เป็นแฟนเจมส์ บอนด์ มาตั้งแต่ยุค คอนเนอรี่ โรเจอร์ มัวร์ คนอื่น ๆ จำไม่ค่อยได้แระ

ไม่กี่วันก็เพิ่งดูของ เพียซ ซึ่งช่องทรู เขามาฉายซ้ำ

หนังเจมส์ บอนด์  ก่อนถึง ยุค เครก ทั้งหมด  จะเหมือนกันคือ  จะออกแนว แฟนตาซี เสียมากกว่า

พระเอกจะใช้ของวิเศษ มาเอาตัวรอดในสถาณการคับขัน  ลุยอบบ ชิล ๆ  

อย่างของเพียซ ตัวร้ายมีเป็นสิบ ๆ รุมยิง พระเอกนี่เดินเข้าไปตบเรียงหัวได้ทีละคนเลย

ยุค โรเจอร์ มัว  ชอบรถในตอน พยัคร้าย สุดที่รักมาก  ยังจำได้อยู่เลย  พับล้อเป็นเรือดำน้ำได้

คือ มันเป็น ขนบ ประเภณี ของเจมส์ บอนด์ ที่กลายเป็นความคลาสสิก  ไม่มีหนังอะไรจะทำได้แบบเจมส์ บอนด์อีกแล้ว

****************

พอมาถึงยุคของ เครก มีความพยายามเปลี่ยนแปลง  เพื่อสร้างตัวตนของ เจมส์ บอนด์ ขึ้นมาใหม่ ให้สมจริง

บอนด์ เจ็บได้ ตายได้ ไม่เหมือนภาดเก่า ๆ

แต่สุดท้าย ยังไง ก็ต้องให้เจมส์ บอนด์ กลับมาสู่ความคลาสสิก ในแบบเดิม ๆ ดังในภาคล่าสุดนี้

เขาไม่ใช่ทำแย่ลง  แต่เพราะ เป็นหนัง เจมส์ บอนด์  ยังไงก็ต้องทำให้เป็นเจมส์ บอนด์  

มันมีวัฒนาธรรมของมันอยู่  ซึ่งต้องนำกลับมา  และต้องปูทางให้เนื้อเรื่องดูร่วมสมัย

มันมีลักษณะเฉพาะของมันอยู่

ผมเบื่อคนวิจารณ์สมัยนี้  ติดตามมานานแล้ว  ดูไม่เข้าใจ แล้วพอไม่ชอบ ก็บอกว่าหนังห่วย  สร้างมาแย่

ไม่ใช่ว่าติไม่ได้  แต่จะติอะไรต้องดูเจตนารมย์ของคนทำด้วย   บางอย่างเขาตั้งใจอยากให้เป็นอย่างนี้  แต่ไปวิจารย์ว่า ลืมเหลว เพราะไม่ได้ทำอย่างที่คุณตั้งใจให้เป็นอย่างอื่น  

มันเป็นการวิจารณ์ที่ไร้สาระ

*****************

เรื่องความชอบไม่ชอบ  ของคน เป็นเรื่องนานาจิตตัง   ใครไม่ชอบก็เป็นเรื่องธรรมดา

แต่ของที่ตัวเองไม่ชอบ  ไม่ได้เป็นของไม่ดี ถูกมั้ย    ต้องแยกแยะ

ต้องไปทำงานก่อนนะ