เรามีพี่สองคนค่ะ ตอนนี้พี่ก็ไปเรียนที่อื่นหมดแล้ว เมื่อก่อนอยู่เรียนโรงเรียนเดียวกัน ไปด้วยกัน กลับก็กลับพร้อมกัน
นอนก็นอนด้วยกัน ผ่านร้อนผ่านหนาว อะไรหลายๆอย่างที่ทำให้ผูกผันเพราะสายเลือด
ที่จริงตอนพี่เรียนที่อื่นใหม่ๆ ก็ไม่ได้อะไรหรอก หลังๆมันก็เริ่มเหงามากขึ้น
ความทรงจำเก่าๆตอกย้ำ บวกกับเจออะไรแย่ๆ หรือเวลารู้สึกไม่เหลือใครเลย มันคงจะดีถ้ามีพวกเค้าอยู่ข้างๆ
อะไรใหม่ๆที่เราเจอ เรื่องที่เลวร้าย เรื่องราวลำบาก มันไม่คนที่ทำให้เรารู้สึกอุ่นใจอยู่ข้างๆอ่ะ มันทรมาณ เราไม่ไหวแล้วอ่ะ
การเปลี่ยนแปลงไรแบบนี้เราเกลียดจัง จะผ่านมันไปยังไงดี ใครเคยเหมือนกันบ้าง
เวลาต้องห่างจากคนที่โตมาด้วยกัน มันทรมาณเนอะ
นอนก็นอนด้วยกัน ผ่านร้อนผ่านหนาว อะไรหลายๆอย่างที่ทำให้ผูกผันเพราะสายเลือด
ที่จริงตอนพี่เรียนที่อื่นใหม่ๆ ก็ไม่ได้อะไรหรอก หลังๆมันก็เริ่มเหงามากขึ้น
ความทรงจำเก่าๆตอกย้ำ บวกกับเจออะไรแย่ๆ หรือเวลารู้สึกไม่เหลือใครเลย มันคงจะดีถ้ามีพวกเค้าอยู่ข้างๆ
อะไรใหม่ๆที่เราเจอ เรื่องที่เลวร้าย เรื่องราวลำบาก มันไม่คนที่ทำให้เรารู้สึกอุ่นใจอยู่ข้างๆอ่ะ มันทรมาณ เราไม่ไหวแล้วอ่ะ
การเปลี่ยนแปลงไรแบบนี้เราเกลียดจัง จะผ่านมันไปยังไงดี ใครเคยเหมือนกันบ้าง