เป็นพระแล้วชอบพูดคำเทศนาพระรูปอื่น เช่นคำพูดหลวงตามหาบัว ให้พระรูปอื่นได้ยิน
แต่ไม่ได้บอกเป็นคำพูดหลวงตามหาบัว
แล้วพระรูปอื่นก็ชมเราว่าปัญญาเฉียบแหลมในพระธรรม ทั้งที่ไม่ใช่ความคิดตัว แล้วก้ไม่ได้บอกเป็นความคิดผู้อื่น

เราก็ยินดีที่เขาสรรเสริญเรา แล้วเราก็ไม่ได้บอกคำพูดของเรา..ว่าเป็นคำเทศนาพระรูปอื่น
พระรูปอื่นก็ชมเราปัญญาเฉียบแหลม มีของเก่าสะสมไว้มาก

แบบนี้เราปาราชิก ข้อ2 ข้อลักทรัพย์ คือลักเอาความคิดผู้อื่นมาพูดเพื่อให้พระรูปอื่นเยินยอตัวเอง

โดยไม่ได้บอกว่าคำพูดที่เราเอามาพูด เป็นของพระรูปอื่นไหมเอ่ย