เราขอเล่าเรื่องราวของเราให้ฟังนะ จริงๆอยากตั้งเป็นกระทู้สนทนาเเต่พอดีมันโพสลงไม่ได้เพราะไม่ได้รับการยืนยันจากบัตรปชช. ^^
เรื่องที่เล่านี้เป็นเรื่องของชีวิตเราไม่ได้เเต่งเเต่อย่างใด แต่อยากเเชร์ในนี้เพราะเหมือนมีเพื่อนระบายประมาณอยากพูดไรก็โพสระบายลงเฟสอิอิ (ปล.เรื่องที่เป็นคำพูดอาจไม่ตรงเป๊ะทุกอย่างนะ)
เราชื่อแจ๋มนะเรามีเพื่อนสนิทคนนึงชื่อรุ้งอีรุ้งเป็นชะนีคนนึงที่เเรดมากกก55555แบบรุ่นพี่ในรร.เด่นๆมันมองหมดอะกรีสคนนู้นคนนี้ทีไอเราก็ตามประสาเพื่อนก็เออออไปกับมัน จนมันชอบรุ่นพี่คนนึงชื่อว่าตั้มพี่ตั้มอยู่ม.6 มันบอกว่าคนนี้น่ารักมากๆๆๆนะ เราก็ว่าก็พูดว่าน่ารักทุกคนอะ มันว่าเเต่คนนี่ๆจริงๆแล้วมันก็เปิดให้เราดูรูป ในรูปคือผิวสีเเทน ดัดฟัน ระเบิดหู(แต่ไม่ใหญ่มากนะนั่นนร.หรอ5555-- ) ดูแล้วเป็นคนเกรียนๆอะ เราก็ว่า นี่น่ารักของแล้วหรอ มันว่าเออสเป้คกูอะดีดกีต้าร์ ที่สำคัญขับ Msx ด้วยนะกูอยากซ้อนว่ะเเล้วมันก็กระดี๊กระด๊ากรีสๆๆๆๆๆๆๆ เราก็เออๆจบไปไม่ได้ใส่ใจอะไรเเล้วมันก็ทักไปคุยกับพี่ตั้มทางเฟสระยะนึงเเต่เราไม่รู้เลยนะตอนนั้นว่าเฟสพี่ตั้มชื่ออะไรเพราะมันก็ไม่ได้บอกมันชอบแอบๆไม่ให้เพื่อนดูแชทอะ ส่วนตัวเราก็ไม่ชอบก้าวก่ายอะไรอยู่เเล้ว จนวันนึงเป็นวันเกิดของพี่ตั้มไรนั่น
อีรุ้งมาปรึกษาว่าจะซื้อไรให้ดี เราก็ตอบไปว่าก็แล้วเเต่ดิกูไม่ได้เป็นคนชอบ มันว่าเออๆ กูว่าซื้อนาฬิกาให้ดีกว่า เเล้วมันก็ไปซื้อกับเราซื้อของเเท้เลยจ้าา
พอมาถึงวันเกิด มันเดินเอาไปให้กับเรา มันยื่นของให้พี่ตั้มไรก็บอกว่าขอบคุณครับเเล้วก็ยิ้มๆ แต่สายตาที่พี่เค้ามองไม่ได้มองของขวัญเลยกลับมามองเรา ไอเราก็งงคิดในใจว่ามองกูทำไมวะ ? เเต่ก็ไม่ได้อะไรคิดว่าคงเห็นเราเป็นเพื่อนอีรุ้งมั้งเลยมองๆไป จนให้ของเสร็จเเยกย้ายกันไปเรียน ระหว่างเดิน
รุ้ง : กูรู้สึกแปลกๆว่ะ
เรา : แปลกไรวะ
รุ้ง : ก็พี่เค้ามองอะหรือเคยคุยกับพี่เค้า
เรา : บ้าาาา กูไม่รู้จักไม่
ไรทั้งนั้น
รุ้ง : เออๆคงไม่มีไรหรอก
เเล้วก็เรียนไปมันก็นั่งเพ้อถึงพี่ตั้มนี่ทั้งวันจนหูเราชาอะ พอกลับหอเราเปิดเฟสบมามีคนแอดเพื่อนมา เราก็จะเข้าไปดูโปรไฟล์ก่อนรับ เเละคนที่เเอดมาใช่ค่ะ พี่ตั้มนั่นเองแอดมา เราก็ไม่ได้รับนะคือเราไม่ได้จำเป็นอะไรต้องรู้จัก เลยไม่สนใจอะไร จนมี ขค.เข้า จากเฟสพี่ตั้ม
p'ตั้ม : รับแอดหน่อยดิ
เรา : อ่อค่ะๆ (ใช่เรื่องไม่เนี่ยเเต่ก็รับๆไปเพราะอย่างว่าอะเนอะรุ่นพี่พิมมาซะขนาดนั้น)
P'ตั้ม : หวัดดีคร้าบบบบบบบ น้องชื่อไรอะ
เรา : อ่าๆ ชื่อแจ๋มค่ะ (เริ่มรู้สึกว่าตะนี่แปลกๆ)
p'ตั้ม : น่ารักว่ะเอาตรงๆเลยกูไม่ชอบอ้อม5555
เรา : - - ไปชมรุ้งไป (ตอนนั้นคิดว่ามันคงเป็นคนชอบกวนฝ่าบาท)
P'ตั้ม : เอ้ออีกเรื่องที่จะบอกคือพี่ไม่ได้คิดอะไรกับรุ้งนะ
เรา : เห้ยให้ความหวังเพื่อนน้องหรอไมทำงี้อะ
P'ตั้ม : เห้ยใจเย็นๆ คือรุ้งทักพี่ชวนพี่คุยตลอดพี่ก็ตอบปกติถามคำตอบคำ น้องเค้าปรึกษาเรื่องเรียนพี่ก็ตอบดิให้พี่เงียบหรอ แต่พี่เพิ่งรู้ว่าน้องเค้าชอบพี่ก็ของขวัญนี่แหระ
เรา : อ่อค่ะ
P'ตั้ม : แกเชื่อเรืองรักแรกพบป้ะ
เรา : บ้าไรเนี่ย5555555ปันยาอ่อน (เราก็ฮาๆกับคำพูดพี่เค้านะไม่ได้คิดไรตอนนั้น)
P'ตั้ม : บ้าก็ตอนเธอเข้ามาในหัวเรานี่แหระอีเด็กบ๊อง
เรา : - -
เเล้วเราก็ไม่ตอบเลยคือเราว่าเริ่มแปลกๆละอะ พี่ตั้มก็ส่งมารัวๆนะเเต่เราไม่กดอ่านจนเช้าวันมารร. มีผชคนนึงวิ่งกระชากกระเป๋าถือเราเลยอะเราก็เห้ยตกใจเเต่ก็คิดว่าเพื่อนแกล้งหันกลับไป จ้าา...พี่ตั้ม เราก็งงๆอะ เเล้วพี่ัต้มก็เดินไปมุมนึงมันเป็นที่นั่งเล่นใกล้ประตูรร.อะแหระเเต่เช้าๆจะไม่ค่อยมีเด็กนั่ง พี่ตั้มก็กัวกมือเรียกเรา เราก็เดินไป
เรา : เอากระเป๋าน้องไปทำไมเอากลับมา
P'ตั้ม : แปบสิเเม่นางคิ้วน้อย
เรา : เห้น้อยบ้านพี่สิ(คือขำก็ขำนะเเต่ก็งงกับมัน)
เเล้วมันก็หยิบสมุดเราไปเล่มนึงเเล้วโยนกระเป๋าให้เราทิ้งท้ายเเค่ว่า " ตอนเย็นมาเอาที่ร้านน้าไก่นะ พี่ไปละ " เเล้วก็วิ่งไปเลย ***ร้านน้าไก่คือร้านขายน้ำหลังรร.อะ****
เราก็เดินไปหาเพื่อนเเต่ในใจคิดวุ่นวายไปหมดทำไมเราถึงดูสนิทกันเร็วแล้วทำไมเป็นแบบนี้เราสับสนไปหมดอยู่ๆก็คิดขึ้นมาว่าเห้ยนี่คนที่เพื่อนชอบนะจนเดินไปถึงที่รวมกลุ่มเห็นรุ้งนั่งซึมอยู่
เรา : เห้ยเป็นไรๆๆๆๆ
รุ้ง : พี่เค้าบอกว่าไม่คิดอะไรกับกูว่ะ
กูสารภาพว่าชอบแล้วเเต่
เฟล TT
เรา : (เงียบ...ไปพักนึงตอนนั้นในใจคิดว่าเพื่อนเป็นเเบบนี้กับคนที่มายุ่งกับเราหรอ) แล้วก็กอดรุ้งมัน
รุ้ง : ช่าง
เหอะกูก็แค่รุ่นน้องที่แอบชอบ
เเล้วเราก็ปลอบๆไป เเต่อีรุ้งมันโอเคเร็วมากค้าาา5555555มันเเรดไงซักพักเปลี่ยนไปเห้ยคนนู้นน่ารักว่ะ อีรุ้งก็อีรุ้งวันยังค่ำพอถึงวิชาคณิตเราไม่มีสมุดโชคดีที่จารย์ไม่ใช้วันนี้ จนเลิกเรียนเราก็ตัดสินใจว่าจะไปหรือไม่ไปดี สุดท้ายก็ไปอะ พอไปถึงร้าน พี่ตั้มรออยู่เลยจ่ะ เราก็ยืนเอ๋ออยู่หน้าร้าน
พี่ตั้มก็เดินมาเรียกไปนั่งในร้านน
เรา : ไหนอะสมุดเอามา เเล้วเอาไปทำไม?
P'ตั้ม : กินก่อนเดี๋ยวให้
เรา : อะไรไม่กินเอามาเลยจะกลับหอละ
P'ตั้ม : กลับไง ?
เรา : กลับเองดิ
p'ตั้ม : ไม่ต้องเดี๋ยวไปส่ง
เรา : บ้าเอาสมุดมาน้องจะกลับละ
p'ตั้ม : ถ้าไม่ให้ไปส่งงั้นสมุดนี่พี่ขอ
เราโวยวายสิคะรออะไรก็ด่าๆเเต่สุดท้ายก็แพ้มันอะก็นั่งกินน้ำ มันก็นั่งถามเรื่องเรียนเรื่องเราบลาๆจนกินเสร็จ
p'ตั้ม : ไป หออยู่ไหน
เรา : จำเป็นต้องบอกหรอ ?
p'ตั้ม : ขึ้นรถเร็ววว ไม่ขึ้นสมุดนี่พี่เอานะ
เรา : บ้าหรอเเจ๋มพารถมาจะทิ้งรถไว้งั้นหรอ
p'ตั้ม : งั้นนแกขับนำพี่ขับตามเคไม๊
เรา : เออๆก็ได้
จนขับไปถึงหอมันก็ยื่นสมุดให้ เเล้วบอกว่ารีบไล่เราให้ขึ้นหอ เราก็ขึ้นไป เฟสพี่ตั้มก็เด้งมา
p'ตั้ม : พี่กลับบ้านก่อนนะเดี๋ยวถึงบ้านทักไปนะสาวน้อย
เรา : เออค่ะๆ (คือกูไม่ได้ถาม5555555ตอนนั้นนั่งยิ้มคนเดียวอะเผลอตัวเลย จนตั้งสติกลับมาได้ก็คิดต่ออีกว่าเห้ยกูหวั่นไหวหรอวะเพื่อนกูชอบนะ TT)
ซักพักเฟสก็เด้งมา
p'ตั้ม : เปิดสมุดดูยัง
เราไม่ตอบเออใช่เพิ่งนึกออกเลยรีบเปิดสมุดดูไล่เปิดทุกหน้าจนเจอหน้ากลางเขียนว่า "เปิดใจลองคุยกันได้ไม๊พี่ขอร้องพี่ไม่เคยคิดว่าจะชอบแกตั้งเเต่เเรกแต่ก็ชอบไปแล้วทำไงได้พี่บังคับตัวเองไม่ได้เหมือนกัน นะถ้าตกลงส่งเบอร์ให้เค้าด้วยนะตัวเอง "
เราว่าอีตะนี่มาตัวองตัวเองแต่ก็นั่งคิดพักนึง ในใจตอนนั้นสับสนแน่ล่ะรู้สึกดีนะ เพราะไม่เคยมีใครมาเล่นไรกับเราแบบนี้เเต่อีกใจก็ค้านเต็มทีว่าเพื่อนเราเคยชอบ TT เราคิดมากจนน้ำตาไหลเลยอะ จนเราแชทไป
เรา : เปิดละ ขอบคุณนะที่รู้สึกดีด้วยเเต่ไม่เป็นไรดีกว่า พี่อาจแค่อารมชั่ววูบเดี๋ยวก็มีคนน่ารักๆ ให้พี่จีบ
p'ตั้ม : เห้ยเอาตรงๆเลยไมีอย่างที่บอกอะไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน เข้าใจไม๊ถูกโชคชะตาอะ
เรา : เเต่รุ้งมันชอบพี่นะเเล้วเเจ๋มก็เพื่อนสนิทรุ้ง
p'ตั้ม : ลืมไปแล้วหรอว่าพี่ไม่ได้คิดอะไรกับรุ้งเเล้รุ้งก็แค่แอบชอบพี่ไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านั้น
เราคิดอีกอะเราบอกตรงๆนะเราหวั่นไหวมากจะว่าเราเ...ี้ยก็ได้นะแต่ความรู้สึกมันบังคับไม่ได้เหมือนที่พี่ตั้มบอก
เรา : 080872****
p'ตั้ม : เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เเล้วไม่นานสายเข้าเลยจ่ะไม่ต้องคิดเลยว่าใคร เราก็รับนะเเล้วก็ระบายทุกความรู้สึกให้ฟัง ว่าเรากังวลกังวลว่ารุ้งจะเกลียดเราเเต่พี่ตั้มเค้าก็ปลอบเรานะอธิบายทุกอย่างให้เราฟังจนเรายิ่งรู้สึกดีดีมากๆ แล้วเราก็ตกลงกันว่าจะคุยกันไม้ให้รุ้งรู้......
เคยคิดไม๊คะว่าคนๆนึงจะมีอิทธิพลกับชีวิตเราขนาดนี้ >< ?
เรื่องที่เล่านี้เป็นเรื่องของชีวิตเราไม่ได้เเต่งเเต่อย่างใด แต่อยากเเชร์ในนี้เพราะเหมือนมีเพื่อนระบายประมาณอยากพูดไรก็โพสระบายลงเฟสอิอิ (ปล.เรื่องที่เป็นคำพูดอาจไม่ตรงเป๊ะทุกอย่างนะ)
เราชื่อแจ๋มนะเรามีเพื่อนสนิทคนนึงชื่อรุ้งอีรุ้งเป็นชะนีคนนึงที่เเรดมากกก55555แบบรุ่นพี่ในรร.เด่นๆมันมองหมดอะกรีสคนนู้นคนนี้ทีไอเราก็ตามประสาเพื่อนก็เออออไปกับมัน จนมันชอบรุ่นพี่คนนึงชื่อว่าตั้มพี่ตั้มอยู่ม.6 มันบอกว่าคนนี้น่ารักมากๆๆๆนะ เราก็ว่าก็พูดว่าน่ารักทุกคนอะ มันว่าเเต่คนนี่ๆจริงๆแล้วมันก็เปิดให้เราดูรูป ในรูปคือผิวสีเเทน ดัดฟัน ระเบิดหู(แต่ไม่ใหญ่มากนะนั่นนร.หรอ5555-- ) ดูแล้วเป็นคนเกรียนๆอะ เราก็ว่า นี่น่ารักของแล้วหรอ มันว่าเออสเป้คกูอะดีดกีต้าร์ ที่สำคัญขับ Msx ด้วยนะกูอยากซ้อนว่ะเเล้วมันก็กระดี๊กระด๊ากรีสๆๆๆๆๆๆๆ เราก็เออๆจบไปไม่ได้ใส่ใจอะไรเเล้วมันก็ทักไปคุยกับพี่ตั้มทางเฟสระยะนึงเเต่เราไม่รู้เลยนะตอนนั้นว่าเฟสพี่ตั้มชื่ออะไรเพราะมันก็ไม่ได้บอกมันชอบแอบๆไม่ให้เพื่อนดูแชทอะ ส่วนตัวเราก็ไม่ชอบก้าวก่ายอะไรอยู่เเล้ว จนวันนึงเป็นวันเกิดของพี่ตั้มไรนั่น
อีรุ้งมาปรึกษาว่าจะซื้อไรให้ดี เราก็ตอบไปว่าก็แล้วเเต่ดิกูไม่ได้เป็นคนชอบ มันว่าเออๆ กูว่าซื้อนาฬิกาให้ดีกว่า เเล้วมันก็ไปซื้อกับเราซื้อของเเท้เลยจ้าา
พอมาถึงวันเกิด มันเดินเอาไปให้กับเรา มันยื่นของให้พี่ตั้มไรก็บอกว่าขอบคุณครับเเล้วก็ยิ้มๆ แต่สายตาที่พี่เค้ามองไม่ได้มองของขวัญเลยกลับมามองเรา ไอเราก็งงคิดในใจว่ามองกูทำไมวะ ? เเต่ก็ไม่ได้อะไรคิดว่าคงเห็นเราเป็นเพื่อนอีรุ้งมั้งเลยมองๆไป จนให้ของเสร็จเเยกย้ายกันไปเรียน ระหว่างเดิน
รุ้ง : กูรู้สึกแปลกๆว่ะ
เรา : แปลกไรวะ
รุ้ง : ก็พี่เค้ามองอะหรือเคยคุยกับพี่เค้า
เรา : บ้าาาา กูไม่รู้จักไม่
รุ้ง : เออๆคงไม่มีไรหรอก
เเล้วก็เรียนไปมันก็นั่งเพ้อถึงพี่ตั้มนี่ทั้งวันจนหูเราชาอะ พอกลับหอเราเปิดเฟสบมามีคนแอดเพื่อนมา เราก็จะเข้าไปดูโปรไฟล์ก่อนรับ เเละคนที่เเอดมาใช่ค่ะ พี่ตั้มนั่นเองแอดมา เราก็ไม่ได้รับนะคือเราไม่ได้จำเป็นอะไรต้องรู้จัก เลยไม่สนใจอะไร จนมี ขค.เข้า จากเฟสพี่ตั้ม
p'ตั้ม : รับแอดหน่อยดิ
เรา : อ่อค่ะๆ (ใช่เรื่องไม่เนี่ยเเต่ก็รับๆไปเพราะอย่างว่าอะเนอะรุ่นพี่พิมมาซะขนาดนั้น)
P'ตั้ม : หวัดดีคร้าบบบบบบบ น้องชื่อไรอะ
เรา : อ่าๆ ชื่อแจ๋มค่ะ (เริ่มรู้สึกว่าตะนี่แปลกๆ)
p'ตั้ม : น่ารักว่ะเอาตรงๆเลยกูไม่ชอบอ้อม5555
เรา : - - ไปชมรุ้งไป (ตอนนั้นคิดว่ามันคงเป็นคนชอบกวนฝ่าบาท)
P'ตั้ม : เอ้ออีกเรื่องที่จะบอกคือพี่ไม่ได้คิดอะไรกับรุ้งนะ
เรา : เห้ยให้ความหวังเพื่อนน้องหรอไมทำงี้อะ
P'ตั้ม : เห้ยใจเย็นๆ คือรุ้งทักพี่ชวนพี่คุยตลอดพี่ก็ตอบปกติถามคำตอบคำ น้องเค้าปรึกษาเรื่องเรียนพี่ก็ตอบดิให้พี่เงียบหรอ แต่พี่เพิ่งรู้ว่าน้องเค้าชอบพี่ก็ของขวัญนี่แหระ
เรา : อ่อค่ะ
P'ตั้ม : แกเชื่อเรืองรักแรกพบป้ะ
เรา : บ้าไรเนี่ย5555555ปันยาอ่อน (เราก็ฮาๆกับคำพูดพี่เค้านะไม่ได้คิดไรตอนนั้น)
P'ตั้ม : บ้าก็ตอนเธอเข้ามาในหัวเรานี่แหระอีเด็กบ๊อง
เรา : - -
เเล้วเราก็ไม่ตอบเลยคือเราว่าเริ่มแปลกๆละอะ พี่ตั้มก็ส่งมารัวๆนะเเต่เราไม่กดอ่านจนเช้าวันมารร. มีผชคนนึงวิ่งกระชากกระเป๋าถือเราเลยอะเราก็เห้ยตกใจเเต่ก็คิดว่าเพื่อนแกล้งหันกลับไป จ้าา...พี่ตั้ม เราก็งงๆอะ เเล้วพี่ัต้มก็เดินไปมุมนึงมันเป็นที่นั่งเล่นใกล้ประตูรร.อะแหระเเต่เช้าๆจะไม่ค่อยมีเด็กนั่ง พี่ตั้มก็กัวกมือเรียกเรา เราก็เดินไป
เรา : เอากระเป๋าน้องไปทำไมเอากลับมา
P'ตั้ม : แปบสิเเม่นางคิ้วน้อย
เรา : เห้น้อยบ้านพี่สิ(คือขำก็ขำนะเเต่ก็งงกับมัน)
เเล้วมันก็หยิบสมุดเราไปเล่มนึงเเล้วโยนกระเป๋าให้เราทิ้งท้ายเเค่ว่า " ตอนเย็นมาเอาที่ร้านน้าไก่นะ พี่ไปละ " เเล้วก็วิ่งไปเลย ***ร้านน้าไก่คือร้านขายน้ำหลังรร.อะ****
เราก็เดินไปหาเพื่อนเเต่ในใจคิดวุ่นวายไปหมดทำไมเราถึงดูสนิทกันเร็วแล้วทำไมเป็นแบบนี้เราสับสนไปหมดอยู่ๆก็คิดขึ้นมาว่าเห้ยนี่คนที่เพื่อนชอบนะจนเดินไปถึงที่รวมกลุ่มเห็นรุ้งนั่งซึมอยู่
เรา : เห้ยเป็นไรๆๆๆๆ
รุ้ง : พี่เค้าบอกว่าไม่คิดอะไรกับกูว่ะ
เรา : (เงียบ...ไปพักนึงตอนนั้นในใจคิดว่าเพื่อนเป็นเเบบนี้กับคนที่มายุ่งกับเราหรอ) แล้วก็กอดรุ้งมัน
รุ้ง : ช่าง
เเล้วเราก็ปลอบๆไป เเต่อีรุ้งมันโอเคเร็วมากค้าาา5555555มันเเรดไงซักพักเปลี่ยนไปเห้ยคนนู้นน่ารักว่ะ อีรุ้งก็อีรุ้งวันยังค่ำพอถึงวิชาคณิตเราไม่มีสมุดโชคดีที่จารย์ไม่ใช้วันนี้ จนเลิกเรียนเราก็ตัดสินใจว่าจะไปหรือไม่ไปดี สุดท้ายก็ไปอะ พอไปถึงร้าน พี่ตั้มรออยู่เลยจ่ะ เราก็ยืนเอ๋ออยู่หน้าร้าน
พี่ตั้มก็เดินมาเรียกไปนั่งในร้านน
เรา : ไหนอะสมุดเอามา เเล้วเอาไปทำไม?
P'ตั้ม : กินก่อนเดี๋ยวให้
เรา : อะไรไม่กินเอามาเลยจะกลับหอละ
P'ตั้ม : กลับไง ?
เรา : กลับเองดิ
p'ตั้ม : ไม่ต้องเดี๋ยวไปส่ง
เรา : บ้าเอาสมุดมาน้องจะกลับละ
p'ตั้ม : ถ้าไม่ให้ไปส่งงั้นสมุดนี่พี่ขอ
เราโวยวายสิคะรออะไรก็ด่าๆเเต่สุดท้ายก็แพ้มันอะก็นั่งกินน้ำ มันก็นั่งถามเรื่องเรียนเรื่องเราบลาๆจนกินเสร็จ
p'ตั้ม : ไป หออยู่ไหน
เรา : จำเป็นต้องบอกหรอ ?
p'ตั้ม : ขึ้นรถเร็ววว ไม่ขึ้นสมุดนี่พี่เอานะ
เรา : บ้าหรอเเจ๋มพารถมาจะทิ้งรถไว้งั้นหรอ
p'ตั้ม : งั้นนแกขับนำพี่ขับตามเคไม๊
เรา : เออๆก็ได้
จนขับไปถึงหอมันก็ยื่นสมุดให้ เเล้วบอกว่ารีบไล่เราให้ขึ้นหอ เราก็ขึ้นไป เฟสพี่ตั้มก็เด้งมา
p'ตั้ม : พี่กลับบ้านก่อนนะเดี๋ยวถึงบ้านทักไปนะสาวน้อย
เรา : เออค่ะๆ (คือกูไม่ได้ถาม5555555ตอนนั้นนั่งยิ้มคนเดียวอะเผลอตัวเลย จนตั้งสติกลับมาได้ก็คิดต่ออีกว่าเห้ยกูหวั่นไหวหรอวะเพื่อนกูชอบนะ TT)
ซักพักเฟสก็เด้งมา
p'ตั้ม : เปิดสมุดดูยัง
เราไม่ตอบเออใช่เพิ่งนึกออกเลยรีบเปิดสมุดดูไล่เปิดทุกหน้าจนเจอหน้ากลางเขียนว่า "เปิดใจลองคุยกันได้ไม๊พี่ขอร้องพี่ไม่เคยคิดว่าจะชอบแกตั้งเเต่เเรกแต่ก็ชอบไปแล้วทำไงได้พี่บังคับตัวเองไม่ได้เหมือนกัน นะถ้าตกลงส่งเบอร์ให้เค้าด้วยนะตัวเอง "
เราว่าอีตะนี่มาตัวองตัวเองแต่ก็นั่งคิดพักนึง ในใจตอนนั้นสับสนแน่ล่ะรู้สึกดีนะ เพราะไม่เคยมีใครมาเล่นไรกับเราแบบนี้เเต่อีกใจก็ค้านเต็มทีว่าเพื่อนเราเคยชอบ TT เราคิดมากจนน้ำตาไหลเลยอะ จนเราแชทไป
เรา : เปิดละ ขอบคุณนะที่รู้สึกดีด้วยเเต่ไม่เป็นไรดีกว่า พี่อาจแค่อารมชั่ววูบเดี๋ยวก็มีคนน่ารักๆ ให้พี่จีบ
p'ตั้ม : เห้ยเอาตรงๆเลยไมีอย่างที่บอกอะไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน เข้าใจไม๊ถูกโชคชะตาอะ
เรา : เเต่รุ้งมันชอบพี่นะเเล้วเเจ๋มก็เพื่อนสนิทรุ้ง
p'ตั้ม : ลืมไปแล้วหรอว่าพี่ไม่ได้คิดอะไรกับรุ้งเเล้รุ้งก็แค่แอบชอบพี่ไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านั้น
เราคิดอีกอะเราบอกตรงๆนะเราหวั่นไหวมากจะว่าเราเ...ี้ยก็ได้นะแต่ความรู้สึกมันบังคับไม่ได้เหมือนที่พี่ตั้มบอก
เรา : 080872****
p'ตั้ม : เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เเล้วไม่นานสายเข้าเลยจ่ะไม่ต้องคิดเลยว่าใคร เราก็รับนะเเล้วก็ระบายทุกความรู้สึกให้ฟัง ว่าเรากังวลกังวลว่ารุ้งจะเกลียดเราเเต่พี่ตั้มเค้าก็ปลอบเรานะอธิบายทุกอย่างให้เราฟังจนเรายิ่งรู้สึกดีดีมากๆ แล้วเราก็ตกลงกันว่าจะคุยกันไม้ให้รุ้งรู้......