ทำแล้ว...ก็มาถามว่าเป็นอะไรไหม
ทำแล้ว...ก็บอกว่าขอโทษ ร้องไห้
ทำแล้ว...ก็บอกว่ารักอย่างนั้นรักอย่างนี้
ทำแล้ว...ก็บอกจะไม่ทำอีก มันกี่ครั้งแล้ว

เวลาเค้าโมโหเค้าห้ามอารมณ์ไม่อยู่ ด่าว่าเราต่ำไม่มีค่า ไม่เหลือชิ้นดี ทำร้ายร่างกายจนไม่กล้าไปเรียน ไปทำงาน เพราะอาย ตบจนตาเขียว เอามีดจี้คอ เอามีมาขู่จะแทงเรา เรากลัวมากๆ ไม่กล้าแจ้งความ ไม่กล้าบอกใคร ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ ไม่อยากให้แม่รับรู้กลัวแม่จะเครียดกลัวแม่จะเสียใจ สงสารเค้าด้วย พอเราจะไปจากเค้า เค้าก็มาขอโทษร้องไห้ เสียใจที่ทำเรา แต่ก้อไม่ได้ทำแค่ครั้งเดียว ไม่อยากเลิกหรอก เพราะเราเองก็รักเค้ามาก แต่ก็เป็นสิ่งที่ลืมไม่ได้ เจ็บตัวไม่เท่าไหร่ แต่เสียใจที่เค้าทำร้ายเรา ทั้งๆที่เป็นคนรักกัน ทั้งๆที่เค้าก็บอกว่ารักเรา