เรื่องมีอยู่ว่า  ประมาณสิ้นเดือนกุมภาเพิ่งปิดเทอมเลยที่รร เพื่อนของผมนั้นชวนผมไปงานวันเกิดซึ่งสถานที่จัดงานนั้นเป็นบาร์และร้านอาหารรวมกัน เรียกได้ว่าเป็นร้านนั่งชิวมีดนตรีสดและมีเหล้าอะไรแบบนี้ขาย ซึ่งผมไม่เคยไปที่แบบนี้เลย แต่เพื่อนคนนี้บอกว่าอยากให้มานะ ไม่ใช่ผับตื้ดๆอะไรเป็นแค่ร้านนั่งชิลธรรมดาคนที่มาก็มีแต่เพื่อนๆกัน แล้วเพื่อนสนิทผมก็ไปด้วย  ผมเลยตกลงไป  วันนั้นรู้สึกแปลกๆเห็นไพ่สำรับใหม่ที่ไปซื้อมา เลยหยิบมันติดไปด้วย ผมนั้นชอบไพ่ยิปซีมากและศึกษามาสักพักก็เลยดูไพ่ได้(ศาสตร์นี้ก็เป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะ)เมื่อถึงร้านนั่งชิวนั้นด้วยความที่ยังเด็กก็เลยไปถึงตั้งแต่6.30 ร้านยังไม่เปิดเลย ก็เดินเล่นกันเรื่อยเปื่อยรอจนถึง1ทุ่มก็กลับมาหาโต๊ะนั่ง เพื่อน จนเมื่อทุกคนมาครบประมาณ17คนได้ เพื่อนก็คุยนั้นนี่กัน ละเพื่อนในกลุ่มคนนึงก็ดราม่าขึ้น เพื่อนคนอื่นเลยบอกให้ผมลองดูไพ่ให้ ผมก็เริ่มดูไพ่ให้ ดูไปดูมาคนอื่นอยากดูด้วยจากร้านบาร์กลายเป็นที่หมอดูไปเลย พอถึงคนสุดท้าย ผมเสียงแหบเลย ตลกมากเพื่อนคนนี้แหละขอแทนว่าคุณS คือคนที่ผมรักในตอนนี้
วันนั้นก็ได้รู้จัก sเป็นวันแรก  ผมดูไพ่ให้sคนสุดท้ายเราก็เลยได้นั่งใกล้กัน  ตอน ไพ่ที่จับมาบอกทำนองว่าคนๆนี้เป็นคนที่เป็นคนคิดมาก แต่แค่ไพ่ก็ยังไม่เท่าการกระทำของs เพราะsจะคอยถามนั่นนี่ย้ำไปวนมา แล้วบ่นพึมพำกับตัวเองตลอด เพื่อนสนิทsก็บอกจะคิดมากทำเชี่ยไรทำใจเย็นๆแค่ไพ่อะไรแบบนี้ มันไม่ได้ตัดสินอนาคตไรหรอก  ผมก็นั่งฟังเขานะ sก็คุยกับเพื่อนต่อ จากนั้นก็ดูจนจบ ในความคิดผมตอนนั้นรู้สึกดีใจมากที่เห้อรางสังหรณ์ไม่ผิดจริงๆหยิบไพ่มาใช้งานคุ้มเลย ตอนนั้นเสียงแบบแหบเลย ผมมัวแต่นั่งดูไพ่ข้าวที่สั่งมาเลยโดนคนอื่นกินไปหมด งานก็เริ่มไปพออาหารหมดเพื่อนก็เริ่มสั่งเหล้ามากขึ้นๆ ผมยังไม่กินนั่งดูว่าคนกินเหล้ามันเป็นยังไงกันหนอ เจ้าของวันเกิดที่ชวนมานั้นเริ่มหน้าแดงและไปคนแรกๆ ส่วนผมก็นั่งจ้องหน้าเพื่อนสนิทแทนว่าคุณ T เป็นผญเกือบจะคนเดียวในกลุ่ม เธอก็เริ่มสนุกและเมาไปในที่สุด จากนั้นผมจึงหันไปหาsที่นั่งข้างๆ sยังโอเคอยู่เพราะยังไม่ได้ดื่ม sถามผมเรื่องไพ่ต่อ นี่ยังคงไม่จบเรื่องไพ่(คิดมากจริงๆ) เสียงในร้านเริ่มดังก็คุยกันไม่ค่อยได้ยิน เวลาก็ผ่านไปประมาณ2ทุ่มกว่า เรายังไม่กินไรเลย ให้เพื่อนใส่เหล้าให้ผสมในน้ำโค้ก  มันก็ขมๆแปลกๆไม่อร่อยอะไรเลย แต่คนอื่นก็ยังคงชนแก้วกันใหญ่ ตอนนี้sเริ่มกินบ้างแล้ว  ผมก็คุยเล่นกับคุณ t เพื่อนที่กำลังเมาได้ที่เลย คนเมาคุยด้วยแล้วตลกมากๆ เขาจะเคลิ้มๆยังไงบอกไม่ถูก  พอหันไปหาsอีกทีsเคลิ้มไปเหมือนกัน ผมกินแต่โค้กๆๆมีเหล้ากระจึ๋งนึง ก็เริ่มปวดฉี่ ก็เลยบอกเพื่อนว่าไปห้องน้ำ แต่พอผมกลับมาอีกที s หลับไปแล้วฟุบไปเลย ปลุกไม่ตื่นด้วย นั่งไปก็ประมาณ3ทุ่มได้ คนอื่นเละไปหมด ผมไม่มีไรทำเลยนั่งดูคนเมา มีผู้ใหญ่มาเพิ่มอีก1ท่านเป็นมาเป็นคนดูแลพวกเรา สุดท้ายเห็นว่าบางคนไม่ไหวละควรกลับ รวมถึงs ผมเลยแบกs ไปหาแท็กซี่พร้อมเพื่อนที่ยังมีสติช่วยกัน ส่งsขึ้นแท็กซี่เสร็จก็มีเพื่อนที่กลับทางเดียวกันไปดูแล สภาพคือหลับไม่รู้เรื่อง พุงsนิ่มมากตอน ตอนผมแบกสัมผัสได้เลยมันนิ่มๆ  มาโดนตัว จากนั้นก็กลับมาที่โต๊ะ หลายคนเมามาก  ผมไม่ไหวละตอนนั้นคิดว่าอยากเมาบ้างอยากรู้มันเป็นไง เลยเอาเหล้าของเพื่อนหลายๆคนมารวมละดื่มเยอะๆ ดื่มเยอะมากจริงๆไม่หยุดเลย รู้ตัวอีกทีเริ่มมึนมากแล้วก็ไม่หยุดกินๆไปเรื่อยจนเขาเลิกสั่งเหล้ามา เหล้าหมดเลยต้องหยุดกินตอนนั้น4ทุ่มครึ่งกลับกันไป6-7คนแล้ว ผมมึนแต่ยังทำทุกอย่างได้เหมือนเดิมแต่เดินเซ จากนั้นผมบอกเพื่อนสนิทคือ เจ้าt (ตอนนี้เมามากแล้ว)ว่าควรกลับแล้วละ เดี๋ยวคุณอาแกจะห่วงนะ(tอยู่คอนโดกะญาติที่เป็นอา)เป็นผญด้วยจะกลับดึกไม่ดี
ก็เลยพากันกลับแท๊กซี่ ผมส่งtที่คอนโดt จากนั้นจึงกลับมาคอนโดตัวเอง  สภาพผมคือพะอืดพะอมจริงๆ รู้สึกทรมานมากๆ คงเป็นเพราะกินมากจนเกินไป มันไม่ดีเลย โชคยังดีที่ส่งเพื่อนถึงที่พักปลอดภัย  แท็กซี่ก็ตลกกวนๆ บอกเมาหรอ เมากว่านี้ลุงก็ส่งมาแล้ว ใจเยนๆนะอย่าเพิ่งสลบบอกลุงก่อนไปไหน ก็เป็นประสบการณ์เมาที่ ฟหกเ้กัาาเหภ เลยก็ว่าได้ กว่าจะได้นอนแทบแย่เลย ก็อยากฝากไว้ว่าเราเป็นวัยรุ่นถ้าจะคิดจะลองอะไรก็อย่าลืมดูแลตัวเองและคนใกล้ตัวด้วย ความปลอดภัย สิ่งเหล่านี้สำคัญ ถึงจะมีผู้ใหญ่มาด้วยแต่เราก็ต้องระวังเหมือนกัน

เช้าวันต่อมา ผมมีไลน์s เพราะsได้ให้ไว้ก่อนที่จะเมาหลับไป sไลน์บอกว่าตกใจมากเพราะตอนหลับไปเพื่อนถ่ายรูปไว้ละกลัวแม่เห็นละว่า ตอนนี้ความรู้สึกผมเริ่มอยากคุยกับsคนที่รู้จักกันแค่วันเดียว เวลาก็ผ่านมาจนกลางคืนผมก็นั่งเล่นเกมตามประสาวัยรุ่นปิดเทอมแรกๆมีเวลาว่างก็เล่นเกม sทักมาถามเรื่องไพ่อีกตามเคย (ยังไม่จบจากร้านนั่งชิวนั่น)  ผมก็เลยชวนคอลไลน์ไปเลย  sตอบตกลงก็เลยวีดีโอคอลไลน์ แล้วพูดถึงไพ่ที่sจับได้ในเมื่อวาน พูดจนsเริ่มสบายใจก็คุยเรื่องตัวเองเริ่มเล่านั้นนี่ผมเริ่มรู้สึกดีมากขึ้น แต่ผมก็เหนื่อยไม่หายจากเมื่อวานผมก็เลยวางละจะไปนอน ก็วางไปสักแปปก็อาบน้ำเตรียมตัวนอน sยังไลน์มาอีกถามเรื่องเดิมอีกแล้ว ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆแต่ก็ไม่เป็นไรคอลอีกรอบคราวนี้sเริ่มเล่าเรื่องต่างๆให้ฟัง ละsก็บอกว่า ผมไม่เข้าใจหรอกว่าs พูดอะไร ซึ่งผมก็ไม่ค่อยเข้าใจจริงๆ sพูดว่า "ถ้าเราทำในสิ่งที่ไม่อยากทำมันเป็นอะไรก็ได้" ตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้เลยคือไร ละจากนั้นสัมผัสได้ว่าsยื้อๆไม่วาง และเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ เวลาล่วงเลยจากเที่ยงคืนมา2.30ชม. จนตี2.30 สุดท้ายsบอกว่า แกล้งเฉยๆจริงๆไม่ได้คิดมากอะไร ผมงงมากแต่ก็สบายใจละ sไม่ได้เป็นอะไรมาก เลยเผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีเห็นว่าสายตัดไปตอนตี5  ตกใจมากไม่รู้ กรนใส่รึเปล่า ละเมอไรบ้าง ก็เลยรอเจ้าตัวตื่นแต่ก็ไม่มีอะไรsบอกว่า นั่งมองวัดจากคอนโด ละก็ปล่อยให้โทรศัพท์แบตเหลือ0 เห็นหลับก็เลยไม่วาง
หลังจากนั้นเราก็คุยกันมากขึ้น ผมเริ่มชอบsเข้าแล้ว   คงเป็นเพราะชอบร้องเพลงเหมือนกัน เล่นเกมเดียวกัน ทำให้มีเรื่องคุยตลอดแต่พอสักพักผมก็รู้สึกแย่ที่ตัวผมเองเหมือนเพื่อนที่เพิ่งสนิทกันแต่เราคิดไม่ซื่อกับเพื่อนซะแล้ว ก็เลยตอบน้อยลงพยายามตอบช้า  ผ่านมาไม่นานอยู่ๆsโทรมาบอกว่าเนี่ยมีคนอ้างว่าเป็นโมเดลลิ่งสนใจตัวs แต่sบอกไปว่ามีเพื่อนอีกคนนึงสนใจไหมซึ่งก็คือผม แล้วไอโมเดลลิ่งนั้นก็ทักลายมาตอนแรกผมก็แบบปฏิเสธไปว่าวันนี้ไม่ว่างเพราะเพิ่งเลิกเรียนพิเศษละกลับคอนโด เขานัดบอกให้มาเจอที่สยามซึ่งsอยู่แถวนั้นเลยแต่s ก็ปฏิเสธไปเหมือนกัน จากนั้นเราก็คุยกันสรุปเปลี่ยนใจลองไปดู พอไปเจอไอโมเดลลิ่งนั้นมันก็มองเรา2คน ทำชวนคุยแล้วซึ่งทำตัวดูลึกลับแปลกๆ คือไอโมเดลลิ่งมันฉลาดพอตัวเลย คำถามแรกที่มันถามพวกเราคือ2คนนี้อยู่คนละโรงเรียนกันแล้วมาสนิทกันได้ไง ผมเรียนโรงเรียนสหมีชายหญิง ส่วนsเรียนรรชายล้วน sค่อนข้างสูง แต่จะออกมีพุงนิดๆละชอบโม้ว่าเนี่ย4แพคๆlolไขมันแพค ส่วนผมตัวเล็กกว่าs นิดหน่อย  เหมือนมันจะรู้ว่าเราเพิ่งรู้จักกัน  มันอ้างตัวเองมาจากค่ายสักค่ายขอไม่เอ่ยชื่อ จะทำซีรี่เกี่ยวกับนักกีฬาว่ายน้ำต้องถอดเสื้อต้องกล้าใส่กางเกงว่ายน้ำ ต้องกล้าๆๆ มันเริ่มพูดย้ำ(ตอนนี้ผมเริ่มตะงิดๆ) ละมันพูดต่อว่าเนี่ยเดี๋ยวไว้นัดกันไปให้ช่างภาพอะไรพวกนี้ดู (เรา2คนก็นั่งฟังมันพูดไป) จำรายละเอียดไม่ค่อยได้แต่มันโน้มน้าวเก่งมาก จนเกือบจะเชื่อมัน ละมันก็ถามว่าเคยมีประสบการณ์โดนหลอกไหม ผมเลยเล่าว่าครั้งหนึ่งเคยขึ้นไปส่งผู้กำกับค่ายหนึ่งจากที่ทำหนังyค่ายหนึ่ง(ขอไม่เอ่ยชื่อค่าย)ผมไปส่งเขาที่คอนโดสองต่อสอง แต่ผม รอดกลับมาได้แบบปลอดภัยไม่โดนทำ18+ เรื่องนี้ค่อนข้างโหดร้ายมาก  ผมเล่าให้ไอโมเดลลิ่งนั้นฟัง มันตอบกลับมาว่าโชคดีมากที่ออกมาได้ปกติแบบนี้ไม่รอด (ตอนนั้นสตั้นเลยพูดเหมือนตัวเองทำบ่อย)   sจากที่นั่งฟังมาตลอดก็เล่าบ้างว่าไม่เคยโดนใครหลอกแต่โดนแอบถ่ายในห้องน้ำแต่ก็จับคนทำกระทืบๆโทรศัพท์มันจนหน้าจอแตก  จากนั้นตามไปซัดหน้าละเดินออกมาจากห้องน้ำ  พอเล่าจบเราสองคนก็ขอตัวกลับ  เรารู้สึกหวิวๆมากพอเล่าเรื่องนั้นไปเราตัวเย็นละรู้สึกชามากเราจับมือsแน่นมากไม่ปล่อยเลย ยืนตั้งสติอยู่สักพักแต่มันก็รู้สึกโล่งเพราะอย่างน้อยได้เล่าออกมา จากนั้นเราก็ไปกินข้าวแล้วก็นั่งbtsจากสยามไปเดินเล่นเจเจกรีน  วันรุ่งขึ้นผมต้องเจอsอีกตอนบ่ายๆเพราะวันเกิดเพื่อนในกลุ่ม  ก็เจอกันร้องเกะ โยนโบว์ลิ่ง โมเดลลิ่งนั้นก็ยังทักมาเรื่อยๆแต่ไม่มีอะไร แต่พอวันต่อมาไอโมเดลลิ่งนั้นให้s ถ่ายรูปโชว์หุ่นไป ทางไลน์ ตอนนั้นเรา2คนรู้เลยว่า มันหลอกแน่ๆ เพราะจากการพูดหลายๆอย่าง ก็เลยไม่ตอบมัน มันยังคงทักมาเรื่อยๆแต่ก็แบบไม่สนใจ คืออะไรจะตื๊อขนาดนั้นทีแรกทำมาดดี พอเกิดเรื่องนี้ขึ้นจากที่ผมคิดว่าจะหายไปก็กลายเป็นสนิทมากขึ้น  sชวนผมเปลี่ยนสรรพนามการเรียกชื่อถามว่าผมสนใจไหม sนั้นจะแทนตัวเองว่าอาจารย์แล้วเรียกผมว่าศิษย์ผมคิดว่าน่ารักดีเลยตอบตกลง แล้วก็มาถึงวันสงกรานก็เล่นด้วยกันไปกันเป็นกลุ่มใหญ่เลยสนุกมากๆ
จนมาถึงวันเกิดผม ผมก็จัดงานละชวนเพื่อนๆมา ละsก็มาด้วย วันนั้นผมมีความสุขมากๆเลยเพื่อนๆกลุ่มใหม่ที่เพิ่งได้รู้จักกันละเพื่อนสนิทผมที่มางาน sและเพื่อนๆป้ายเค้กใส่หน้าผม ผมเลยป้ายคืนเลยวันนั้นเป็นความทรงจำที่ดีมากๆ เล่นกันตลกมากอาหารอร่อยแต่ผมวิ่งไปมาทั้งงานไม่ค่อยได้กินไรเลย
ตลอดปิดเทอมผมต้องเตรียมตัวเพื่อไปเรียนต่อต่างประเทศ เวลาคุยเรื่องนี้sจะบอกเสมอว่า sบอกว่าไม่น่าไปเลยม6แล้วมันค่อนข้างยุ่งยากถ้าจะไม่ซ้ำชั้น ซึ่งจริงแต่ผมตัดสินใจไปแล้วว่าจะไปคิดว่ามันเป็นโอกาสมากกว่า ที่จะได้พัฒนาตัวผมเองที่อ่อนในภาษาอังกฤษและอยากรู้ว่าคนอเมริกาความคิดเป็นแบบไหน ต่อมาไม่นานคุณครูที่สอนพิเศษผม ก็เซอไพร์สผมด้วยการเลิกสอนกระทันหัน ก็เลยหาที่เรียนพิเศษใหม่sก็แนะนำว่ามาเรียนที่เดียวกันสิ จากนั้นผมก็ไปทดลองเรียน และสมัคร   เวลาเรียนพิเศษได้เรามักจะไปหาข้าวกินหลังเลิกเรียนก่อนแยกย้ายกลับ  เวลาผ่านไปเริ่มมีเพื่อนล้อผมกับs ว่า2คนนี้สนิทกันจังนะหลังจากนั้น ผมก็ทำตัวไม่ถูก  และsก็เริ่มเปลี่ยนไป  ก็ยังคุยกันแต่น้อยลง ผมรู้สึกเจ็บแปลบๆที่ใจเวลาคุยผมพยายามตอบช้า   แต่ใจมันหวิวๆและเสียใจ ถึงจะเรียนพิเศษที่เดียวกันแต่เวลาก็ไม่ได้ตรงกันตลอด วันหนึ่งผมนั่งทำการบ้านที่คุณครูสั่งให้ทำอยู่ในที่เรียนแต่พอผมเงยหน้ามาสิ่งที่เจอคือsตอนนั้นตกใจมากมองตาค้างเลย ดีใจอยู่ลึกๆที่ได้เจอเพราะเราไม่ได้คุยไลน์กันเลยหลายวัน ส่วนsก็ท่าทางตกใจเหมือนกันที่เจอผม จากนั้นsก็เข้าไปเรียน ผมก็นั่งทำการบ้านจนเสร็จแล้วจะกลับก็เลยเข้าในห้องที่sเรียนเพื่อลาครูกับs  ที่เรียนพิเศษเป็นที่เรียนเล็กๆแล้วทั้งผมกับsก็สนิทกับครูและเจ้าของสถาบันมาก ผมตัดสินใจอยู่นานเหมือนกัน ใจจริงผมอยากรอsเลิกเรียนเพราะกว่าผมจะทำการบ้านเสร็จตอนนั้นมันก็ใกล้เวลาเลิกมากๆแล้วตอนนั้นนั่งอยู่หน้าข้างหน้ากับพี่เจ้าของสถาบัน เขาก็ถามว่ารอsไหม ผมสับสนมาก แต่ผมตัดสินใจออกมา ไปลาครูกับsมีแต่ครูที่บอกลาผม sนั่งหันหลังอยู่นั่งนิ่งเลยไม่พูดอะ ผมเสียใจเลย คือรวบรวมความกล้าเข้าไปในห้องก็ยากละนี่เข้าไปทำไมให้แย่กว่าเดิม ผมก็ออกมาจากนั้นไม่นานsก็ส่งไลน์มาว่า โหยออกมาไม่บอกกันเลยนะ ผมเลยบอกไปว่าลาแล้วถามครูดูสิ sก็บอกว่าไม่ได้ยินแหะ ช่วงนี้เครียดด้วย แต่ไม่ได้บอกผมเครียดเรื่องอะไร ช่วงนั้นผมเศร้ามากๆเหมือนเพิ่งได้รู้จักเพื่อนใหม่มาแต่ผมกำลังจะเสียไปเพราะผมดันไปหวั่นไหว (หวั่นไหว10ริกเตอร์)ไปชอบ  สรุปคงเป็นผมนี่แหละคิดมากเอง  เหลือเวลาอีก2เดือนกว่าก่อนเดือนสิงหาตอนนี้เรา2คนคุยกันน้อยลงละเจอกันน้อยลงเพราะรรกำลังจะเปิดเทอม  และทุกครั้งที่เจอกันเป็นเพราะความบังเอิญ หรือไม่ก็ครูหรือเพื่อนนัด  เดี๋ยวมาต่อนะครับ