สวัสดีคับ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะ เรื่องที่เราจะเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องที่ผ่านมาล่ะ แต่ยังจำได้ดีเลย ขอเกริ่นมาตั้งแต่ช่วงม.3เตรียมสอบเข้าม.4เลยนะ ช่วงนั้นเราก็คิดล่ะว่าจะต่อสายวิทย์-คณิต อยากต่อม.ปลายที่โรงเรียนเดิม แต่ก็กลัวว่าจะสอบไม่ติด ตอนนั้นโรงเรียนกำลังปรับเปลี่ยน จากห้องล่ะ36คนตอนม.ต้น กลายเป็นห้องนึงแค่24คนเอง เลยคิดสำรองไว้ว่าถ้าไม่ได้ที่นี่จะไปต่อที่ไหน ก็เลือกไว้อีกที่นึง ที่นั่นสอบระหว่างการสอบรอบแรกและรอบสองของโรงเรียนเรา ผลสอบออกวันเดียวกัน เราติดทั้งสองที่ แต่ที่โรงเรียนเก่าอ่ะ ติดลำดับสำรอง ตอนนั้นก็ลุ้นอยู่นาน สุดท้ายก็เรียกถึง (เราสำรองไม่ไกลมาก สิบกว่าๆเอง) วันมอบตัวนี่ก็ไปช้าตามธรรมเนียม เด็กเก่าก็งี้แหละ ไปถึงนี่ร้องโอ้โหเลยย เกินครึ่งระดับเป็นเด็กใหม่หมดเลย เราก็เดินไปนั่งข้างหลัง วันนั้นผอ.ก็พูดไปต่างๆนานา ๆๅบบชช.1และ4 น้องม.1คนนั้นเป็นเด็กผู้หญิง ส่วนม.4เป็นผู้ชายมาจากโรงเรียนอื่น -.- กางเกงน้ำเงิน แต่วันนั้นไม่ได้สนใจไรมาก รอยื่นเอกสารให้เสร็จก็พอ หลังจากนั้นสัปดาห์นึงก็ถึงวันเปิดเรียน โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนประจำ เลยต้องเข้าหอก่อน ชีวิตเด็กประจำก็ไม่มีไรมากหรอก ตื่นเช้า อาบน้ำแต่งตัว ลงหอ กินข้าวเช้า เรียน กินข้าวเที่ยง เรียน กินข้าวเย็น ตกดึกก็ทำการบ้าน เล่นกับเพื่อน นอนน แล้วก็วนลูปเดิม เป็นงี้เรื่อยๆ ช่วงแรกๆในเทอม1ต้องทำความรู้จักกับเพื่อนๆ เหมือนย้ายโรงเรียนเลย เพราะเพื่อนเกินครึ่งสายชั้นเป็นเด็กใหม่  แต่สุดท้ายก็รู้จักกันหมดนะ เพราะทั้งสายชั้นมีไม่เยอะ ด้วยความที่เราเป็นเด็กเก่า เราก็พยายามจะหาเพื่อนเด็กเก่าด้วยกันเกาะกลุ่มกันไว้ก่อน เพราะเคยเห็นหน้ากันมาก่อนแล้ว ตอนแรกๆเราก็อยู่กับเพื่อนคนนี้ตลอดเวลา ชื่อซีน เป็นผู้หญิงนะ สนิทแบบเด็กนักเรียนประจำอ่ะ รู้ไส้รู้พุง พูดได้ทุกเรื่อง สำหรับชีวิตเด็กมัธยม เรื่องป๊อปปี้เลิฟนี่ฮอตสุดล่ะ 555 ตอนนั้นมันชอบเด็กห้องหนึ่งคนนึง มันยังไม่รู้จักชื่อ เลยให้เราไปสืบมาให้ สุดท้ายคนนั้นก็คือแฟรงค์ คนที่สอบเข้าได้ที่1 โปรไฟล์ถือว่าโอเคเลยล่ะ มาจากห้องโครงการเอกชนโรงเรียนหนึ่ง ก็โอเคดี แค่ไม่รู้ว่ามันแท้100%รึป่าว 555555555 ตอนวันเกิดของแฟรงค์ เพื่อนเราฝากของขวัญไปให้ แฟรงค์ก็ถามนะว่าใครให้ แต่เราก็บอกไปแค่ว่ามีคนฝากมาให้ มันก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก เดินขึ้นหอไปเลย วันเสาร์ครูนัดสอบพละ ก็เป็นพวกสอบปฏิบัติไรแบบนี้แหละ ก็สอบตามเลขห้อง เราก็ห้องหลังๆหน่อย ตอนลงมาสอบพวกห้องหน้าๆก็สอบเสร็จแล้ว แต่ไม่กลับหอ นั่งเล่นอยู่แถวนั้นแหละ ตอนบ่ายไม่มีไรทำ เมทเราเลยชวนไปห้องสมุด ซีนก็ไปด้วยนะ พอไปปุ๊บมีแฟรงค์นั่งอยู่กับเมทเรา ซีนนี่คือแดงทั้งตัวเลย ไม่รู้จะเขิลไรนักหนา 555555 เข้าไปปุ๊บก็พอจับใจความได้ว่าเรื่ิงเกมส์ 555 เมทเราคือยังกะร้านเกมส์ เล่นทุกเกมส์จริงๆ ตกดึกกลับหอ ผมเข้าหอช้าหน่อย ชอบไปนั่งเล่นกับเพื่อนในโรงเรียน พอกลับมาเจอแฟรงค์อีกล่ะ เล่นเกมส์อยู่กับเมท หลังจากนั้นแฟรงค์ก็เริ่มมาสนิทอยู่กับเมทเรา นี่คงเป็นช่วงท่ทำให้เราสนิทกับแฟรงค์ จนจบม.4เทอม1 ก็เริ่มสนิทกัน กลุ่มเราอยู่กัน4คน มีเรา แฟรงค์ โดม(เมท) บอล(เพื่อนของเมทอีกคน) ตอนอยู่โรงเรียนก็แยกกันเรียนตามห้องนะ แฟรงค์อยู่ห้องนึง โดมกับบอลอยู่ห้องเดียวกัน ส่วนเราก็อีกห้องนึง ตอนเดินอะไรแบบนี้เราก็เลยจะเดินคุยกับแฟรงค์ซะส่วนใหญ่ สองคนนู้นตัวติดกันทั้งที่ห้องเรียนกับที่หอ 555555 ปิดเทอม1ก็มีติดต่อกันทางเฟสนี่แหละ คุยกันเฮฮากันไป เราโดมบอลอยู่บ้าน ส่วนแฟรงค์ติดค่ายโอ กิจกรรมก็มีให้ทำ เรียนด้วย เกรดออกมา แฟรงค์ก็4.00ไปตามระเบียบ ส่วนสามคนก็ได้ไม่ค่อยต่างกันมาก แต่แฟรงค์คือโดดไปไกลมาก 555  ม.4เทอม2 จะมีค่าย ให้เลือกไปตามค.สนใจ  พวก้เราทั้งสี่คนเลือกค่าย.... คนเลือกเยอะมาก ช่วงที่เปิดสมัครอ่ะ เป็นคาบเรียนเราพอดี แต่แฟรงค์ว่าง พอเราเลิกคลาสออกมา แฟรงค์บอกให้รีบไปเขียนชื่อ เราก็โอเคเดี๊ยวไปเขียน พอไปดู ชื่อเราคนแรกเลย ล่ะก็ชื่อแฟรงค์ ชื่อโดม ชื่อบอล คือมันจะบอกให้เรารีบมาเขียนทำไม 555555555555
ช่วงไปค่ายเป็นช่วงที่ผลสอบรอบสองของค่ายโอจะออก เราไปค่ายที่อุทยานแห่งชาติ พักที่บ้านพักอุทยานเลย แฟรงค์ไม่เป็นอันทำอะไรเลย รอผลสอบอย่างเดียว รอตั้งแต่วันแรก คืนแรก วันที่สอง จนคืนสุดท้าย คืนก่อนกลับ คืนนั้นมีวอล์คแรลลี่ กลุ่มราทั้งสี่คนโดนจับแยกกันหมดเลย สีเขียว สีเหลือง สีฟ้า สีชมพู สุดท้ายมาจบที่ฐานดูดาว ก็ปูเสื่อนอนดูกัน ช่วงที่เรากำลังปูเสื่อ อยู่ดีๆก็เซไปเลยย แฟรงค์วิ่งมาล่ะก็กอด เขย่าๆ 55555 มันดีใจมากที่ติดค่ายสอง คืนนั้นดาวได้ดูไหมไม่รู้ แต่มันเล่าเรื่องค่ายโอมันซะยาวว ฝันมันนู่นนี่นั่น สุดท้ายก็หลับกันตรงนั้นแหละ ตื่นมาตีสี่ล่ะ หนาวว ก็ปลุกแฟรงค์กลับไปเก็บของ เตรียมกลับโรงเรียน กลับมาก็ใกล้สอบมิทเทอมอีกล่ะ ก็มีแฟรงค์อ่าแหละที่ติวให้ทุกคนในกลุ่ม กระดาษเลคเชอร์ของแฟรงค์ก็มาอยู่ที่เราหมดเลย มันให้เอาไปอ่าน คะแนนเทอมนั้นก็ดีขึ้นมานิดนึง สงสัยคงปรับตัวกับชีวิตม.ปลายได้แล้ว 555555 ก่อนวันเกิดเราสองวัน แฟรงค์ชวนไปตักบาตรหน้าโรงเรียน จะมีพระมาบิณฑบาตรทุกเช้า ก็ไปกันสองคน 555555 ก็คิดนะว่าทำไมไม่ค่อยมาวันเกิดเลย เพราะกลุ่มเราเมื่อถึงวันเกิดใครจะออกมาตักบาตรกัน พอถึงวันเกิดเรา แฟรงค์ไม่พาออกมาจ้าาา อ่อ วันพระ 555 ตอนนั้นคือรู้สึกดีนะ มีการทำการบ้านมาก่อน  ม.4เทอม2เกรดขึ้นกันทุกคนเลยย -3-ยกเว้นแฟรงค์ ไม่รู้จะขึ้นไปไหนล่ะ 5555555555555 ม.5เทอม1เป็นเทอมที่เรียนหนักมากในม.ปลาย แต่ขอบอกเลยว่าโรงเรียนมัธยมนี่คงไม่พ้นจะโฟกัสเรื่องกีฬาสี 555555555 ก็แบ่งตามห้อง แฟรงค์อยู่สีนึง เราสีนึง ส่วนโดมกับบอลอีกสีนึง การแข่งขันเชียร์นี่ค่อนข้างสูง ล่ะกลุ่มเราเป็นลีดกันทั้งกลุ่มนะ ช่วงนั้นยอมรับเลยว่าการใช้ชีวิตนี่ยากลำบาก 5555555 ห้ามจุดประเด็นเรื่ิงสีเด็ดขาด ซ้อมหนักเรียนหนักเลยไม่ค่อยมีเวลามาสุมหัวกัน จบกีฬาสีเลยชอบโหลดหนังมาดูกัน ทุกสัปดาห์เลย ล่ะจะชอบดูหนังผีกัน ดูเสร็จก็ดึก ก็กลัว ไม่กล้ากลับไปนอนกัน 5555 ก็เปลี่ยนที่ดูไปตามเตียงแต่ล่ะคนในกลุ่ม วันนั้นมาดูกันที่เตียงเรา แต่วันนั้นเพลีย เราเลยนอนดู ซักพักแฟรงค์มาดู มันขอหมอนไปรองหลัง มันจะพิงฝาผนังดู มันเลยให้ผมนอนหนุนตักมัน 55555 ดีนะที่ปิดไฟในห้องหมดแล้ว อีกอย่างผมอยู่เตียงบนด้วย คนเลยไม่ค่อยสังเกต รู้สึกตัวอีกทีหกโมงเช้าล่ะ โน้ตบุ้ก ลำโพง โดม บอล หายหมดล่ะ แต่ผมยังนอนอยู่ที่เดิมเลย หันหน้าไปมอง แฟรงค์ยังนั่งอยู่ที่เดิมเลย เราก็ยังหนุนตักมันอยู่ คือ ยย ใครมาเห็นนี่มันพูดกันยังลูกบวชแน่ มันก็ตื่นมางัวเงียๆ
"เอ้า ตื่นล่ะหรอ?"
"ทำไมไม่ปลุกกู จะได้ไปนอนให้ดี"
"เกรงใจ เห็นเมื่อวานมาเพลียๆ"
"....."
"ขยับหน่อย กูจะนอนล่ะ"
ล่ะแฟรงค์มันก็มานอนข้างเรา ในผ้าห่มผืนเดียวกัน -0- เราก็ไล่มันให้ไปนอนเตียงตัวเองนะ แต่มันไม่ไป บอกขก.ลุกกลับห้องล่ะ สรุปก็หลับต่อทั้งคู่ ตื่นอีกทีเที่ยงวันน ก็แยกย้ายกันอาบน้ำลงไปหาข้าวกิน หิวววววว