ปกติไม่ค่อยจะดูละครเรื่องไหน ใด ๆ นัก ยอมรับเลยครับ ว่า ตั้งแต่ตอนแรกยันตอนนี้ ติดงอมแงม เพราะชื่นชอบในตัวมาริโอ้ และโดยเฉพาะน้องมิ้น ยิ่งแสดงยิ่งน่ารักเข้าทุกวันๆ บวกกับทีมนักแสดงที่แสดงกันได้ลงตัวกลมกล่อม แต่
มีโอกาสได้อ่านละครไปแล้ว สุดท้ายก็ไม่พ้นวังวนละครไทยเดิม ๆ คือขาดความสมเหตุสมผลแบบที่จะหาแม่น้ำสายใด ๆ มาชักให้เมื่อยนิ้ว
ลองย้อนไปตอนที่ผ่าน ๆ มา เช่น ตอนทะนงบุกโรงพยาบาลเข้าไปฆ่าธรรณ แบบที่เข้าไปง่ายดาย ไร้ซึ่งพยาบาล เจ้าหน้าที่และประชาชนใด ๆ ให้ยากลำบากแก่การเข้าไปฆ่าคน ในโรงพยาบาล!!! (อยากบอกว่า ไอ้เรื่องแบบนี้ มุกเข้าไปฆ่าคนในโรงพยาบาล เลิกซะทีเหอะครับ โรงพยาบาลบ้าที่ไหนจะให้คนใดๆ หรือคนไข้วิ่งเข้าวิ่งออกได้ง่ายดายขนาดนั้น)
หรือตอนทะนงแหกคุก แบบไร้ซึ่งคำอธิบายใด ๆ นอกจากด้ามแปรงสีฟันเหลาแหลม แล้วแทงผู้คุมตายไปคน แล้วก็ออกมาโดยง่ายดาย เอิ่ม คุกนะครับ ไม่ใช่ห้างสรรพสินค้าที่เข้าง่ายออกง่ายขนาดนั้น (แหม๋)
หรืออย่างตอนล่าสุดที่ ทะนง หยั๊งกะเป็นผู้วิเศษ รู้ไปซะหมด รู้ลึก รู้ละเอียดยังกะมีตาทิพย์ ญาณทิพย์ ที่ไม่ว่าใคร ๆ ก็ตามที่อยากเจอก็จะเจอได้โดยง่าย โดยไร้อุปสรรคอันตรายใด ๆ เข้าใกล้ทะนงแม้นแต่น้อย ไปไหนเร็วมาเร็วเคลมเร็วยิ่งกว่าประกันยี่ห้อนึงซะอีก อยู่ ๆ เดินตัดหน้ารถเบนซ์แบบชิว ๆ ถ้าไม่มีญาณทิพย์หรือหายตัวได้ คงทำไม่ได้แน่นอน
แล้วนักโทษแหกคุกอย่างทะนงนี่ ไปไหนมาไหนยังกะคนธรรมดา นั่งกินข้าวร้านอาหารแบบชิว ๆ คุยเสียงดัง อยากไปไหนมาไหน จับตัวใคร ปล้นแท๊กซี่ เอาไปรับคน แหม๊ เรื่องจริงต้องแหกโค้งหลบไป อย่ามาหาเหตุผล ความสมจริง อะไรใด ๆ เลย
เอางี้เหรออออออออออ????????????
คือเป็นละครในรอบหลาย ๆ ปีที่ แหม๊ ใช่เลย ชอบ ติดตามดู แต่ดูไปดูมา เฮ้อ ไม่พ้นละครไทยแท้เดิม ๆ ตัวร้ายตัวโกง บทจะเก่งก็เก่งเว่อร์วังอลังการ แบบหาที่มาที่ไปในการเก่งไม่ได้เลย
แต่บทจะตาย บทจะจบนี่ แหม๊ ไอ้ที่เก่งทะลุเพดานเดือด กลายเป็นตายน้ำแห้งซะงั้น
แล้วคนเราก็นะ อย่างธรรณนี่ ให้บทแบบงี่เง่าไร้เหตุไร้ผลอะไรจะขนาดนั้น ไร้เหตุผลแบบ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง หน้ามืดตามัวบอดคลำทางไม่เห็นอะไรจะขนาดนี้
เสียดายจริง ๆ ครับ ตอนนี้เลยเริ่มจะไม่ค่อยอยากดูเท่าไหร่ละ โดยเฉพาะตั้งแต่ตอนนี้ไปนี่ มันจะเริ่มไร้ความสมจริง ไร้เหตุผล มากขึ้น อะไร ๆ ก็เข้าทางตัวร้ายไปซะหมดทุกอย่าง ฝั่งดีก็โง่งมเต่าตมแบบไม่น่าจะโง่ ขาดสติ หรือคิดไม่ได้ขนาดนั้น
หรือละครไทยจะหาเหตุผล หาความสมจริง มีที่มาที่ไปไม่ได้แล้วหรือครับ
ขัดใจ สองหัวใจนี้เพื่อเธอ
มีโอกาสได้อ่านละครไปแล้ว สุดท้ายก็ไม่พ้นวังวนละครไทยเดิม ๆ คือขาดความสมเหตุสมผลแบบที่จะหาแม่น้ำสายใด ๆ มาชักให้เมื่อยนิ้ว
ลองย้อนไปตอนที่ผ่าน ๆ มา เช่น ตอนทะนงบุกโรงพยาบาลเข้าไปฆ่าธรรณ แบบที่เข้าไปง่ายดาย ไร้ซึ่งพยาบาล เจ้าหน้าที่และประชาชนใด ๆ ให้ยากลำบากแก่การเข้าไปฆ่าคน ในโรงพยาบาล!!! (อยากบอกว่า ไอ้เรื่องแบบนี้ มุกเข้าไปฆ่าคนในโรงพยาบาล เลิกซะทีเหอะครับ โรงพยาบาลบ้าที่ไหนจะให้คนใดๆ หรือคนไข้วิ่งเข้าวิ่งออกได้ง่ายดายขนาดนั้น)
หรือตอนทะนงแหกคุก แบบไร้ซึ่งคำอธิบายใด ๆ นอกจากด้ามแปรงสีฟันเหลาแหลม แล้วแทงผู้คุมตายไปคน แล้วก็ออกมาโดยง่ายดาย เอิ่ม คุกนะครับ ไม่ใช่ห้างสรรพสินค้าที่เข้าง่ายออกง่ายขนาดนั้น (แหม๋)
หรืออย่างตอนล่าสุดที่ ทะนง หยั๊งกะเป็นผู้วิเศษ รู้ไปซะหมด รู้ลึก รู้ละเอียดยังกะมีตาทิพย์ ญาณทิพย์ ที่ไม่ว่าใคร ๆ ก็ตามที่อยากเจอก็จะเจอได้โดยง่าย โดยไร้อุปสรรคอันตรายใด ๆ เข้าใกล้ทะนงแม้นแต่น้อย ไปไหนเร็วมาเร็วเคลมเร็วยิ่งกว่าประกันยี่ห้อนึงซะอีก อยู่ ๆ เดินตัดหน้ารถเบนซ์แบบชิว ๆ ถ้าไม่มีญาณทิพย์หรือหายตัวได้ คงทำไม่ได้แน่นอน
แล้วนักโทษแหกคุกอย่างทะนงนี่ ไปไหนมาไหนยังกะคนธรรมดา นั่งกินข้าวร้านอาหารแบบชิว ๆ คุยเสียงดัง อยากไปไหนมาไหน จับตัวใคร ปล้นแท๊กซี่ เอาไปรับคน แหม๊ เรื่องจริงต้องแหกโค้งหลบไป อย่ามาหาเหตุผล ความสมจริง อะไรใด ๆ เลย
เอางี้เหรออออออออออ????????????
คือเป็นละครในรอบหลาย ๆ ปีที่ แหม๊ ใช่เลย ชอบ ติดตามดู แต่ดูไปดูมา เฮ้อ ไม่พ้นละครไทยแท้เดิม ๆ ตัวร้ายตัวโกง บทจะเก่งก็เก่งเว่อร์วังอลังการ แบบหาที่มาที่ไปในการเก่งไม่ได้เลย
แต่บทจะตาย บทจะจบนี่ แหม๊ ไอ้ที่เก่งทะลุเพดานเดือด กลายเป็นตายน้ำแห้งซะงั้น
แล้วคนเราก็นะ อย่างธรรณนี่ ให้บทแบบงี่เง่าไร้เหตุไร้ผลอะไรจะขนาดนั้น ไร้เหตุผลแบบ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง หน้ามืดตามัวบอดคลำทางไม่เห็นอะไรจะขนาดนี้
เสียดายจริง ๆ ครับ ตอนนี้เลยเริ่มจะไม่ค่อยอยากดูเท่าไหร่ละ โดยเฉพาะตั้งแต่ตอนนี้ไปนี่ มันจะเริ่มไร้ความสมจริง ไร้เหตุผล มากขึ้น อะไร ๆ ก็เข้าทางตัวร้ายไปซะหมดทุกอย่าง ฝั่งดีก็โง่งมเต่าตมแบบไม่น่าจะโง่ ขาดสติ หรือคิดไม่ได้ขนาดนั้น
หรือละครไทยจะหาเหตุผล หาความสมจริง มีที่มาที่ไปไม่ได้แล้วหรือครับ