กรุงเทพฯ เป็นเมืองใหญ่ใครๆ ก็รู้ แต่ไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะรู้ว่าใกล้กับสถานีรถไฟฟ้ากลางเมืองอย่างพญาไท จะมีร้านอาหารอร่อยซ่อนตัวอยู่ในโรงแรมเก่าแก่แห่งหนึ่งชื่อ “ฟลอริดา” ที่จะว่าไปเขาก็ไม่ได้ซ่อน เพราะติดป้ายหราอยู่หน้าร้านเช่นนี้



เดินดุ่มเข้าร้านจะพบบรรยากาศกลางเก่ากลางใหม่อันเกิดจาก อาคาร เมนูอาหาร พนักงาน และลูกค้า อยู่ในหมวดเก่า ส่วนการตกแต่ง โต๊ะ เก้าอี้ และทีวีจอแบนจัดให้อยู่หมวดใหม่ เลยได้บรรยากาศเช่นนี้



มาถึงเมนูอาหารที่ถ่ายไม่ทัน เนื่องจากปากไวรีบออเดอร์พี่พนักงานจึงริบเมนูไปเก็บไว้ในที่ปลอดภัย อย่างที่ป้ายโฆษณาไว้หน้าร้าน อันมีแฮชแท็กสำคัญคือ #ซี่โครงหมูอ่อนทาบาบีคิวซอส #ขนมปัง #เชลล์ชวนชิม #ราคากันเอง เราจึงจัดการสั่งเสต๊กปลาย่าง ซึ่งไม่ได้เป็นเมนูพระเอกของร้าน แต่ก็ติดอยู่ในรายการอาหารแนะนำของเชลล์ชวนชิม อีกจานคือขนมปังที่เขาลือกันว่านุ่มนิ่ม หอมเนย ได้แค่สองเมนูนี้เพราะ จขกท. ดินเนอร์คนเดียวใต้แสงนีออน

ขนมปังอุ่นๆ มาให้รับประทานก่อนจำนวนสองแถว พร้อมเนยเย็น 1 ก้อน


พอกัดเข้าไปคำแรก ฉันถึงกับอึ้งและเกือบหันไปบอกกับชายหนุ่มโต๊ะข้างๆ ว่า “ไอ้ขนมปังมันเพอร์เฟ็ค!” พอดีพี่เขานั่งยิ้มไปแทะซี่โครงหมูไปเลยไม่กล้า เอ้ามาต่อที่ “ขนมปัง” ที่ทางร้านอุ่นให้ข้างนอกพอกรอบ ข้างในนุ่มนิ่ม หอมฉุย ทานแล้วเข้ากันกับเนยราวกับนัดกันมา

ตาพริ้ม จิตบรรเจิดไปกับขนมปังไปได้ 1 ก้อน “เสต๊กปลา” ก็มาเสิร์ฟ เนื้อปลากระพงสองชิ้นอวบนอนอย่างอายๆ อยู่ใต้หัวหอมใหญ่สองวง คิดเรอะว่าซ่อนแบบนั้นแล้วจะรอดน้ำมือฉันไปได้ งั่มมมม



โอแม่เจ้า ฉันเกือบเดินไปมอบรางวัลโนเบลให้แม่ครัว สาขาการสร้างความหอมของเสต๊กปลา แต่เปลี่ยนใจไปชิมผักและมันฝรั่งที่เคียงกันมาในจานต่อ ผลปรากฎว่ามันนุ่มอร่อย ยิ่งเวลากินแนมกับเนื้อปลา สลับไปมา เข้ากั๊น เข้ากัน



เนื่องจากไปคนเดียว กระเพาะใส่ได้เท่านี้ รีวิวเลยสั้นไปหน่อย แต่ขอบอกว่าก่อนหน้านี้เคยลองชิมซี่โครงหมูมาแล้ว อร่อยและเหมาะทานกับข้าวสวยร้อนๆ มาก อ้อ ซุปเห็ดเขาก็ดังนะ

ฝากพิกัดการเดินทางไว้ตรงนี้ คือ ลง BTS สถานีพญาไท ร้านอยู่ฝั่งเดียวกับแอร์พอร์ตลิงค์ตรงข้ามตึก CP ที่มีโรงเรียนสอนพิเศษเยอะๆ ใกล้ๆ สี่แยกไฟแดง บังคับตัวเองให้หันหน้าหาอนุเสาวรีย์ หันหลังให้มาบุญครอง เดี๋ยวก็เจอ

ขอให้อร่อยกันทุกคน ไว้เจอร้านอร่อยที่อยู่ในซอกหลืบจะมาเล่าให้ฟังอีก