บ้านหลังนึงมีพี่น้อง4คน   นิสัยซื่อๆบ้านๆ3คนฐานะยากจน  ฉลาดเหลี่ยมจัด1คนฐานะค่อนข้างมีเงิน
คนที่ฉลาดใช้พี่น้องเป็นเครื่องมือหาเงินหมดเลย   ให้ค่าจ้างแบบคนงานทั่วๆไป

เวลามีอะไรดีๆจะไม่ชวนคนพวกนี้ทำ  แต่อะไรที่สามารถใช้ประโยชน์ได้+เงินเล็กน้อยค่าแรงให้จะชวนมาทันที
กลัวเขาจะยืนได้แล้วไม่ต้องพึ่งพาเขา  เขาก็ขาดแขนขาใช้งานราคาถูกในหลายๆด้าน

นิสัยแบบชวบควบคุมคนที่ฉลาดน้อยกว่า และหาประโยชน์จากคนพวกนี้แลกกับเงินค่าจ้างขั้นต่ำรายวัน  แม้แต่พี่น้องก็ไม่เว้น
อะไรที่ทำให้พี่น้องที่นิสัยซื่อๆยากจนมีโอกาสตั้งตัวได้ไม่เคยชวนสักครั้ง

แบบนี้ถือว่าพี่น้องไม่รักกันใช่ไหมครับ