เรารู้สึกเบื่อชีวิตค่ะ รู้สึกไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป ส่วนตัวเราก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรนะคะ ไม่ได้ทะเลาะกับพ่อแม่หรือใคร ไม่ได้เรียนแย่ แต่เพียงแค่รู้สึกว่า ทำไมวันๆถึงมีแต่สิ่งที่ทำซ้ำวนไปวนมาแค่นี้เองเหรอ เรารอแค่วันพรุ่งนี้เองเหรอ รู้สึกว่าทำไมโลกนี้ถึงวนอยู่แค่นั้น แล้วเราทำไมต้องเกิดมา? เรารู้สึกเบื่อกับสิ่งเหล่านี้มากๆเลยค่ะ

เราคิดเห็นแก่ตัวว่า เราไม่อยากเห็นพ่อแม่เราจากไปก่อนอีกแล้ว ครั้งนี้ เราอยากเป็นคนไปก่อนบ้าง (พ่อแม่เราไม่ได้อยู่กับเราแต่เด็กค่ะ เพราะว่าเขาเลิกกัน ตอนเด็กเราเหมือนอยู่คนเดียว จนเหมือนเป็นเด็กขาดความอบอุ่น ซึ่งเมื่อก่อน 2-3ปี หรืออาจมากกว่านั้น เราจะได้เจอพ่อแม่สักหน ซึ่งมันทุกข์นะคะ กับวัยเด็กที่ไม่มีพ่อแม่คอยดูแล บางทีเราก็อยากจะอ้อน อยากจะพูดคุยอะไรมากมาย แต่ต้องเก็บ เพราะไม่รู้จะคุยกับใคร จนโตมาเราเหมือนคนจิตใจด้านชาไปเลยค่ะ)

ตอนนี้เราคิดนะคะ ถ้าเราไม่อยู่ พ่อจะมีน้องคอยดูแล และแม่จะมีพี่ชาย ถ้าเราไม่อยู่สักคน พวกเขาก็คงจะเสียใจแหละ แต่ไม่นานหรอก เราคิดแบบนั้นนะคะ

คิดว่าเราเป็นบ้าไหมค่ะ?