ขอความกรุณาช่วยอ่านให้จบก่อนจะคอมเม้นท์นะคะ อย่างน้อยๆก็ถือซะว่าคุณจะได้อ่านหนังสือเกินปีละเจ็ดบรรทัดอย่างที่เค้าสบประมาทไว้

ไม่ขอยาว(หวังว่านะ) ถือซะว่าเรามาบ่นก็ได้ จะว่าโลกสงโลกสวยอะไรก็แล้วแต่คนจะมองค่ะ เราไม่ห้าม55555555555

คือเราเห็นว่าช่วงนี้กระทู้แบบ

เด็กที่ว่าเรียนเหนื่อยแล้ว ลองมาทำงานมั้ยครับ แล้วจะรู้ว่าตอนเรียนมันเทียบกันไม่ติด
ผู้ใหญ่คะ สมัยของพวกคุณเรียนพิเศษเหมือนพวกเราหรือเปล่า รู้ได้ยังไงว่าไม่เหนื่อย
พวกเด็กๆที่ตอนเรียนบ่นเหนื่อย โตมาแล้วจะรู้ว่าเหนื่อยกว่าเยอะ
ผู้ใหญ่ทั้งหลายครับเราเรียนก็เหนื่อยครับ อย่ามาบอกว่าไม่เหนื่อย

ขอบอกว่าเห็นเยอะมากกกกกก ก.ไก่ล้านตัว

เฮ้ยแก
พอมะ
หยุดมะ
งงง้ะ

ถามจริงนะ คนเราเกิดมามีช่วงไหนในชีวิตที่ไม่เหนื่อยไม่ลำบากไม่เครียดมั่งอะ ตั้งแต่เกิดยันโต ตอนเด็กๆเพื่อนขโมยไม้บรรทัดลายอุลตร้าแมนก็เครียด เป่ายิงฉุบแพ้ต้องไปปิดตาหาคนซ่อนก่อนก็เครียด โตมาหน่อยสอบไม่ได้สี่ก็เครียด เลี้ยงปลาตัวแรกแล้วมันตายก็เศร้า โอ้ยเลี้ยงปลามันลำบากโว้ย อะโตมาอีกนิด เรียนไรนักหนาทำไมยากจังโจทย์ปัญหาบวกลบคูณหารคือไรวะทำไม่ได้ พอขึ้นมัธยมทำไมการบ้านเยอะ ขึ้นม.ปลายเรียนพิเศษหนักโคตรๆ อีกปีสองปีก็ต้องเอนท์ เรียนมหาลัยโอ้ยกิจกรรมก็ต้องทำ เรียนจะจบมั้ย คณะนี้เรียนยากมาก ซิ่วดีมั้ย พ่อแม่จะผิดหวังหรือเปล่า เรียนจบทำงาน เงินจะหมุนทันมั้ย สิ้นเดือนต้องกินมาม่าหรือเปล่า จะดูแลพ่อแม่ท่านยังไง พอแต่งงานมีลูก เราจะมีเวลาให้ลูกให้ครอบครัวมั้ย เงินเดือนจะพอค่าเทอมลูก จะพอค่าใช้จ่ายลูกหรือเปล่า พอเกษียณก็เอาละ เงินเดือนก็ไม่มี มีแต่เงินสวัสดิการ ต้องรบกวนลูกหลาน เจ็บป่วยบ่อย ไปไหนก็ไม่สะดวก จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้

ชีวิตดูยากเนอะ

แต่ถ้าคุณลองมองย้อนกลับไป

คือตอนนี้ตัวของเราอยู่ม.5 ก็คงมองกลับได้ไม่เท่าไหร่ มีชีวิตอยู่บนโลกมาแค่ 16 ปี ไม่อาจไปคุยโวได้หรอกว่าผ่านโลกมาเยอะแล้วหลานเอ้ย

ณ ตอนนี้

ถ้าเราโดนขโมยไม้บรรทัดอุลตร้าแมน ก็ช่างมันสิ ซื้อใหม่ก็ได้ ไม่ก็ขโมยของมันกลับ555555 (นิสัยยย อย่าทำตามนะจ้ะ)

ถ้าเราเป่ายิงฉุบแพ้ตอนเล่นซ่อนหา แล้วไงวะ เดี๋ยวก็หาเจอละ อาจจะเซ็ง แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาปะ

ถ้าเราสอบไม่ได้สี่ ไม่ตกก็บุญละจ้าาาา จะไปรำแก้บน

ถ้าเลี้ยงปลาแล้วปลาตาย จากประสบการณ์อันเลวร้าย เราจะไม่เลี้ยงสัตว์ค่ะ ขอใช้สิทธิ์ข้ามข้อนี้

ถ้าเราโจทย์ปัญหาระคนไม่ได้...ก็ไม่ควรจะไม่ได้แล้วปะวะ ไม่งั้นกลับไปเรียนป.สี่ใหม่ไป(หมายถึงสำหรับตัวเรา ที่อยู่ม.ห้านะคะ ห้ามดราม่าว่าเราดูถูกคนอื่นน้า บอกแล้วนะว่าหมายถึงมาตรฐานของตัวเรา) อันนี้ก็ขอใช้สิทธิ์ข้าม555555

ถ้าการบ้านเยอะ จ้างเพื่อนสิ (นั่นเลวอีก) ลอกเน็ต (นี่ก็ชั่ว) ส่งช้าไปสิใครสน (ขออภัยเยาวชนที่อ่านอยู่มา ณ ที่นี้) ถามว่าเครียดไหม เครียดดิ ชีวิตแย่ ไม่ได้แถนะ แต่ต้องบอกว่าเพาะมันเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นอยู่ตอนนี้ไง เลยเครียด

ถ้าต้องเรียนพิเศษหนัก เออเรียนอยู่ หนักด้วย (หนักในความคิดของเรา เพราะลิมิตแต่ละคนก็ไม่เท่ากันเนอะ ห้ามดราม่า)

ส่วนที่เหลือ ยังไม่ถึงค้าบ กำลังอยู่ในโหมดทำใจ ร้องไห้แปป55555555

สรุปพล่ามมาทำไม?

ที่มาบอกว่าเหนื่อยๆกัน คือรู้ว่าอยากมาระบายบ้าง มันเหนื่อย อยากให้คนเห็นใจ เลิกมากดดันสักที ไม่ได้ว่านะ จะบ่นก็บ่นได้ เพราะเราก็บ่น

เออเราก็ไม่รู้หรอกว่าจริงๆคนวัยทำงานเหนื่อยขนาดไหน (อย่าเพิ่งเลื่อนลงไปเม้นท์ด่า อ่านให้จบก่อน) รู้แค่ว่ายังไงก็ต้องเหนื่อยมากแน่ๆ ที่เห็นพ่อแม่ทำงานงกๆหาเงินมาเลี้ยงลูกเลี้ยงครอบครัว กลับบ้านดึกๆดื่นๆเพื่อเคลียร์งาน ก็รู้ว่าไม่ง่าย และเราก็รู้ว่าวัยเรียนก็เหนื่อยมากเหมือนกัน ก็เนี่ยอยู่ในวัยเรียน เหนื่อยโคตร อยากจะบ้า แทบไม่มีเวลาพักผ่อน (อย่าเพิ่งเม้นท์ด่าว่าแทบไม่มีเวลาพักผ่อนละทำไมมาตั้งกระทู้)

อย่างที่บอกไป ทุกช่วงชีวิตมันก็เหนื่อยหมดแหละ มันแล้วแต่ว่าช่วงชีวิตไหนเราผ่านอะไรมาบ้าง

ที่เราสาธยายไปอะ นี่ไงพอมองย้อนกลับไป เพื่อนขโมยไม้บรรทัดก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่แล้วเห็นปะ

ละผู้ใหญ่ที่ทำงานแล้วมองย้อนกลับมาวัยเรียน อะอย่างน้อยๆให้ 5 ปี มันก็ต้องไม่ลำบากเท่าตอนที่กำลังเรียนปะ ก็มันผ่านมาแล้วนิ เก็ทมะ ผ่านมันมาได้แล้ว แต่ชีวิตในวัยทำงานยังไม่ผ่านไป ก็ต้องมองว่าลำบากกว่าเป็นธรรมดา

อะอ่านให้จบ วัยเรียนทั้งหลายอย่าเพิ่งเลื่อนไปเม้นท์

ส่วนวัยเรียน ตอนนี้กำลังเผชิญหน้าอยู่กับการเรียนที่มันลำบากมาก เป็นช่วงที่วิกฤตที่สุดในชีวิตละ (สำหรับคนส่วนใหญ่...นี่ดักทางละนะ อย่าดราม่า) ก็ต้องมองว่าเหนื่อยกว่าเป็นธรรมดา

คนส่วนใหญ่ (อะย้ำคนส่วนใหญ่อีกรอบนะ) ก็มักจะคิดว่าสิ่งที่ตัวเองกำลังเจออะ หนักสุดละ เพราะยังไม่เคยเจอที่มันหนักกว่า ส่วนไอที่ผ่านมาแล้วอะชิวว ก็รอดจากมันมาละนิ แต่ไอเหตุการณ์การที่อยู่ตรงหน้าเนี่ย เรายังผ่านมันไปไม่ได้

หนุ่มเอยสาวเอย เจ้าจะมาเกทับกันทำไมเล่า ในเมื่อต่างคนก็ต่างเหนื่อยสายตัวแทบขาดในชีวิตประจำวันอยู่แล้ว
แล้วมามัวนั่งเถียงกันแบบนี้ ไม่ยิ่งเหนื่อยเข้าไปใหญ่หรือ

เข้าใจค่ะ คนเรามันก็ต้องมีท้อบ้าง บ่นได้ ของความเห็นใจได้ โวยได้ (เลิกมาบอกว่าชีวิตตรูชิวได้แล้ว!)

แต่ก็บ่นแค่ในที่ของตัวเอง อย่าดูถูกคนอื่น อย่าเกทับคนอื่น ไม่มีใครเหมือนกันไปหมดหรอกนะ ต่างคนไลฟ์สไตล์ก็ต่างกันไป ภาระหน้าที่ที่ต้องเผชิญก็ไม่เหมือนกัน

ชีวิตนี้ไม่มีอะไรง่ายหรอก ซื้อหวยมาทั้งชีวิตละยังไม่เคยถูกเลย

แต่คนเราไม่เคยได้รับความเห็นใจจากการทำให้ตัวเองน่าสงสารเพราะไปเกทับคนอื่นหรอกนะ

ทุกคนก็รู้อยู่แก่ใจว่าชีวิตบนโลกนี้ ในยุคนี้ มันแข่งกันขนาดไหน แข่งกับประเทศอื่น เพื่อนร่วมงาน หรือแม้กระทั่งตัวเอง ทุกคนรู้ดีว่าชีวิตมนุษย์น่ะมันหนัก มันเหนื่อย มันน่าเบื่อขนาดไหน

เห็นต่างได้ไม่ว่า เราไม่ได้บอกว่าเราถูกนาใจเย็นๆ แค่ขอออกมาบ่นเพราะเจอกระทู้แนวนี้เยอะเหลือเกิน

ถ้าเหนื่อยมากก็เอาเวลาไปพักเถอะค่ะ เหนื่อยพักเดี๋ยวก็หาย แต่ไอการที่มาตั้งกระทู้เกทับทับคนอื่นเรียกคะแนนความสงสาร แล้วก็เถียงกันไปเถียงกันมาไม่จบสิ้นน่ะ มันไม่มีทางหายเหนื่อยหรอกค่ะ

อย่าถือว่าตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล โลกทั้งใบไม่ได้หมุนรอบคุณนะคะ

เอ้อดักทางอีกรอบ เราไม่ได้บอกว่าเราถูกเราดีเลิศเลอ อย่าดราม่า เดี๋ยวตีมือเลย

ฝากไว้เท่านี้

เอเมน

ปล.บอกเค้าไปว่าอย่าไปเกทับอย่าไปดูถูก เราเผลอไปเขียนไรให้เค้าเข้าใจว่าไปเกทับปะวะ555555555555 ขอโทษมาตรงนี้นะค้า ไม่ได้ตั้งใจง้าาาาาา ขอโทษค้าบบบ
ปล2 ถ้าเห็นว่า เฮ้ย! มันใช่ว่ะ(ฝันหวานอีก จะมีคนอ่านละชอบมั้ยถามใจตัวเองดู) ก็ช่วยกดแชร์หน่อยนะค้า ไม่ได้กินยอดแชร์เป็นอาหารนะนี่พูดเลย ไม่ได้บ้ายอดไลค์ด้วย แค่แบบ อยากให้คนเข้ามาอ่านเยอะๆ เพราะไอการเห็นกระทู้แบบนั้นทุกวันวันละสามเวลาหลังอาหาร(เว่อร์เนอะ เอ้ออ) มันก็ไม่ได้เจริญหูเจริญตาเท่าไหร่อะนะ
ปล3 ท่านที่เคยตั้งกระทู้ที่เราว่า เราไม่ได้บอกว่าคุณแย่หรืออะไรนะ เราแค่ออกมาบ่นในที่ของเราเนอะ เราเข้าใจคุณแล้วก็เห็นใจด้วยแหละ แต่ทำไงได้ชีวิตคนเราก็เดินต่อเนอะ สู้ๆนะคะ
ปล4 ขอบคุณที่อ่านเราบ่นจนจบนะคะ เลิฟๆ

อะ คอมเม้นท์ได้ ไม่ห้ามแล้ว5555555555