ปกติไปทำงานเรานั่งรถเมล์สายนี้เป็นประจำทั้งขาไปและขากลับ ไปทำงานต้องตื่นเช้ากลับดึกแทบทุกวัน มันไม่มีเวลามาสนใจเรื่องอื่นๆหรอก ในหัวคิดแต่เรื่องงานกลับบ้าน มาก็ดูซีรี่ย์ตอนนึงแล้วก็นอน คนทำงานออฟฟิศคงมีกิจวัตรประจำวันคล้ายๆกันมั้ง 55555 แต่วันนี้รู้สึกว่ามันพิเศษมากจากที่เหนื่อยและเครียดกับงาน ทำให้เรารู้สึกสดชื่นอีกครั้งขึ้นมาเลย วันนี้ก็ขึ้นรถเมล์สายนี้กลับบ้านประจำเหมือนเดิมนี้ล่ะ แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือเราเจอผู้ชายคนนึงหน้าตาถือว่าดีมาก หล่อเลยทีเดียว ตรงสเป็คเราเลย ตี๋หน่อยๆ ขาวๆ เรานั่งอยู่ริมหน้าต่างฝั่งขวาที่เป็นที่นั่งเดี่ยว รถขับไปถึงประมาณม.เกษตรมั้งจำไม่ค่อยได้ตอนนั้นไม่ได้สังเกต เราก็หันไปมองตรงแถวที่นั่งซ้ายมือก็เห็นผู้ชายคนนี้ยืนอยู่ตรงแถวที่นั่งซ้ายมือ เค้าก็หันมามองเราพอดีตอนนั้น เราก็เฉยๆเห็นว่าหน้าตาน่ารักดี ตรงสเป็ค ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่เราก็แอบมองเค้าอยู่หลายรอบ เป็นธรรมดาเวลาเราเจอคนที่ตรงสเป็คเราก็จะชอบแอบมองบ่อยๆแบบนี้ล่ะ เหมือนเค้าก็คงจะรู้ว่าเราแอบมองมั้ง รถเมล์ก็ขับผ่านไปเรื่อยๆ คนก็ขึ้นมาเยอะขึ้น มีลุงมายืนแถวๆที่นั่งเรา ก็เลยลุกบอกให้ลุงเค้านั่งแล้วเราก็ยืนอยู่ตรงแถวๆที่นั่งตรงกระจกด้านขวานั้นล่ะ จังหวะนั้นเราก็แอบหันไปมองเค้าต่อก็เห็นเค้าก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ แต่จังหวะตอนเราแอบมองสายตาเค้าก็มองมาที่เราพอดีอีกแล้ว เราก็เลยรีบหลบสายตา สักพักฝั่งที่เค้ายืนตรงที่นั่งด้านซ้าย คนก็ลงกันหมด มีเค้ายืนคนเดียว สักพักเค้าก็ย้ายมายืนฝั่งเดียวกับเรา เราก็คิดว่าเค้าคงเหงามั้งไม่มีเพื่อนยืนด้วย แต่ก็ยืนห่างกันประมาณสามหรือสี่ที่นั่งนี่ล่ะ จังหวะนั้นเราก็เห็นเค้าหันมาอีก เราก็หันไปมองเค้าพอดี แบบหน้าอยู่ใกล้กันมาก โคตรรรเขินเลยย ก็เลยมโนเค้าข้างตัวเองล่ะ ว่าเค้าแอบมองเราหรือป่าววะ 55555 มันหลายรอบแล้ว หรือเพราะเรามองเค้าบ่อยเค้าเลยแค่มองคืนเฉยๆ สักพักคนก็เริ่มขึ้นมาเยอะอีกแล้ว กระเป๋ารถเมล์ก็ตะโกนมาว่าช่วยเขยิบเข้าไปข้างในหน่อยนะครับ เราก็เลยเขยิบห่างจากเค้าไปอีกประมาณอีกสองที่นั่งนี่ล่ะ เพราะตรงนั้นมันมีพัดลมอยู่บนหัวด้วย กำลังร้อนพอดี เราก็เลยคิดในใจว่า ถ้าเค้าเขยิบตามมานี้คือต้องคิดอะไรแน่ แต่เราก็ยืนอยู่ตรงนั้นสักประมาณนาที สองนาทีนี่ล่ะ เค้าก็เขยิบมาด้วยเห้ยย พระเจ้าา นี่ทำให้เกย์โสดๆต้องมามโนเข้าข้างตัวเองอยู่ได้ว่าเค้าตามมาต้องคิดอะไรแน่เลย 555555 กลิ่นน้ำหอมนี่ตามมาเลย หอมมากกกก อยากจะหยุดเวลาตอนที่เรายืนอยู่ข้างๆกันตอนนั้นมากกกกกกก แต่เราก็ฟิน (อยู่คนเดียว) ได้ไม่นานคนก็ลงเรื่อยๆ เลยมีที่นั่งว่างตรงฝั่งซ้ายเค้าก็ไปนั่งล่ะ แต่เราก็ยังแอบมองเค้าเรื่อยๆนะ ก็คนอะไรน่ารักมากกก ตรงสเป็คอีก สักพักที่นั่งตรงข้างหลังเค้าว่างเราก็เลยไปนั่ง เราก็เห็นเค้าแอบมองด้วยล่ะ (มโนอีกล่ะ) พอจังหวะที่เค้าใกล้จะหลงป้ายข้างหน้า เห้ยยเค้าหันมามองด้วยหางตาอ่ะ แล้วเค้าก็ลุกเหมือนจะเดินไปลงตรงประตูหน้า ที่นั่งที่เรานั่งมันอยู่ตรงประตูหลังพอดี แต่เราก็เห็นตอนเค้าจะเดินไปประตูข้างหน้าก็หยุดแล้วหันมาลงประตูข้างหลังเรา มันเป็นจังหวะที่เร็วมากก เค้าเลยโดนชนเข่าเราไปอย่างแรง ไม่รู้เจ็บหรือป่าวนั้น ขอโทษนะ ขอบคุณนะที่ทำให้วันนี้ที่เหนื่อยกับงานกลับมาสดชื่นได้อีกครั้ง เพราะความมโนของตัวเอง 555555
ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องมโนหรือจริงก็ไม่รู้ แต่ถ้าเค้ามาเห็นแล้วไม่พอใจ เราก็จะลบให้นะ แค่อยากบอกว่าขอโทษนะที่ชนขานาย เจ็บหรือป่าววว เราชื่อกันนะ