ปัญหาของผมคือ
ครอบครัวผมมาจากฐานะค่อนข้างไม่มี พ่อขายอาหารรถเข็น แม่เล่นการพนัน หาเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กๆ จนพวกผมพี่น้อง โต ต่างคนก็ต่างทำงาน แต่พี่ผมเก่งมากๆ ทำงานหาตัง ได้เยอะจนมีเงินเยอะมากเป็นเศรษฐีเลย มีเงินและสินทรัพย์มากกว่าแปดหลัก แต่เค้าก็เป็นคนที่ไม่อยากจะจน เลยเพียรพยายามทำงานหาลู่ทางทำเงินจนมีเงินเยอะมาก

ส่วนผมอายุ35ปี มีครอบครัวแล้ว ลูกหนึ่ง เป็นคนที่พอใจในที่ตัวเองมีอยู่ หาได้เท่าไหร่ แบ่งเก็บไว้เท่าที่จำเป็น กินเท่าที่อยาก ใช้เท่าที่อยากจะใช้ แต่ก็หาตังได้เยอะกว่าที่ใช้นะครับ เดือนหนึ่งก็เกือบๆสองแสนบางทีก็มากกว่าไม่แน่นอน แต่บางเดือนก็มีช็อตบ้าง หาไม่ไ้ดแต่ก็ยังมีพอใช้ ไม่กู้หนี้ยืมสินใคร  ไม่มีหนี้ เมีย ลูก อยากได้อะไรก็ได้ หาให้ได้ โชคดีที่ผมได้เมียคนนี้ ที่เค้าค่อนข้างเป็นคนสมถะ ไม่ค่อยอยากได้อะไรเกินตัว มีบ้านมีรถแล้ว มีเงินเก็บไว้ให้ลูก เค้าก็พอใจแล้ว

ส่วนน้องผม เป็นคนหาเงินเก่ง เพราะพึ่งแต่งงาน แล้วสามีเป็นคนติดหรู (ทางบ้านสามีเคยมีเงินเยอะ พ่อแม่ตามใจ แต่ทุกวันนี้ก็ค่อนข้างฝืด แต่ก็พอมี) ไปกู้เงินมาซื้อบ้าน ซื้อรถเบนซ์มือสอง ราคาแพง  ซื้อรถเก๋งเล็กใช้อีกคัน ลงทุนทำร้าน เป็นหนี้เยอะ เค้าเลยต้องดิ้นต้องทำงานหาเงิน เดือนหนึ่งหาได้เยอะกว่าผมมาก

พ่อแม่ผมทุกวันนี้ พ่อแม่ ท่านสบายแล้ว ไม่ได้ทำอะไร  ไปปดูหลานๆ ไปเที่ยว เรื่อยๆ

คราวนี้มันมีปัญหาคือ

ทุกๆคน จะมาว่ามาสอนผม หวังดีกับผม อยากให้ผมขยันหาเงินให้ได้เยอะๆเหมือนกับพวกเขา พอผมบอกว่า ผมพอใจแล้ว ในเท่าที่ผมมี ผมไม่มีหนี้ ไม่มีสิน ผมมีบ้านมีรถ มีครอบครัวที่อบอุ่น ผมได้มีเวลากับครอบครัวผมเต็มที่ มีเวลาอยู่กับลูกเยอะๆ  แต่เงินผมก็หาเต็มที่ ฐานะผมก็จัดว่าไม่เลว มีกินมีใช้ แต่ไม่มีเยอะเหมือนพี่ชาย ไม่สามารถหาเงินต่อเดือนได้เยอะเท่าน้อง   กลายเป็นผมขี้เกียจ พ่อแม่ ว่า พี่น้องว่า  ผมไม่ได้เรื่อง ทำไมไม่มีเหมือนเค้า ไม่ทำเหมือนเค้า อยู่บ้านทำไม ทำไมไม่คิดหาเงินด้านอื่นอีก เอาเวลาไปรับลูกที่โรงเรียน ทำไม ไม่เอาไปทำงานหาเงิน ดีกว่าไหม

ผมโดนอย่างนี้มาหลายปีแล้ว ผมไม่เข้าใจ เข้าใจในความหวังดี แต่การที่ผม ไม่ทะเยอทะยาน อยากได้อยากมีเยอะเหมือนกับพี่น้อง ผมผิดมากเหรอครับ ผมขี้เกียจมากเหรอครับ
วันๆหนึ่ง เวลาส่วนตัวผมไม่กี่ชั่วโมงผมแบ่งให้ลูกทั้งหมด ไม่เอาเวลานั้นมาทำงานหาเงินเพิ่ม แต่เวลางานผมก็ยังทำงานตามปกติ หาเงินตามปกติ แต่ พี่น้องผม เวลาให้ครอบครัวเค้าแทบไม่มี ให้พี่เลี้ยง เลี้ยง เค้าบอกทำไมผมไม่จ้างแม่บ้านจ้างพี่เลี้ยง มาเลี้ยงลูก จะได้เอาเวลาไปทำงานหาเงิน ผมบอกไม่เอา ผมกับเมียจะเลี้ยงลูกเองไม่จ้าง เค้าบอกคิดได้แค่นี้เหรอ เหมือนผมผิดมากๆเลย

แต่ตอนนี้ ผมก็ค่อนข้างไม่สนใจกับคำพูดคำว่า คำสอน ของพ่อแม่พี่น้องเท่าไหร่ แต่บางทีโดนบ่อยๆมันก็ น่าเบื่อ บางทีมันก็ท้อ มานั่งคิดว่า สิ่งที่ตัวทำ มันผิดเหรอ ที่ไม่มี ไม่รวยเหมือนพี่น้อง แต่ถ้าเทียบกับเพื่อนๆ ญาติของผม ผมก็ไม่ได้เลวร้ายนะครับ เพียงแต่สู้พี่น้องไม่ได้เท่านั้นเองครับ

เลยอยากจะขอคำแนะนำเพื่อนๆพี่ๆ ผมควร จะทำไงดีครับ สิ่งที่ผมทำ ผมคิด มันไม่ถูกเลยใช่ไหม ผมไม่ควรทำอย่างที่ผมคิดใช่ไหมครับ