ชีวิตวัยเด็กของผมนั้นค่อนข้างที่จะเป็นเด็กประจำซะส่วนใหญ่ตั้งแต่อนุบาลเลยทีเดียว และพอขึ้นประถมก็ย้ายมาไปกลับ โรงเรียที่เรียนนั้น สมับประถมกับ
มัธยม จะเป็นคนละโรงเรียนกันครับ  และพอมัธยมก็ประจำยาวถึงมอหกเลยครับ  ชีวิตวัยเด็กผมนั้น ค่อนข้างซนและเกเร ชอบมีเรื่องชกต่อยกับเพื่อน และ
ชอบแกล้งเพื่อน ด้วยวิธีสารพัด ขอไม่บอกละกันครับ มันดูน่าเกียดๆ  พอขึ้นมัธยมก็จะมีเพื่อนเป็นแก๊งใหญ่ๆนั่งด้วยกัน ช่วงนี้เป็นช่วงที่แสบที่สุดเลยหล่ะครับ กินข้าวด้วยกัน พอพักกลางวันก็จะมานั่งรวมกัน โดยเพื่อนห้องอื่นที่อยู่ในกลุ่มก็จะมานั่งกินข้าวด้วยกัน สมัยนั้นเพื่อนค่อนข้างเยอะครับ เพราะเป็นกลุ่มใหญ่มีห้องอื่นมารวมด้วย เวลาไปโรงเรียนจะรู้สึก สนุก เฮฮาทุกวัน ได้เจอเพื่อน ได้เล่นกับเพื่อน แก้ลงเพื่อน เข้าขากันมากครับเพื่อนสมัยมัธยม รู้สึกว่ามีความสุขกับเพื่อนๆชุดนี้มาก  ใจๆกันมากครับ
  
  
    ส่วนเรื่องเรียนสมัยเด็กๆก็เรียนพอได้ครับ ประถมนี่เรียนดีครับ พอขึ้นมัธยมค่อนข้างแย่ เกรดไม่ถึงสองเลยครับ มีตก มีซ่อม อารมสอบแต่ไม่เคยคิดอ่านหนังสือครับ การบ้านก็ขอเขาลอกตลอด พอสอบ นิสัยผมนี่เป็นขาลอกครับ ลอกเป็นอาชีพ ลอกบ่อยมากครับ ซึ่งมันช่วยให้ผมมีคะแนนที่ดีขึ้นนะครับ ผมนี่เป็นขาลอกที่เพื่อนๆจะรู้กันเลย ซึ่งเพื่อนผมเองก็ชอบลอกครับ 555  แต่เรื่องเรียนนี่พออยู่มหาลัย สี่ปี ผมตกสองตัวตอนปีหนึ่ง ซึ่งตกโดยไม่ใส่ใจสนใจเองครับ พอซ่อมก็ได้บีสองตัวเลย มหาลัยผมเรียนโอเครเลยนะ อาจดูเหมือนเรียนแย่ แต่ผมอ่านและทำแลคเช่อทุกวิชา และจดแนวข้อความมาทำสรถปอ่านย่อยๆ ให้มันอ่านง่ายขึ้นด้วย ซึ้งมหาลัยถ้าตกคือเรียนใหม่ทั้งเทอมครับ เสียเวลา เสียตังอีกต้องแพง เพราะผมมอเอกชนครับ ผมก็ปรับปรุงตัว บันชงบันีนี่ถึงกะมีสูตรคำนวนมาประยุกต์เป็นของตัวเองเลยนะครับ ซึ่งมันทำใหผมติด F อ่าว ล้อเล่นครับๆ มันทำให้ผมผ่านมาได้ จำได้ว่านับนิ้วๆเอาเองนี่หล่ะครับ มีนเยี่ยมมากจริงๆนะ เป๊ะมากถึงจะไม่ได้เกรดถึงกับสาม แต่ก็สองกว่า ผมก็รุ้สึกโอเครกับตัวเองครับ คนเราถ้าพยายามจะทำให้มันสำเร็จ มันต้องได้อ่ะครับ
ผมก็ผ่านมันมาโดยไม่ได้ยากเย็นอะไรครับกับการเรียนในมหาลัย ส่วนเพื่อนสมัยมหาลัย ต้องบอกว่า คนละเรื่องกับเพื่อนสมัยมัธยมเลยหล่ะครับ เพราะมันไม่ค่อยเข้ากับผมเท่าไร ผมชอบแบบฮาๆ มันๆ สนุกๆ อ่ะครับ มหาลัยนี่เพื่อนไม่เยอะครับ  ไม่ค่อยฮาด้วสิ มีเดกเรียนเนิดๆด้วยนะในกลุ่ม แต่นิสัยดีครับ มีเกเรก็มีครับ  รวมๆกลุ่มผมก็ประมานหกคนครับ ชายล้วนครับ สนิทจริงๆ แบบโอเครมากๆ ถูกใจ มีคนเดียวครับ 555 จะเป็นรุ่นพี่ที่มาลงเรียนใหม่อยู่ปีเดีวกับผม ผมรู้สีกโอเครมากๆกับพี่คนนี้ครับ ฮาๆ ใจๆ เพื่อนคนอื่นก็ดีนะครับ แต่สนิทคนนี้ที่สุดจริงๆ นั่งด้วยกัน ไปเรียนพร้อมกันบ้าง ค่อนข้างบ่อย ลงเรียนตัวเดียวกัน ซึ่งเพื่อนผู้หญิงก๊มีสนิทอยู่กลุ่มนึง นิสัยดีครับ ฮาๆ เอาเป็นว่าเพื่อนสมัยมหาลัยกับมัธยมของผม ค่อนข้างต่างกันมากครับ มหาลัยผมจะไม่ค่อยเฮฮา สนุกเท่าตอนมัธยม ไม่รู้ว่ามีคนเป็นแบบผมป่าวนะครับ

   ส่วนเรื่องความรัก เคยมีแฟนคนแรกตอนมอสี่ คนเดียวจริงๆในชีวิต แล้วก็เลิกกันตอนผมมอหก ผมว่าผมดีนะ แต่เขาไม่ดี 5555 เลิกไปมันดีกับผมครับ
หลังจากนั้นจะมีเพื่อนของเพื่อนมาคุยอีกคน คนนี้ก็น่ารักรับ คุยได้สักพักได้ข่าวแว่วว่าแฟนเก่าเขามาขอคืนดี ผมจึงปลีกตัวออกห่าง แล้วก็ไม่ได้ติดต่ออีก คนนี้ตอนเจอกันหนแรก พาแม่มาเซอไพร้ผมด้วยนะ อายมากตอนนั้น หลังจากนั้นก็จะมีตามโลกอนไลน์นิดๆหน่อยครับ มีน้องมัธยมคนนึง คนนี้ผมชอบมากเลยนะ คุยกันสองสามปี แต่ตอนนี้ไม่ได้คุยแล้ว ไปเที่ยวดูหนัง ร้องเพลงกันด้วย ชอบมากเลยน้องคนนี้ น่ารักมาก แต่ไม่ได้คุยแล้ว เพราะน้องเขาน่าตาดีครับ ตัวเลือกเยอะ เลยตัดสินใจ เลิกยุ่ง คุยกันเหมือนความสัมพัน บอกไม่ถูก ไม่ใช่แฟนกันนะ แต่ไปไหนเดินจับมือกันเหมือนเป็นแฟนกันเลยแหล่ะ  ชอบจริงๆ และมาอีกทีก็มหาลัยครับ ตัดสินใจจีบรุ่นน้องคนนึงคนละคนะกันนะครับ นั่งจ้องหน้าน้องเค้าตอนซ้อมสแตนอ่ะ จนน้องเขารู้ จนไปสืบอีเมลมาได้ คุยกันได้ ปีกว่าๆ รุ้สึกตรงสเป็กนะ  แต่ก็อีกหล่ะครับ ผมเหมือนรู้ว่ามีคนเข้าหาเค้า แล้วเค้าก็ดูจะโอเครกะคนที่เข้าหาซึ่งเป็นรุ่นพี่ ผมจึงรีบถอยและบลอคทุกอย่าง มันป่วยการครับ ผมจะเป็นคนที่ถ้าเมื่อไรที่คนที่คุยด้วยอยู่แล้วมีคนมาจีบหรือมีคู่แข่ง ผมชอบถอยนะ ผมจะหายไปเลย เพราะรู้สึกว่ามันป่วยการที่จะไปแย่งอะไรครับ ผมถอยตลอดเมื่อมีเรื่องอะไรทำนองนี้ เหอะๆ มาคนสุดท้ายครับ คงรู้จักบีทอคกันนะครับ ได้รู้จักสาวใต้คนนึงอายุรุ่นน้องผมนิดนึง ได้คุยกันจนสนิท จึงนัดเจอกัน ดูหนังไรงี้ คนนี้นิสัยดีนะ เรียนครูด้วย หลังจากนั้นก็มีคุยกันอยู่ แต่ผมไม่ได้ชอบนะคนนี้ ไม่ได้ชอบเลย พอซิมผมหาย เขาเลยหายไปกับซิม เลยไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ก็ประมานนี้ครับ

    ส่วนปัจจุบัน เรียนจบก็กลับมาค้าขายอยู่บ้านครับ ที่บ้านมีธุจกิจอยู่ ก็ใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย อยู่กับพ่อแม่ ญาติๆ แถวบ้านๆ เพื่อนก็ไม่ค่อยมีครับแถวนี้ เพราะเพื่อนแถวบ้านปัจจุบันก็ไปทำงานทำการกันแล้ว ส่วนใหญ่ผมจะอยู่กับาติพี่น้อง เพื่อนก็นานๆไปหาที เล่นคอม เล่นเกม ดูหนัง เฝ้าร้านทั้งวัน แต่ก็มีความสุขนะครับ ตกเย็นก็ไปตีปิงปองแถวบ้าน ความคิดก็โตขึ้นกว่าตอนไหนๆที่ผ่านมา เป็นผู้ใหญ่มากขึ้นครับ

ปล. ไม่รู้จะมีคนมาอ่านเรื่องผมบ้างปล่าว กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ 3 เป็นเรื่องจริงของผมเอง ถ้ามีใครอยากจะแชรก็มาแชรต่อผมได้เลยครับ  จะรออ่าน

ปล. ในพันทิปนี้ ผมถูกใจน้องอยู่คนนึงมากๆ ตรงสเป็กจริงๆ  แต่ดูทรง ป่วยการ 5555 น้องคงไม่รู้ว่าเปนผม เพราะผมไม่เคยหลังไมค แต่มีเฟส เคยคุยอยู่สองวัน และก็ไม่ได้คุยแล้ว แค่อยากบอกให้รู้นะ จริงๆ อยากรู้จักมาก เพราะหลายๆที่น้องมีอยู่ มันตรงกับสิ่งที่ผมหาอยู่ แต่มันคงป่วยการอ่ะนะ

โอเคร จบแค่นี้ละกันครับ หวังว่าจะมีคนเข้ามาอ่านบ้างนะ