวานอ่ะ"ก็กอดเราแน่นขึ้นเราจึงบอกไปว่า"พี่ทีถ้าไม่ปล่อยจะฟ้องตานะ"และพี่ทีก็ปล่อยเราติดกระดุมและนอนหันหลังให้เอาผ้าห่มมากั้นแทนตอนนั้นคือสั่นไปทั้งตัวเพราะกลัวนอนไม่หลับเลย สักพักพี่ทีดึงผ้าห่มที่ใช้กั้นออก แล้วดึงเราไปกอดเราตัวสั่นเหงื่อแตกไปหมด พี่ก็บอกก็บอกว่า"ร้อนหรอตัวเปียกทั้งตัวเลย"แล้วมือก็ค่อยๆปลดกระดุมเราอีกเราบอกว่า"พี่ทีอย่าเลยนะน้องกลัว"พี่ทีจึงหยุดและผลิกตัวเราให้หันหน้าไปทา่ทีแล้วพี่ทีก็กอดรัดแน่นโดยเฉพาะตรงเป้ามันแน่นมาก เราก็พยายามขยับนะแต่แน่เกิน สักพักมีไฟเปิดเพราะยายตื่นเช้า พี่ก็ปล่อยเราและเราก็ลุกออกไปหายาย
วันต่อมา
ตอนอาบนํ้าเราเอาเสื้อผ้าเปลี่ยนในห้องนํ้าเลยค่ะคืนต่อมามีน้องคนหนึ่งมานอนด้วยชื่อน้องกาย5ขวบเราก็เลยให้น้องกายนอนบนเตียงเลยแล้วก็เหมือนเดิมเราพยามฝืนใจที่จะนอนดึกนะแต่ก็แพ้พี่ทีเราเลยไปนอนที่พื้นเอาผ้ามาปูวันนี้กะว่าจะนอนสบายๆแต่คือเราคาดว่าพี่ทีน่าจะอุ้มเราขึ้นมาบนเตียงแล้วเราสดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะว่าเหมือนมีคนมาจุ๊บปากอ่ะค่ะแล้วก็เป็นพี่ทีที่ค่อมเราแล้วก้มมาจูบอ่ะค่ะอาการเดิมเริ่มกลับมา ตัวสั่นเหงือแตก ด้วยความตกใจเราจึงผลักออกไปเรามี สติเราจึงกำแขนน้องกายน้องกายก็ร้องให้เราคิดจะมีคนมาดูแต่ไม่มีคนมาดูพี่ทีต้องโอ๋น้องกายเราเลยลงไปนอนที่พื้นเหมือนเดิมแล้วพูดว่า"พี่ไม่ต้องมายุ่งกับน้องอีกนะ"ในตอนอยากพูดกูมากกว่าค่ะแต่ไม่กล้า เราก็หลับไปค่ะเพราะพี่ทีไม่มายุ่งแล้ว สักพักเราก็รู้เย็นตัวจับๆดูโดนปลดกระดุมอีกแล้วค่ะแล้วตอนตื่นมาพี่กำลังขยำหน้าอยู่เลยเราเลยพูดดังๆว่า"ปล่อย"แต่ไม่มีใครได้ยินพี่ทีปล่อยมือแล้วดึงเราเราไปกอดเราร้องให้เลยค่ะ พอเช้ามาก็ทำเหมือนทุกอยากปกติมาก
เราก็เลยทำตัวปกติแต่รู้ไหมคะในใจมันคิดมากมากค่ะ
ปล. ควรเลี่ยงยังไงดีคะคือเดือนหน้าต้องอยู่บ้านยายแบบยาวๆเลยค่ะ แล้วควรบอกพ่อแม่ดีไหมคะคือเป็นคนไม่กล้าและขี้สงสารอ่ะค่ะ คือถ้าบอกยายก็สงสารพี่ทีกลัวพี่เขาจะโดนลงโทษหนัก จะไม่บอกก็หนักใจ