เรากับแฟนคบกันมา3ปี ผ่านอะไรด้วยกันมาก็ระดับนึง เราเคยเลิกกันไปครั้งนึงตอนคบกันได้ปีกว่าๆ ตอนนั้นเราไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเราผิดอะไร ได้แต่โทษตัวเอง ว่าคงเป็นเพราะเรางี่เง่า ก้าวก่ายเค้ามากไป เลิกกันไป2เดือนกว่า แรกๆเราทำทุกวิถีทางให้ได้เค้ากลับมา ร้องอ้อนวอนขอ ต่างๆนานา จนเวลาผ่านไปเราเลือกที่จะปล่อย เริ่มเปิดใจคุยกับคนอื่น แล้วเค้าก็กลับมา....
      ก่อนจะคืนดีเราถามทุกอย่างที่อยากรู้ในระยะเวลาที่เลิกกันไป ให้เค้าตอบตรงๆ เหตุผลที่เรารู้คือตอนเลิกกันไปเค้าคุยกะผู้หญิงคนนึงก่อนจะเลิกกับเรา แต่เราก็ให้อภัยเค้า เพราะมันเป็นครั้งแรก  
      แรกๆก็ดีนะ อารมณ์เหมือนจีบกันใหม่ๆ แต่ไม่นานก็เหมือนเดิม อาจจะเพราะเราห่างกัน แฟนเราไปมหาลัย มีรุ่นพี่เข้ามาหาบ้าง มาขอเบอร์ขอไลน์ แฟนเราก็มีคุยด้วยบ้าง จากเหตุการณ์ที่ผ่านมา มันทำให้เราระแวงจากที่ไม่เคย เราไม่เชื่อใจเค้าอย่างแต่ก่อน เมื่อก่อนเราไม่เคยเป็นแบบนี้ จากที่คุยกันเยอะมาก ก็น้อยลง บางวันก็ดีบางวันก็ทะเลาะกัน แต่ทะเลาะกันถี่มาก เค้าเป็นคนไม่ชอบอธิบาย เวลาทะเลาะกันจะชอบปล่อยไว้แบบนั้น บางทีมันทำให้เราคิดอะไรไปหลายๆอย่าง จากแต่ก่อนจะไม่ยอมให้ทะเลาะกันข้ามวัน เดี๋ยวนี้ยาวเป็นอาทิตย์ก็มี เค้าไม่สนใจไม่ใส่ใจแบบแต่ก่อน ตอนนี้มีแต่เราฝ่ายเดียวที่เป็นคนโทรหาในทุกๆทาง เราโพสหน้าเฟสเค้า ก็น้อยมากที่เค้าจะตอบจะไลค์  เราคิดเข้าข้างตัวเองว่าอาจจะเป็นเพราะสังคมใหม่  จากแฟนเราอยู่แต่บ้านก็ต้องไปอยู่หอมหาลัยจากไม่เคยทำอะไรด้วยตัวเองก็ต้องทำ คิดตลอดว่าอาจจะเป็นเพราะกิจกรรมมหาลัยเยอะ ทำให้คุยกันน้อยลง แต่นี่ก็จะจบเทอมละ จากแฟนเราไม่สูบบุหรี่พอทะเลาะกับเราก็สูบ(เราแพ้บุหรี่ ไม่ชอบกลิ่นบุหรี่มาก) จากแต่ก่อนอาจจะเคยกินเบียร์บ้าง. ตอนนี้กินถี่กินบ่อย ทั้งๆที่เราก็ทำอะไรหลายๆอย่างเหมือนเดิม  แต่ดูเหมือนเค้าต้องการน้อยลง การกระทำบางอย่างของเค้า  ดูเหมือนเราเป็นคนไร้ค่าของตายไงก็ไม่รู้อ่ะ ถ้าไปกันต่อมันก็รอดนะ แต่ระหว่างทางเรากลัวมันจะบั่นทอนความรู้สึกกันไปเรื่อยๆ เราคิดอยากจะไปอยู่มหาลัยเดียวกะแฟน แต่ใจนึงเราก็กลัว ว่าถ้าไปอยู่ด้วยกันจะอยู่ด้วยกันไม่ได้ (คู่เราห่างกันยิ่งทะเลาะ ไม่เหมือนตอนอยู่ใกล้กัน)
          ถ้ารักมันเป็นแบบนี้เราควรทำไง มันจะเหมือนเดิมได้รึเปล่า บางทีก็จนปัญญา...