สวัสดีคะ วันนี้เรีอยากมาถามเพื่อนๆรุ่นราวคราวเดียวกันหรือผู้ที่มีประสบการณ์ผ่านอายุ 22 ปีมาแล้ว ว่าตอนนี้ที่อายุ22 นี่ต้องทำงานหรือแบกรับหน้าที่มากน้อยแค่ไหนกัน



เข้าเรื่องเลยนะคะ คือตอนนี้เราอายุ22 เป็นนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู (ฝึกสอน) พักอยู่กับน้า(เป็น ผอ.รร.ที่เราฝึกอยู่ค่ะ ที่ขี้เหวี่ยง วีน เอาแต่ใจตัวเองสุดๆ )เราฝึกสอนกับน้าด้วยค่ะ ตื่นมาก้เจอหน้า ไป รร. ก้เจอหน้า กลับบ้านก้เจอหน้า บางทีก้เบื่อนะ
เราต้องตื่น หกโมงเช้าอาบน้ำแต่ตัวไป รร. ก่อนไป รร. เราก้ต้องทำงานบ้านอย่างน้อย1 อย่าง กวาดบ้านบ้าง ปัดฝุ่นรถบ้าง
ไปถึง รร. ก้ต้องทำหน้าที่ครูสอนนักเรียน ทำงานตัวเองบ้าง(ที่ได้รับมอบจากมหาวิทยาลัย) กลับบ้านมาเรรก้ต้องทำงานบ้าน กวาดบ้าน หุงข้าว ล้างจาน ทำกับข้าว ค่ะเป็นปกติ ซึ่งคนที่บ้านไม่มีไคทำอะไรเลย แม้แต่ไห้ข้าวหมา นี่คือกิจวัตรประจำวันจันทร์-ศุกร์นะคะ

ส่วน เสาร์-อาทิตย์ ต้องซัก-รีด ชุดนร. ไห้น้อง2คน แล้วก้งานอื่นบลาๆๆๆ อีกมามากมายค่ะ ถ้าเราทำไม่ดืหรือทำไม่ได้ก้จะโดนวีน โดนบ่นตลอด จนไม่อยากจะถามอยากจะคิดอะไรเองแล้ว

เราคิดว่าเราทำอะไรที่มันไม่ไช่ตัวเราเยอัไปค่ะ เราอึดอัด เข้าใจนะคะว่าเราอยู่บ้านเขาต้องตอบแทน แต่เราคิดว่าแค่อายุ22 มันมากไปค่ะ

ปล. 1 น้าเราคาดหวังกับตัวเรามากไปจนเราอึดอัด วางแผนให้เราทุกอย่างตั้งแต่เลือกคณะที่เรียนแล้วแหระค่ะ จนเราไม่อยากจะคิดจะทำไรเองทั้งนั้น เรากลัวเราทำผิดเเล้วเขาไม่พอใจ ตอนนี้เหมือนเราเก็บกด ฮ่าๆๆ อะไรที่ทนได้เราก้ทนๆไป คิดว่าตอบแทนบุญคุณ เราโดนบ่นโดนว่าแค่ไหนเราก้ไม่เคยเถียงนะคะ

คำถาม1. หน้าที่แค่นี้เยอะไม๊?
คำถาม2.  หน้าที่แค่นี้ทำไมทำเราเหนื่อย เราท้อได้ขนาดนี้นะ ?
คำถาม3. ถ้าคุณเป็นเราคุณจะทำอย่างไร?

อาจจะงงนิดนึงนะคะ