ตามนั้นค่ะ อัดอั้นตันใจ ไม่มีตังกินข้าว
ละอายใจต้องขอเงินพ่อแม่กินอีก แทนที่จะได้เลี้ยงดูเค้า
แต่เค้ายังต้องมาเลี้ยงดูเราต่อ กว่าจะเรียนจบ ได้บรรจุ
เป็นชีวิตข้าราชการที่เจ็บปวดมากค่ะ
เงินที่ได้แต่ละเดือนก็ชักหน้าไม่ถึงหลังแล้ว
ขออะไรดีๆให้หน่อยเถอะค่ะ

ปล. อะไรหลายๆอย่างก็ขูดรีดกับคนทำงานให้รัฐ แบบนี้ใครมันจะไปอยากอยู่คะ
ต้องเสี่ยงติดโรค อดหลับ อดนอน ขอวอนคนข้างบนเข้าใจผู้น้อยข้างล่างบ้าง