ในเวสสันตรชาตก ก็กล่าวเอาไว้นี่ครับ ขอยกบทแปลภาษาไทยมาประกอบนะครับ

                            พระนางผุสดีเทพอัปสรจุติจากดาวดึงสเทวโลกนั้น  มาบังเกิดในสกุล
                          กษัตริย์  ได้ทรงอยู่ร่วมกับพระเจ้าสญชัยในพระนครเชตุดร  พระนาง
                          ผุสดีทรงครรภ์ถ้วนทสมาส เมื่อทรงทำประทักษิณพระนคร ประสูติเรา
                          ที่ท่ามกลางถนนของพวกพ่อค้า ชื่อของเรามิได้เนื่องแต่พระมารดา และ
                          มิได้เกิดแต่พระบิดา เราเกิดที่ถนนแห่งพ่อค้า เพราะฉะนั้น เราจึงชื่อ
                          ว่า  เวสสันดร เมื่อใด เรายังเป็นทารก มีอายุ ๔ ขวบแต่เกิดมา
                          เมื่อนั้น  เรานั่งอยู่ในปราสาทคิดจะบริจาคทานว่า  เราจะพึงให้หทัย
                          ดวงตา  เนื้อ  เลือด และร่างกาย  เมื่อใครมาขอเรา เราก็ยินดีให้
                          เมื่อเราคิดถึงการบริจาคทานอันเป็นความจริง หฤทัยก็ไม่หวั่นไหวมุ่งมั่น
                          อยู่ในกาลนั้น ปฐพีมีสิเนรุบรรพตและหมู่ไม้เป็นเครื่องประดับ ได้หวั่นไหว

คำว่า "เรา" นี่หมายถึงพระตถาคต ที่ได้ตรัสชาดกเรื่องนี้แก่ภิกษุทั้งปวง ซึ่งข้อความนี้ก็บอกแล้วว่าพระพุทธเจ้าได้ตรัสให้ฟังว่าพระองค์นั้นได้เสวยพระชาติเป็นพระเวสสันดร ส่วนเรื่องการระลึกชาตินั้นเป็นเรื่องเหนือวิสัยที่จะอะิบายครับ