กระทู้นี้เป็นการบอกเล่า ไม่ได้ต้องการทำลายความฝันใคร ถ้าคิดว่าสู้ไหวก็ลองดู


เริ่มที่ช่วงหลายปีก่อน นักเรียนที่มาอังกฤษยังสามารถทำงานได้(เราเป็นหนึ่งในนั้นที่ได้มา)
บ้านเราฐานะปานกลาง เราจึงต้องเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย
แต่ก็พอมีเงินเหลือจ่ายค่าบ้าน ค่ากิน ค่าเที่ยว ซื้อของเล็กๆ น้อยๆ ให้ตัวเอง
แต่เมื่อกฎหมายเปลี่ยนทุกอย่างก็เปลี่ยน นักเรียนห้ามทำงาน การตรวจจับเพิ่มมากขึ้น
จากแต่ก่อนที่แค่ตรวจจับคนหนีวีซ่า แต่พักหลังเน้นนักเรียนที่แอบทำงาน

หลายๆ ครั้งมีคนรอบข้างถาม ซึ่งเราก็ตอบไปตามความจริง ว่าเดี๋ยวนี้มันเปลี่ยนไปหมดแล้ว
เราได้แนะนำให้ไปประเทศอื่น ที่สามารถทำงานได้ ไม่ต้องมาหลบๆ ซ่อนๆ
ซึ่งหลายคนก็จะเข้าใจเราผิด คิดว่าเราไม่อยากให้มา(เกี่ยวอะไรกับเรา งง)
บางคนมาแล้วลำบากเราก็เห็นใจ แต่เราก็ช่วยไม่ได้มาก เพราะเราเองก็ยังเอาตัวแทบจะไม่รอด



ถ้าคุณรวยมีเงินไม่เดือดร้อนต้องกู้ เป็นหนี้เป็นสิน งานไม่ต้องทำ เราว่าน่ามามาก
แต่บางคนบ้านฐานะปานกลางจะมาหวังน้ำบ่อหน้าเหมือนแต่ก่อน ที่ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย มันไม่มีแล้ว
คุณมาเรียนภาษาวีซ่าทำงานไม่มีที่ไหนจะรับ และไอ้พวกเค้าเล่าว่านะ(ทำไมคนเชื่อกันจัง) ว่าแอบทำได้

ถามจริงๆ ไอ้พวกแอบทำงานโดนจับแล้วส่งกลับ จะมีใครบอกความจริงกับคนที่ไทยบ้าง
ก็ต้องไปเล่าว่ามาดีอย่างนั้นอย่างนี้ ได้เที่ยว(จริงๆ ลำบากมาก)
ทำผิดกฎหมาย ก็คือผิด ทำไมคนไทยชอบคิดว่าไม่เป็นไร ใครๆ ก็ทำกัน
มันน่ากลัวมากเลยนะคะ ตอนเค้ามาจับ ขนาดเราไม่ได้ทำผิดยังกลัวแทนเลย
มากันเป็นคันรถ(จะว่าไปเหมือนมาจับวงไพ่ แต่ความโหดต่างจากไทยเลย)



คิดสักนิดก่อนที่จะลงทุนอะไรแบบนี้(การเรียนก็คือการลงทุน)
ถ้าจบได้ปริญญากลับไปมันก็คุ้ม แต่ถ้าคิดจะมาเรียนภาษา เดินชิวๆ เช็คอิน ภาษาไม่กระดิก
สมาคมกับคนไทย กลับไปพร้อมหนี้ก้อนโต เราว่าความฝันบางทีมันต้องคิดถึงโลกของความจริงด้วย

แก้ไขคำผิด

แอบเอามาลงเพิ่มเติมให้ค่ะ
ขอบคุณ คุณเก้าอี้รับแขก(ความเห็นที่5)นะคะ



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้