ไม่ว่าจะหมาตาย อกหัก ผิดหวัง เรียนไม่จบ เครียดเรื่องงาน หรือแม้แต่ทะเลาะกับครอบครัว

ฟังเพลงเศร้า เห็นคนที่ชอบไปมีแฟน ทะเลาะกับเพื่อน เพื่อนทิ้ง อยู่คนเดียว...บลาๆๆๆ

อีกหลายๆเรื่อง ไม่ว่าจะถูกด่า ถูกนินทา ถูกวิจารณ์ เราร้องงงงงไห้ได้ ง่ายมาก และหยุดได้ยากมาก

จนคนอื่นคิดว่า เรา "เล่นละคร" แต่ความจริงแล้วสมองมันสั่งให้น้ำตาเราไหลมาเองอ่ะค่ะ เราไม่ได้จะ

เรียกคะแนนสงสารหรือต้องการให้ใครมาโอ๋แต่อย่างใดนะคะ เราเป็นไปเองโดยธรรมชาติ หรือที่เรียกกันว่า sensitive อ่ะค่ะ

มันทำให้เราดูอ่อนแอในสายตาคนอื่นมากใช่มั้ยคะ จนทุกวันนี้เราต้องแกล้งทำเป็นสดใส ร่าเริงและเข้มแข็ง เพื่อไม่ให้ถูกด่า

บางครั้งเราอยากออกไปจากสังคมพวกนี้ เราอยากเรียนให้จบไวๆ เรารู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวบนโลกใบนี้ แต่เรายังมีพ่อแแม่น้องเราเลยไม่อยากตาย

แบบนี้ควรทำยังไงดี เราเป็นโรคจิตมั้ย...เคยไปพบจิตแพทย์ ก็บอกแค่ว่าเป็นภาวะ Adjustment depression (โรคซึมเศร้า)