มื้อเย็นของวันที่สามมาจบที่Food court ในห้างGurney Paragon


คืออยากกินอาหารไทยมาก เลยเสี่ยงมาที่นี่

สุดท้ายก็เจออออออ น้ำตาจะไหล

ร้านนี้เลย มีให้เลือกหลายเมนู



จานแรกที่เห็นเป็นไข่ๆ เรียกว่า ข้าวผัดพัทยา เขียนเป็นไทยแล้วดูตลกๆเนอะ
จานที่สองคือต้มยำรวมมิตร + ข้าวสวย
ทั้งหมดนี้ราคา 18 RM แถมน้ำพริกกะปิถ้วยน้อยๆ ให้ฟรีด้วย

จากที่นั่งมองออกไปเป็นแบบนี้

จบวันอย่างมีความสุข เพราะได้กินของอร่อย^^

วันที่สี่ สุดท้ายแล้วสินะ

เริ่มต้นมื้อเช้าที่นี่เลยย วันนี้เงินในกระเป๋าร่อยหรอมาก เป็นผลมาจากการช้อปปิ้งเมื่อคืน
ต้องกินอย่างประหยัด และก็เพิ่งรู้ว่ามีร้านนี้ตั้งอยู่ใกล้ๆ อยู่แค่ปากซอยเอง
คิดว่าน่าจะเปิดเฉพาะวันธรรมดาแหละ

เค้าตั้งชื่อร้านว่า Economy rice แปลเป็นไทยก็คงเป็น ข้าวแกงราคาประหยัด


คนเยอะมากๆ


กับข้าวก็หลากหลาย น่ากินทั้งนั้นเลย



เข้าไปก็ไปบอกเจ้าของร้านว่ากินที่นี่
เขาก็จะตักข้าวใส่จานให้ แล้วก็หันมาถามว่าพอไหม เลือกปริมาณข้าวได้ด้วย เก๋ๆๆ
จากนั้นเราก็เดินไปตักกับข้าวเองได้ตามใจ อยากกินอะไรตักโลด กี่อย่างก็ได้
สุดท้ายเดินเอาไปให้เขาดู แล้วก็คิดเงิน เป็นอันเสร็จพิธีกินได้


2 จานอยู่ที่ประมาณ 6-7 RM ก็ตกจานละ 3 RM เฟอเฟคที่สุด!!!!!

กะว่าก่อนกลับจะมาฝากท้องอีกรอบ แต่ไม่แน่ใจว่าจะปิดกี่โมง
เลยถามเจ้าของซะเลย เขาบอกว่าปิดบ่ายสอง
เลยตัดสินใจเอาใส่กล่องหิ้วไปกินที่สนามบินด้วย ประหยัด


สองกล่องนี้ราคาประมาณ 7.5 RM คงจะแพงกล่อง จะบอกว่ากล่องที่นี่ไม่ใช้กล่องโฟมนะ
ไม่เป็นอันตราย แถมเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมอีก ในไทยน่าจะมีบ้าง

แต่คนส่วนใหญ่ที่ซื้อกลับบ้าน เขาจะไม่ใส่กล่อง แต่จะห่อด้วยพลาสติกคล้ายๆถุงก๊อบแก๊บแทน
คิดว่าน่าจะฟรีแหละ บางคนก็หิ้วกล่อง หิ้วปิ่นโตมาใส่เลย

ถุงแบบนี้เลย แล้วก็ใช้เชือกฟางมัด


เดินข้ามถนนมาฝั่งตรงข้ามเจอคุณลุงขายขนมชนิดหนึ่ง

น่าจะเรียกขนมนั้นว่าbanana pancake
คล้ายๆโตเกียว แต่แป้งหนากว่า มีไส้แบบเดียวคือกล้วยหอม ข้าวโพด และมะพร้าวในอันเดียว ขายเป็นคู่ คู่ละ 1 RM


จุดมุ่งหมายต่อไปคือร้านกาแฟ เดินมาเรื่อยๆ ก็เจอสิ่งประดิษฐ์เลอค่า

เรียกว่าม้าไม้? เอาไม้มาถักๆ เป็นม้า เจ๋งมากๆ

ถึงแล้วร้านกาแฟขึ้นชื่อดัง สองกิโลได้มั้งเนี่ย



ที่ต่อไปคือร้านทาร์ตไข่ มาแล้วต้องซื้อ
ระหว่างทางเจอหมาน้อยหน้าตาน่าสงสาร

มันมองขนมที่มือ ด้วยความเห็นใจเลยแบ่งขนมให้น้องกิน
แต่น้องเมิน นี่สินะอาการหมาเมิน แย่จัง

ถึงแล้ววว Min Xiang Tai Pastry Shop
ทาร์ตไข่ลือชื่อ

อือหืออออ หน้าเนียนมากๆๆ


ขนมเปี้ยะ ก็อร่อย
แต่ด้วยงบจำกัด เลยต้องเจียมตัวได้กลับบ้านไปคนละนิดหน่อย

เดินย้อนกลับไปที่บ้านเพื่อเอาของไปเก็บ
เนื่องจากวันนี้มีเวลาน้อย เพราะFlightกลับวันนี้เวลา 6.55
โดยต้องออกจากบ้านไม่เกินบ่ายสามโมงเผื่อรถติด

สถานที่ต่อไปเลยต้องกลับไปซบไหล่ห้างGurney Paragonเหมือนเดิม
นอนรอเวลาที่ห้องก็ไม่ได้ เพราะCheck out ออกแล้ว

บ่ายสามได้เวลากลับแล้วจ้าาาา ครั้งนี้ลูกชายคุณลุงไปส่งที่สนามบิน
เป็นครั้งแรกที่ได้นั่งAlphard สบายจริงๆ
มีผู้ร่วมเดินทางอีกสี่คน ไปรับกลางทาง ทีแรกก็นึกว่าจะได้นั่งแบบสวยๆ
ขากลับจ่ายค่ารถไปสองคน 7 RM เห้ยยยยยย เงินเหลือ

ที่สนามบินปีนัง

เจอกันอีกแล้ว

กลับแล้วน้าาา ทริปนี้ประทับใจมากๆ เอาไป 8/10 ต้ดคะแนนทางขึ้นวัด
ถ้ามีโอกาส และมีตังจะกลับมาเที่ยวอีก ยังเที่ยวไม่ครบเลย

ปล ถ้าใครจะมาเที่ยวที่นี่พกถุงผ้าไปด้วยนะ เขาไม่มีถุงให้ถ้าอยากได้ต้องจ่ายตัง


หากมีข้อผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ