คือเราแค่เด็กม.ปลายคนนึงที่อยากมีชีวิตอยากมีเวลาเป็นของตัวเองบ้าง เดินเข้าห้องนอนทีไรก็ถามตัวเองตลอดเวลาว่าชีวิตวัยรุ่นตอนนี้มีความสุขจริงๆใช่มั้ย มันยากมาที่จะตอบตัวเองว่ามีความสุข เพราะแต่ละวันหนูแทบจะไม่ได้พักเลย ตื่นเช้าไปโรงเรียน เรียนหนังสือกลับบ้านทำงานบ้าน ช่วยแม่ทำงานของแม่ แล้วก็เข้าห้องนอนนอนเท่านั้น วันเสาร์อาทิตย์ ก็ตื่นเช้ามาทำงานช่วยแม่ เสร็จก็กวาดบ้านเลี้ยงหลานต่อจนเย็น 
มีเที่ยวบ้างวันไหนโรงเรียนหนูหยุดแต่หลานยังไปรร.อยู่
หนูก็จะเที่ยวแค่1-2ชม.ก็กลับมารับหลานที่รร.
หนูเนื่อยมากแทบจะเดินไม่ไหวแล้ว พอเรานอนระหว่างวันก็หาว่าเราไม่ทำอะไรเลย แม่จะชอบเอาไปฟ้องน้าว่าเราไม่เอาการเอางานเลยน้าก็จะทักมาเตือนมีบ่อยมากที่เป็นแบบนี้ 

หนูแค่อยากมีหน้าที่แค่เรียนให้เต็มที่ บ้างทีก็อิจฉาคนอื่นที่มีแค่หน้าที่เรียนหนังสือแต่เขากลับไม่เอาใจใส่  หนูเบื่อชีวิตตอนนี้มาก