วันหยุดสุดสัปดาห์ วันอาทิตย์ ที่ 25 ตุลาคม 2558 กับการเที่ยวทั่วทีป งานนี้ไปกัน 2 คนเช่นเคย ลุยกันด้วยมอเตอร์ไซค์คู่ใจ วันนี้ไปลุยที่ ตำบลกุดหว้า อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ หาสถานที่แห่งนี้เจอเพราะการค้นหาในอินเทอร์เน็ต เพราะเรากับแฟนชอบท่องเที่ยว เก็บภาพสวยๆ เปิดหูเปิดตากัน เราเพิ่งลงรีวิวที่ท่องเที่ยวเป็นครั้งแรก ยังไงก็สามารถติดตามรีวิวที่เที่ยวของเราได้ที่ https://www.facebook.com/chenthammada/ นะ
              สถานที่ท่องเที่ยวแห่งนี้ธรรมชาติสร้างความมหัศจรรย์ไว้ให้ เป็นสถานที่ที่สงบมาก ไม่มีคนมาเที่ยวเลย 555 ทริปนี้ลุยกัน 2 คน ด้วยมอเตอร์ไซค์ ด้วยหนทางที่ค่อนข้างลำบาก เพราะเป็นดินทราย ล้อมักสะบัด เกือบล้มแน่ะ เถียงกันไปตลอดทางเลย 555 แต่ถือว่าคุ้มเมื่อเราไปถึงจุดหมาย (สำหรับรถยนต์ เราว่าไม่ค่อยเหมาะ เด่วโดนกิ่งไม้ข่วน แต่ถ้ารถยนต์ขับเคลื่อน 4 ล้อก็ลุยเลย) ตอนตั้งกล้องถ่าย ขาตั้งกล้องดันล้มอีก พาให้กล้องสุดหวงเรามีแผล เฮ้อ...หัวใจหล่นไปอยู่ตาตุ่มเลย
              ทางเข้าพุทธสถานภูผาผึ้งนะคะ อยู่บนถนนสาย กุฉินารายณ์(กาฬสินธุ์) - มุกดาหาร เราไม่รู้หมายเลขถนน แต่จากการเดินทาง ออกจากตัวอำเภอกุฉินารายณ์ แลัวมันมีป้ายเขียนชี้บอกทางไปมุกดาหาร 555 สถานที่นี้เป็นเขตต่อเขตของบ้านวังมนกับบ้านหนองห้าง ในเขตตำบลกุดหว้า อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ เมื่อคุณอยู่บนถนนสาย กุฉินารายณ์(กาฬสินธุ์) - มุกดาหาร โดยเดินทางมาจากกุฉินารายณ์ มุ่งหน้าไปเรื่อยๆ จนเจอ อบต. กุดหว้า จะมีถนนคอนกรีตข้าง อบต. มีป้ายบอกว่า บ้านวังมน นั่นแหละ เลี้ยวเข้าไปเลย (พวกเราถามทางจนล้า GPS พาหลงด้วย) ถ้ามาจากมุกดาหาร ก็มุ่งหน้ามาเรื่อยๆ ผ่านอำเภอคำชะอี ผ่านอำเภอหนองสูง(รึป่าว อันนี้ม่แน่ใจ เดานะ เพราะเหนป้าย) มาเรื่อยๆ จนเข้าตำบลกุดหว้าของอำเภอกุฉินารายณ์ จนเห็น อบต. ดังกล่าว เห็นป้ายบ้านวังมน เลี้ยวเข้าเลย ตรงไปเรื่อยๆ ผ่านอ่างเก็บน้ำจุมจัง เข้าหมู่บ้านวังมน ออกจากหมู่บ้านวังมน เข้าถนนลูกรัง ตรงไปเรื่อยๆ จนเห็นป้ายพุทธสถานภูผาผึ้งด้านขวามือ เลี้ยวเข้าไปจะเป็นถนนดินทราย ไปเรื่อยๆ ก็จะถึงศูนย์พิเทักษ์ภูผาผึ้ง แล้วเลี้ยวซ้ายก็ถึงจุดหมาย
              อ่ะ ทีนี้มาดูภาพที่เก็บมาฝากกัน

ป้ายหน้าพุทธสถานภูผาผึ้ง ตั้งอยู่บนหิน ลานหินยังมีน้ำธรรมชาติไหลรินๆ และมีดอกไม้เป็นหย่อมๆ


ดอกไม้ที่ลานหินหน้าป้าย ไม่รู้ว่าดอกอะไรแต่สวยดีนะคะ


ดอกแววมยุรี ขึ้นแซมดอกไม้สีม่วงบริเวณลานหิน


มีดอกเอื้องหมายนาด้วย


ถัดจากป้ายเข้ามาก็เป็นทางเดินเข้า


เดินเข้ามาก็เจอป้ายนี้ค่ะ


นี่ก็ดอกอะไรไม่รู้ แต่สวย อิอิ


มีพระพุทธรูปบนก้อนหินสูงๆ ใหญ่ๆ ด้วย แต่ไม่ได้ขึ้นไปกราบ


ป้ายบอกจุดเริ่มต้นความสวยงาม ความทรหด


ความสวยงามระหว่างทาง ไม่รู้เหมือนกันคือเห็นอะไร


การอยู่ร่วมกันแบบอิงอาศัยของต้นชายผ้าสีดากับต้นไม้ใหญ่


ตรงนี้เป็นถ้ำแคบๆ คนเข้าไปไม่ได้ค่ะ มันแคบ


ตัวหนังสือลายน้ำอยู่ผิดที่ไปหน่อยเนอะ พอดีใส่ไปทีเดียวพร้อมกันหลายภาพ มันเลยจำเป็นต้องอยู่ตำแหน่งนั้น แฮ่ๆ โทษที


นี่คือรังของแมลงชนิดหนึ่ง ที่ชื่อว่า ชันโรง เป็นแมลงจำพวกผึ้งที่ไม่มีเหล็กใน รังของมันจะเหนียวๆ คนสมัยก่อนใช้นำไปยาแนวร่องตะกร้าบ้าง โหวดบ้าง แคนบ้าง


ที่นั่งกรรมฐานของพระ


ทางขึ้นไปชมวิวที่เสียวสันหลังมาก กลัวบันไดหัก ถ้าตกลงไปนี้... เหอะๆๆ


ข้างล่างเป็นเหวลึกพอประมาณ แต่ที่กลัวคือหนามเกี่ยว พลาดไปลไม่ถึงตายก็ทรมานโคตรๆ


พอขึ้นมาถึง ตรงนี้เราคาดว่าน่าจะเป็นจุดชมวิว มองลงไปเห็นหลังคาหมู่บ้านคนด้วย


และนี่ เราคาดว่าจะเป็นจุดเด่นของที่นี่ มันคือ...ลานหินประหลาด!!! มีแต่หินตะปุ่มตะป่ำเต็มไปหมด ไม่ถึงกะสุดลูกหูลูกตา แต่กินบริเวณกว้างพอสมควร (น่าสนมาถ่ายรูปรับปริญญารึไม่ก็พรีเวดดิ้ง 555)


หินตะปุ่มตะป่ำ หินงอกๆ เกิดจากน้ำฝนกัดเซาะมาหลายปีดีดัก จนออกมาเป็นสิ่งมหัศจรรย์ดังที่เห็น


ลานหินนี้ จากความรู้ที่เรามีไม่มาก เราคิดว่า (คหสต อิอิ) น่าจะเป็นหินทราย ภูเขาส่วนมากในแถบภาคอีสานก็เป็นภูเขาหินทราย มีก้อนหินเกือบออกแบนๆ หลุดออกมาด้วย เราลองยกดูมันหนักมากกกกก ลองเคาะดูมีเสียง แป็งๆๆๆๆ ปานกลางไม่แน่น ไม่โปร่ง คล้ายแผ่นกระเบื้อง