สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกที่ดิฉันตั้งซึ่งการตั้งกระทู้ครั้งนี้เพราะดิฉันก็ไม่รู้จะแก้ปัญหามันยังไง เพราะตอนนี้ดิฉันเหมือนตัวคนเดียวเลยค่ะ บางทีก็อยากระบาย อยากรู้ว่าสิ่งที่เราจะทำต่อไปนี้ถูกหรือไม่ ขอย้อนความไปก่อนนะค่ะ สมัยก่อนดิฉันได้ศึกษาในโรงเรียนสตรีล้วนของจังหวัดดังทางภาคอีสาน ซึ่งตอนที่ศึกษาอยู่ ด้วยความเป็นโรงเรียนสตรีที่ไม่มีผู้ชายเลย พวกผู้หญิงบางคนก็จะหลงว่าตัวเองเป็นเลสเบี้ยน ซึ่งตอนนั้นดิฉันก็เป็นไปกับเขาด้วยเป็นตามกระแสก็ว่าได้ ดิฉันก็คบผู้หญิง แต่ไม่ได้จริงจังอะไรเพราะรู้ตัวเองดีว่าเราไม่ได้ชอบเพศเดียวกันแค่เป็นไปตามความนิยมในหมู่นักเรียนหญิงล้วน พอจบออกไปดิฉันก็ได้ลองคบกับผู้ชายแต่ก็ไม่มีใครเลยที่ถูกใจ จนเลยเข้าวัยทำงาน คุณแม่ฉันท่านรู้จักคนในหมู่บ้านเยอะพอสมควรเพราะว่าครอบครัวของดิฉันมีหน้ามีตาในอำเภอเลยก็ว่าได้และท่านเห็นว่าดิฉันเริ่มแก่และโสดมานานแล้วทางน้องสาวก็แต่งงานมีครอบครัวกันไปหมด พอดีท่านรู้จักผู้ชายโสดเป็นพ่อม่ายคนในหมู่บ้านซึ่งเป็นคนดีจริงๆ คุณแม่ก็ทาบทามฉันให้แต่งกับหนุ่มม่ายคนนี้ ตัวฉันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเพราะไม่อยากขัดใจแม่และดิฉันคิดว่าหนุ่มม่ายคนนี้ก็เป็นคนดีและขยันไม่เสียหายอะไรถ้าดิฉันจะแต่งงานและใช้ชีวิตกับหนุ่มคนนี้

ฉันแต่งงานกับหนุ่มคนนี้ได้1ปีและตั้งท้อง ตลอดระยะเวลาหนึ่งปีทำไมดิฉันถึงรู้สึกดีกับเขาแต่ก็ไม่ได้รักเขา ทีแรกคิดว่าตัวเองคิดไปเอง เพราะเขาก็ทำหน้าที่สามีที่ดีไม่ได้ขาดตกบกพร่อง แต่บางครั้งกับการที่ฉันอยู่กับเขาฉันรู้สึกไม่มีความสุขเลย จนกระทั้งไอตัวเล็กคลอดออกมานั้นเป็นเวลาที่ฉันมีความสุขกับเขาเป็นครั้งแรกที่ฉันมีความรู้สึกว่ามีความสุขจริงๆ
ผ่านมา1ปีกว่าได้ฉันก็เริ่มแน่ใจขึ้นมาเล็กน้อยว่าฉันไม่ได้รู้สึกรักเขาเลยเพราะตอนที่ฉันจับได้ว่าเขาแอบไปมีชู้สุ่สาว ฉันมีความรู้สึกนิ่งมาก และพร้อมจะหย่าขาดกับเขาทันที แต่ก็ไม่ได้หย่าเพราะเขาสัญญาว่าจะไม่นอกใจอีกและอีกอย่างเขาไม่อยากเสียไอตัวเล็กไปส่วนตัวฉันด้วยความคิดที่ว่ายังไม่แน่นอนใจกับความรู้สึกแล้วไม่ได้รู้สึกโกธรอะไรเขามากขนาดนั้นก็ยอมให้อภัยเรื่องพวกนี้ก็ผ่านมาจนวันหนึ่ง มีรุ่นน้องร่วมงานที่เพิ่งเข้ามาใหม่เธอน่ารักเป็นกันเองที่สำคัญเธอเป็นเลสเบี้ยน
ในที่ทำงานเธอกับฉันสนิทกันมากเพราะฉันเป็นคนสอนเธอและพาเธอดูงานในตอนนั้นฉันไม่ได้คิดเรื่องเลสเบี้ยนอะไรหรอกยังคุยกันขำๆกับน้องเขาเลยว่าเคยเป็นเลสเบี้ยนตามกระแสในตอนนั้นความสัมพันของเรากับสามีก็เริ่มห่างกัน สามีไม่ห่างแต่ฉันเริ่มทำตัวห่างกับสามี ทำเหมือนเขาเป็นตัวน่ารำคาญไม่อยากคุยด้วยและไม่อยากมีเพศสัมพันกับเขา ชีวิตของฉันตอนนี้เริ่มมีชีวิตชีวามีแค่ลูกและงาน ตอนนั้นฉันเริ่มแต่งตัวแต่งหน้าฉันเองก็ไม่รู้ตัวเองว่าแต่งสวยไปเพื่ออะไร จริงๆในตอนนั้นไม่รู้จริงๆ ในตอนนั้นความสัมพันฉันกับรุ่นน้องก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆรุ่นน้องชอบแวะมาเยี่ยมฉันและลูกที่บ้านเราพากันออกไปทานอาหารกันบ่อยมากไปกันสามคน ฉันรุ่นน้องและไอตัวเล็กเหมือนจะแฮปปี้ จริงๆมันคือช่วงเวลาที่ฉันรู้สึกมีความสุขแบบแท้จริงนี้คือครั้งแรก ต่อมาไม่นานน้องเขาก็มาบอกว่าชอบฉัน ตอนนั้นคือฉันทั้งตกใจและใจเต้นแบบบอกไม่ถูก รุ่นน้องเธอบอกฉันว่า เธอมีความสุขเวลาอยู่กับฉันและไอตัวเล็ก เธอเองรู้สึกดีเวลามีฉันอยู่ข้างๆเพราะฉันเป็นคนอบอุ่น และก็เข้าอกเข้าใจเธอ ซึ่งตอนนั้นฉันก็ดีใจไม่น้อย แต่ก็ปฏิเสธเธอไปเพราะถ้าให้ฉันบอกว่าชอบเธอเหมือนกันทั้งๆที่คบกับสามีอยู่ฉันคิดว่ามันไม่แฟร์สำหรับสามี ถ้าเกิดว่าฉันตอบตกลงชอบเธอฉันก็จะไม่ต่างอะไรจากสามีที่เขาทำกับฉัน พอฉันปฏิเสธ น้องเขาไปความสัมพันของเราก็เริ่มแย่ลงรุ่นน้องไม่ค่อยคุยกับฉันไม่มาเยี่ยมฉันเหมือนแต่ก่อน เจอหน้าเขาก็แค่ทักทายแล้วก็หลบหน้าซึ่งฉันรู้สึกทรมานจริงๆในตอนนี้ในชีวิตฉันหาคำว่าความสุขไม่เจอเลยนอกจากกับลูก แล้วกับสามีนี้ไม่ต้องพูดถึงฉันแทบไม่เจอคำว่ามีความสุข ในตอนนั้นคือฉันรู้ตัวเองแล้วว่าเป็นเลสเบี้ยน แต่ที่ทนอยู่กับผู้ชายคนนี้เพราะลูก แล้วฉันควรจะทำยังไงค่ะเลิกกับสามีดีไหม แต่ที่อยากเลิกกับสามีไม่ไช่เพราะจะไปคบกับน้องคนนั้นนะค่ะ อยากเลิกเพราะไม่มีความสุขจริงๆในบางเรื่องสามีดิฉันเขาก็ดีค่ะ แต่ฉันอยู่กับเขาแล้วไม่มีความสุขหรือใจเต้นเลยเวลาอยู่กับเขา คือฉันคิดว่าฉันเป็นเลสเบี้ยนจริงๆค่ะเพราะพักหลังๆแอบใจเต้นกับเพศเดียวกันบ่อยมาก อีกอย่างกลัวลูกโตขึ้นมาและรับในตัวดิฉันไม่ได้ฉันควรจะทำอย่างไหร่ค่ะ จะเลิกกับเขาดีไหมแต่ก็สงสารลูกแต่ในชีวิตฉันก็อยากจะใช้ขีวิตในแบบตัวเอง ถ้าเป็นคุณคุณจะทำยังไงค่ะ