เราอาศัยกับตายาย พ่อเเม่ทำงานตจว. สถานะที่บ้านก็ปานกลาง มีพี่ชายหนึ่งคน อายุประมาณ 31 ปี พี่ชายมีลูก1คน อายุประมาณ 3-4 ขวบ เลิกกับภรรยา จะมาอาศัยอยู่กับตายาย ตายายอนุญาตให้มาอยู่ เเต่ไม่ให้เอาลูกมา เพราะเเก่เเล้วไม่สามารถเลี้ยงเด็กเล็กได้เลยให้บ้านฝั่งภรรยาเลี้ยง

พี่ชายมีพฤติกรรมไม่ทำงาน ของเเต่เงินพอ ไม่ให้ก็ขโมยของในบ้านไปขาย ยายเเจ้งตำรวจจับเเล้วครั้งนึ่ง
กลับมาใหม่ตายายก็ให้อยู่เพราะสงสาร ก็ไม่ทำงานเหมือนเดิม อ้างว่ารถเสียไม่มีรถจะไปทำงาน ให้เงินไปก็บอกว่าเงินไม่พอซ่อมรถขอเพิ่มอีก บอกว่าจะไปทำงานกับเพื่อนก็ให้เงินไปบอกว่าเงินหายกลับมาอยู่บ้านอีก ตายายให้ทำงานเเถวบ้านก็ไม่มีคนรับเพราะรู้นิสัย เเล้วเเต่ละวันก็จะหาเรื่องขอเงินไปเรื่อยๆ พอตายายไม่ให้ก็จะกดดันโดยการเดิมตาม ทำเสียงดังทุบประตู ร้องไห้ จนตายายสงสารเพราะเลี้ยงพี่ชายมาเเต่เล็ก หรือไม่ก็รำคาญให้เงินไป มีครั้งนึงตาไม่มีเงินยังยืมข้างบ้านให้

ตัวเราเป็นคนกลางเนื่องจาก เเม่ไม่ชอบพี่ชายมากๆเเม่บอกว่าทำงานมาด้วยความยากลำบากกว่าจะได้เงินมา พี่ชายไม่ทำงานเอาเเต่ขอเงิน เเล้วแม่ด่าบางคำก็เเรงมาก เวลายายให้เงินมักจะบอกกับเราว่าไม่ให้บอกเเม่ เมื่อก่อนเราสงสารไม่ได้บอก เเต่เดี๋ยวนี้เเอบบอกตลอดเพราะรำคาญพี่ชาย เเต่ก็รู้สึกผิดนิดๆเหมือนไปบอกก็ทำให้พี่ชายดูเเย่ในสายตาเเม่

ตอนนี้รู้สึกรำคาญพี่ชายมาก ขอเงินตลอดพอไม่ให้ก็ตื้อ ตายายก็เครียดเหมือนกันเเต่พี่ชายไม่มีที่ไป ตายายเลยให้อยู่ นอกจากเรื่องไม่ทำงานขอแต่เงินเเล้ว ก็มีเรื่องกินข้าวจานไม่ล้าง ทิ้งขยะไม่เป็นที่ ชอบน้ำลาย พอยายบ่นว่าก็เถียง รู้เหนื่อยมากเลยค่ะ ตายายก็เเก่มากเเล้วไม่อยากให้เครียด