1.รอบๆสนามบริเวณถนนรามคำแหงและพระรามเก้าตัดใหม่รถไม่ได้ติดมากอย่างที่คาด
2.ยังมีคนขาย-คนซื้อตั๋วผีกันเกลื่อนแบบโจ่งครึ่มไปหมดตั้งแต่ประตูทางเข้าไปจนถึงทางเดินขึ้นสนาม มีหลายราคาตั้งแต่ 300 , 500 , 800 และ 1,000 ( ไหนตามข่าวบอกว่า ตำรวจ สน.หัวหมาก จะมาจับแน่ๆ แต่ทำไมยังขายกันได้หน้าตาเฉย )
3.ไปถึงราชมังคลาฯเกือบ 6 โมงครึ่งแต่บรรยากาศภายนอกสนามผู้คนยังเดินกันคึกคักมากประมาณจากสายตาน่าจะหลายพันคนและพอก้าวเข้าไปในสนามมันดูอลังการสวยงามและคึกคักมากสุดๆกับจำนวนผู้ชมที่ล้นความจุของสนาม ซึ่งคิดว่าน่าจะราวๆ 5 หมื่นกว่าคนเห็นจะได้
4.เท่าที่เห็นไม่พบว่ามีการขายเบียร์หรือว่ามีแฟนบอลยืนกินเบียร์ให้เห็นภายในบริเวณรอบสนามนอกจากจะมีแค่ซุ้มขายแมคโดนัลและโค้กเท่านั้น
5.ธงชาติไทยถูงกางออกที่อัฒจรรย์ฝั่งไม่มีหลังคาโซน E ในตอนที่ไทยทำประตูได้ผืนใหญ่ยาวมากๆ ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยเห็นมาเลย
6.วัฒนธรรมการเชียร์บอลของแฟนๆรอบสนาม ที่เมื่อก่อนมักจะเน้นตะโกนด่ากรรมการ,ด่านักเตะฝั่งตรงข้าม และเลยเถิดแม้กระทั่งด่านักเตะฝั่งตัวเองเวลาที่ทำบอลเสียหรือเล่นพลาด แต่....เมื่อวานแฟนบอลทุกคนจะช่วยกันส่งเสียงเชียร์,ปรบมือในจังหวะที่เราเล่นสวยๆ สลับกับช่วยกันโห่(ไม่ได้ด่าหยาบคาย) เพื่อกดดันกรรมการและผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามในจังหวะที่ถ่วงเวลาหรือเล่นตัดเกมส์หนักๆ
7.เรามีกลุ่มกองเชียร์กลุ่มใหญ่ๆที่เชียร์ได้แข็งแรงสุดยอดมากๆ อย่าง Cheers Thai Power , Thailand Hardcore และ Ultra Thailand ที่ร้องเพลงเชียร์ได้กระหึ่มสนามและเป็นเสน่ย์ของการเชียร์ที่เหมือนบอลต่างประเทศมากๆ เช่นการร้อง โอ้ ...เล ...เย่ๆๆๆ ที่ผลัดกันร้อง รับ-ส่งจากคนละฝากฝั่งของสนาม แบบไม่ขัดกัน ซึ่งฟังดูน่าเกรงขามและขลังดีจริงๆ โดยฌฉพาะตอนโดนตีเสมอ 2-2 ที่แฟนบอลทั่วไปใจเสีย แต่กองเชียร์กลุ่มต่างๆเหล่านั้นกลับร้องเพลงได้ดังยิ่งขึ้นกว่าเดิมอีก
8.การควบคุมอารมณ์ของนักเตะตลอด 90 นาที ทำได้ดีมาก ถึงแม้จะมีบางจังหวะที่มียึกยักกันบ้าง แต่มันก็เป็นไปตามอารมณ์ของเกมส์ที่กำลังเข้มข้น
9.การขาดหายไปของกองหลังตัวหลักของหลายเกมส์ที่ผ่านมาอย่างกรวิทย์ นามวิเศษ ทำให้หลังของเราขาดความเร็ว-ความหนักในการตัดเกมส์ ส่งผลให้เสียประตูง่ายๆ ทั้ง 2 ครั้ง และอีกหลายครั้งที่เกือบเป็นประตู ,หายสงสัยว่าทำไมโค้ชซิโก้ชอบส่งปกเกล้า อนันต์ ลงเล่นบ่อยๆ ยอมรับเลยว่าขยันวิ่งทำทาง,ขยันเข้าหาบอลและมีส่วนกับเกมส์ของไทยมากๆ , ธนบูรณ์ เกษารักษ์ เล่นดีจริงๆ นิ่ง เก๋าเกมส์ อ่านขาดตัดบอลได้สวยๆตลอด ทำให้นึกถึง โลลอง บรองค์ ตอนที่ฝรั่งเศษได้แชมป์โลก ปี 1998 ,ธีรธรท์ บุญมาทัน กัปตันอุ้ม เล่นได้ดีมากๆอย่างกับเรามีแบ็คซ้ายที่ดีที่สุดในโลกของอิตาลีอย่าง เปาโล มัลดินี่ อยู่ในทีม ,สารัช อยู่เย็นคือตัว Holding บอล และวางบอลยาวชั้นดี ถ้าตัวใหญ่กว่านี้ ทรงบอลสวยๆแบบนี้มัน ชาบี้ อลอนโซ่ ชัดๆ...ธีรศิลป์ แดงดา ยังคงเป็นศูนย์หน้าที่ดีที่สุดของไทยเขาพยายามเล่นเพื่อทีมตลอดทุกจังหวะ และถือเป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมของโค้ชซิโก้ในการตัดสินใจที่รวดเร็วและเด็ดขาดในการเปลี่ยนผู้เล่นสำรองลงมาอย่าง ธนา ชนะบุตร และอดิศักดิ์ ไกรสร ที่ลงมาแล้วช่วยกันทำ 2 ประตูทำให้ไทยเราเอาชนะใต้หวันได้ในที่สุด...ส่วนผู้เล่นคนอื่นๆก็เล่นได้ดีตามมาตรฐานและแผนของโค้ชที่วางไว้ โดยไม่มีใครดูตื่นสนามหรือลนลานอะไรเลย
10.เกมส์จบแต่กองเชียร์เรายังไม่จบ ไม่รีบกลับบ้าน เพราะยังมีแฟนบอลมากกว่า 70% ที่ยืนรอแสดงความดีใจกับนักฟุตบอลที่จะมาเดินขอบคุณแฟนบอลรอบๆสนาม จากนั้นถึงจะทยอยเดินออกสนามกัน และตอนออกก็ไม่พบว่ามีพวกแฟนบอลฮูลิแกน ประเภทแรงๆ เถื่อนๆ เมาๆ มาตะโกน โน่น นี่ นั่น มั่วๆ ให้เห็น ทุกๆคนเดินออกจากสนามด้วยรอยยิ้มและพูดคุยกันอย่างเรียบร้อย.
^__^ สนุก คุ้มค่า จริงๆ
10 สิ่งที่เห็นและประทับใจในการเข้าไปดูเกมส์ที่สนามเมื่อคืนวานนี้ คือ
2.ยังมีคนขาย-คนซื้อตั๋วผีกันเกลื่อนแบบโจ่งครึ่มไปหมดตั้งแต่ประตูทางเข้าไปจนถึงทางเดินขึ้นสนาม มีหลายราคาตั้งแต่ 300 , 500 , 800 และ 1,000 ( ไหนตามข่าวบอกว่า ตำรวจ สน.หัวหมาก จะมาจับแน่ๆ แต่ทำไมยังขายกันได้หน้าตาเฉย )
3.ไปถึงราชมังคลาฯเกือบ 6 โมงครึ่งแต่บรรยากาศภายนอกสนามผู้คนยังเดินกันคึกคักมากประมาณจากสายตาน่าจะหลายพันคนและพอก้าวเข้าไปในสนามมันดูอลังการสวยงามและคึกคักมากสุดๆกับจำนวนผู้ชมที่ล้นความจุของสนาม ซึ่งคิดว่าน่าจะราวๆ 5 หมื่นกว่าคนเห็นจะได้
4.เท่าที่เห็นไม่พบว่ามีการขายเบียร์หรือว่ามีแฟนบอลยืนกินเบียร์ให้เห็นภายในบริเวณรอบสนามนอกจากจะมีแค่ซุ้มขายแมคโดนัลและโค้กเท่านั้น
5.ธงชาติไทยถูงกางออกที่อัฒจรรย์ฝั่งไม่มีหลังคาโซน E ในตอนที่ไทยทำประตูได้ผืนใหญ่ยาวมากๆ ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยเห็นมาเลย
6.วัฒนธรรมการเชียร์บอลของแฟนๆรอบสนาม ที่เมื่อก่อนมักจะเน้นตะโกนด่ากรรมการ,ด่านักเตะฝั่งตรงข้าม และเลยเถิดแม้กระทั่งด่านักเตะฝั่งตัวเองเวลาที่ทำบอลเสียหรือเล่นพลาด แต่....เมื่อวานแฟนบอลทุกคนจะช่วยกันส่งเสียงเชียร์,ปรบมือในจังหวะที่เราเล่นสวยๆ สลับกับช่วยกันโห่(ไม่ได้ด่าหยาบคาย) เพื่อกดดันกรรมการและผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามในจังหวะที่ถ่วงเวลาหรือเล่นตัดเกมส์หนักๆ
7.เรามีกลุ่มกองเชียร์กลุ่มใหญ่ๆที่เชียร์ได้แข็งแรงสุดยอดมากๆ อย่าง Cheers Thai Power , Thailand Hardcore และ Ultra Thailand ที่ร้องเพลงเชียร์ได้กระหึ่มสนามและเป็นเสน่ย์ของการเชียร์ที่เหมือนบอลต่างประเทศมากๆ เช่นการร้อง โอ้ ...เล ...เย่ๆๆๆ ที่ผลัดกันร้อง รับ-ส่งจากคนละฝากฝั่งของสนาม แบบไม่ขัดกัน ซึ่งฟังดูน่าเกรงขามและขลังดีจริงๆ โดยฌฉพาะตอนโดนตีเสมอ 2-2 ที่แฟนบอลทั่วไปใจเสีย แต่กองเชียร์กลุ่มต่างๆเหล่านั้นกลับร้องเพลงได้ดังยิ่งขึ้นกว่าเดิมอีก
8.การควบคุมอารมณ์ของนักเตะตลอด 90 นาที ทำได้ดีมาก ถึงแม้จะมีบางจังหวะที่มียึกยักกันบ้าง แต่มันก็เป็นไปตามอารมณ์ของเกมส์ที่กำลังเข้มข้น
9.การขาดหายไปของกองหลังตัวหลักของหลายเกมส์ที่ผ่านมาอย่างกรวิทย์ นามวิเศษ ทำให้หลังของเราขาดความเร็ว-ความหนักในการตัดเกมส์ ส่งผลให้เสียประตูง่ายๆ ทั้ง 2 ครั้ง และอีกหลายครั้งที่เกือบเป็นประตู ,หายสงสัยว่าทำไมโค้ชซิโก้ชอบส่งปกเกล้า อนันต์ ลงเล่นบ่อยๆ ยอมรับเลยว่าขยันวิ่งทำทาง,ขยันเข้าหาบอลและมีส่วนกับเกมส์ของไทยมากๆ , ธนบูรณ์ เกษารักษ์ เล่นดีจริงๆ นิ่ง เก๋าเกมส์ อ่านขาดตัดบอลได้สวยๆตลอด ทำให้นึกถึง โลลอง บรองค์ ตอนที่ฝรั่งเศษได้แชมป์โลก ปี 1998 ,ธีรธรท์ บุญมาทัน กัปตันอุ้ม เล่นได้ดีมากๆอย่างกับเรามีแบ็คซ้ายที่ดีที่สุดในโลกของอิตาลีอย่าง เปาโล มัลดินี่ อยู่ในทีม ,สารัช อยู่เย็นคือตัว Holding บอล และวางบอลยาวชั้นดี ถ้าตัวใหญ่กว่านี้ ทรงบอลสวยๆแบบนี้มัน ชาบี้ อลอนโซ่ ชัดๆ...ธีรศิลป์ แดงดา ยังคงเป็นศูนย์หน้าที่ดีที่สุดของไทยเขาพยายามเล่นเพื่อทีมตลอดทุกจังหวะ และถือเป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมของโค้ชซิโก้ในการตัดสินใจที่รวดเร็วและเด็ดขาดในการเปลี่ยนผู้เล่นสำรองลงมาอย่าง ธนา ชนะบุตร และอดิศักดิ์ ไกรสร ที่ลงมาแล้วช่วยกันทำ 2 ประตูทำให้ไทยเราเอาชนะใต้หวันได้ในที่สุด...ส่วนผู้เล่นคนอื่นๆก็เล่นได้ดีตามมาตรฐานและแผนของโค้ชที่วางไว้ โดยไม่มีใครดูตื่นสนามหรือลนลานอะไรเลย
10.เกมส์จบแต่กองเชียร์เรายังไม่จบ ไม่รีบกลับบ้าน เพราะยังมีแฟนบอลมากกว่า 70% ที่ยืนรอแสดงความดีใจกับนักฟุตบอลที่จะมาเดินขอบคุณแฟนบอลรอบๆสนาม จากนั้นถึงจะทยอยเดินออกสนามกัน และตอนออกก็ไม่พบว่ามีพวกแฟนบอลฮูลิแกน ประเภทแรงๆ เถื่อนๆ เมาๆ มาตะโกน โน่น นี่ นั่น มั่วๆ ให้เห็น ทุกๆคนเดินออกจากสนามด้วยรอยยิ้มและพูดคุยกันอย่างเรียบร้อย.
^__^ สนุก คุ้มค่า จริงๆ