-------- เอเลี่ยน -------
>> กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.......มีเอเลี่ยนตัวหนึ่งอาศัยอยู่บนโลกมนุษย์ มันคุยกับใครไม่รู้เรื่องเลยซักคน ไม่ว่ามันจะทำอะไรคนก็มองว่ามันเป็นเอเลี่ยนบ้าง เป็นตัวประหลาดบ้าง ชอบทำอะไรไม่เหมือนชาวบ้านเขา ไม่มีใครเข้าใจในตัวมันเลย ไม่มีเลยแม้แต่คนเดียว ทั้งๆที่โลกใบนี้ก็มีผู้คนอยู่มากมาย รอบๆตัว ข้างๆกายเต็มไปหมด แต่มันกลับรู้สึกเดียวดาย หดหู่ใจเสียเหลือเกิน ทุกๆคืนมันเฝ้าขอพรจากพระเจ้า เพื่อขอใครสักคนที่เข้าใจและสามารถพูดคุยกับมันได้ สามารถเป็นเพื่อกับมันได้ แค่คนเดียวเท่านั้น เท่านั้นจริงๆ
>> และแล้ว เหตุการณ์ที่แสนดีใจก็ได้เกิดขึ้นกับเอเลี่ยนตัวนี้ อีโมติคอน kiki อีโมติคอน kiki มันได้ไปพบกับเอเลี่ยนอีกตัวซึ่งเป็นครั้งแรกเลย ที่มันรู้สึกว่ามีเพื่อน มีคนเข้าใจมัน มันมีความสุขมากไม่ว่ามันจะคุยหรือจะทำอะไรเอเลี่ยนตัวนี้ก็เข้าใจมันไปหมดซะทุกอย่าง มันสองตัวชอบในสิ่งเดียวกัน ชอบทำอะไรที่คล้ายๆกัน หรือเหตุผลอาจเป็นเพราะว่ามันสองตัวคือเอเลี่ยนเหมือนกันก็ได้..... ความสุขที่แท้จริงได้เกิดขึ้นซึ่งสังเกตได้ไม่ยากเลย จากแววตา รอยยิ้ม ที่มันแสดงออกบนใบหน้าของเอเลี่ยนตัวนี้อย่างชัดเจนที่สุด มันมีความสุขมาก มากเหลือเกิน มากจนน้ำตาแห่งความสุขได้ไหลออกมาจากดวงตาของมันอย่างปลื้มปริ่ม^^ แต่แล้วเหตุการณ์ที่น่าเศร้าก็ได้เกิดขึ้นจนได้ เพราะวันหนึ่งนั้นก็ได้มีเหตุการณ์ที่ทำให้เอเลี่ยนสองตัวนี้ต้องแยกจากกันไปไกลแสนไกล และแล้วทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมเอเลี่ยนตัวนี้ ต้องเผชิญกับมนุษย์ที่ไม่เข้าใจมันเหมือนเดิม ต้องเจอกับเหตุการณ์เดิมที่แสนน่าเบื่อซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันใช้ชีวิตที่เดียวดายและไร้คนเข้าใจมาเรื่อยๆอย่างไม่มีความหมาย บนโลกใบเดิม โลกที่ไม่มีเพื่อนไร้ซึ่งคนเข้าใจ
>> แต่แล้วใครจะไปรู้เล่า ว่า..... เหตุการณ์เดิมก็ได้หวนกลับมาอีกครั้ง มันได้กลับมาพบกับเอเลี่ยนตัวเดิมอีก มันดีใจมาก ดีใจที่สุดในชีวิต ดีใจจนพูดไม่ออก มันคิดในใจว่า "ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหายไปไหนอีกแล้ว ฉันสัญญา" พร้อมกับเดินเข้าไปทักเอเลี่ยนตัวเดิมด้วยความรู้สึกตื่นเต้น แต่แล้วทุกอย่างก็ไม่ได้เป็นอย่างที่มันคิดไว้เลย เอเลี่ยนตัวเดิม ตัวที่เคยเข้าใจ ตัวที่เคยเป็นเพื่อน พูดคุยหยอกล้อกันในวันนั้น ตอนนี้.... มันไม่มีอยู่แล้ว ทั้งน้ำเสียง การพูด การกระทำ มันไม่ใช่!! เอเลี่ยนตัวเดิมได้กลายเป็นมนุษย์ไปเสียแล้ว มันเศร้าและเสียใจมาก น้ำตาของเอเลี่ยนผู้น่ารังเกียจของมนุษย์ทั้งโลก มันได้ไหลออกมา ไหลออกมาจากแววตาที่แสนเศร้า แววตาแห่งความผิดหวัง "ทำไม" "ทำไมเธอเปลี่ยนไป" "ฉันเฝ้ารอเธอมานานแสนนาน เฝ้ารอวันที่เธอกลับมา พอวันที่เธอกลับมา เธอกลับไม่เหมือนเดิม เธอเป็นมนุษย์ไปแล้ว เธอไม่ใช่เอเลี่ยนผู้น่ารักตัวนั้นอีกแล้ว ไม่มีแล้วจริงๆ" ...... เอเลี่ยนน้อยผู้น่าสงสารหันหลังเดินจากไป พร้อมกับน้ำตาที่ไหลพรั้งพลูออกมาจากดวงตาของความผิดหวัง โลกใบนี้ช่างโหดร้ายกับมันเหลือเกิน.......
#แรงบันดาลใจจาก ฮอร์โมน ซีซั่น3
ลองแต่งนิยายตอนสั้นๆดู พอได้ไหมค่ะ
>> กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.......มีเอเลี่ยนตัวหนึ่งอาศัยอยู่บนโลกมนุษย์ มันคุยกับใครไม่รู้เรื่องเลยซักคน ไม่ว่ามันจะทำอะไรคนก็มองว่ามันเป็นเอเลี่ยนบ้าง เป็นตัวประหลาดบ้าง ชอบทำอะไรไม่เหมือนชาวบ้านเขา ไม่มีใครเข้าใจในตัวมันเลย ไม่มีเลยแม้แต่คนเดียว ทั้งๆที่โลกใบนี้ก็มีผู้คนอยู่มากมาย รอบๆตัว ข้างๆกายเต็มไปหมด แต่มันกลับรู้สึกเดียวดาย หดหู่ใจเสียเหลือเกิน ทุกๆคืนมันเฝ้าขอพรจากพระเจ้า เพื่อขอใครสักคนที่เข้าใจและสามารถพูดคุยกับมันได้ สามารถเป็นเพื่อกับมันได้ แค่คนเดียวเท่านั้น เท่านั้นจริงๆ
>> และแล้ว เหตุการณ์ที่แสนดีใจก็ได้เกิดขึ้นกับเอเลี่ยนตัวนี้ อีโมติคอน kiki อีโมติคอน kiki มันได้ไปพบกับเอเลี่ยนอีกตัวซึ่งเป็นครั้งแรกเลย ที่มันรู้สึกว่ามีเพื่อน มีคนเข้าใจมัน มันมีความสุขมากไม่ว่ามันจะคุยหรือจะทำอะไรเอเลี่ยนตัวนี้ก็เข้าใจมันไปหมดซะทุกอย่าง มันสองตัวชอบในสิ่งเดียวกัน ชอบทำอะไรที่คล้ายๆกัน หรือเหตุผลอาจเป็นเพราะว่ามันสองตัวคือเอเลี่ยนเหมือนกันก็ได้..... ความสุขที่แท้จริงได้เกิดขึ้นซึ่งสังเกตได้ไม่ยากเลย จากแววตา รอยยิ้ม ที่มันแสดงออกบนใบหน้าของเอเลี่ยนตัวนี้อย่างชัดเจนที่สุด มันมีความสุขมาก มากเหลือเกิน มากจนน้ำตาแห่งความสุขได้ไหลออกมาจากดวงตาของมันอย่างปลื้มปริ่ม^^ แต่แล้วเหตุการณ์ที่น่าเศร้าก็ได้เกิดขึ้นจนได้ เพราะวันหนึ่งนั้นก็ได้มีเหตุการณ์ที่ทำให้เอเลี่ยนสองตัวนี้ต้องแยกจากกันไปไกลแสนไกล และแล้วทุกอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมเอเลี่ยนตัวนี้ ต้องเผชิญกับมนุษย์ที่ไม่เข้าใจมันเหมือนเดิม ต้องเจอกับเหตุการณ์เดิมที่แสนน่าเบื่อซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันใช้ชีวิตที่เดียวดายและไร้คนเข้าใจมาเรื่อยๆอย่างไม่มีความหมาย บนโลกใบเดิม โลกที่ไม่มีเพื่อนไร้ซึ่งคนเข้าใจ
>> แต่แล้วใครจะไปรู้เล่า ว่า..... เหตุการณ์เดิมก็ได้หวนกลับมาอีกครั้ง มันได้กลับมาพบกับเอเลี่ยนตัวเดิมอีก มันดีใจมาก ดีใจที่สุดในชีวิต ดีใจจนพูดไม่ออก มันคิดในใจว่า "ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหายไปไหนอีกแล้ว ฉันสัญญา" พร้อมกับเดินเข้าไปทักเอเลี่ยนตัวเดิมด้วยความรู้สึกตื่นเต้น แต่แล้วทุกอย่างก็ไม่ได้เป็นอย่างที่มันคิดไว้เลย เอเลี่ยนตัวเดิม ตัวที่เคยเข้าใจ ตัวที่เคยเป็นเพื่อน พูดคุยหยอกล้อกันในวันนั้น ตอนนี้.... มันไม่มีอยู่แล้ว ทั้งน้ำเสียง การพูด การกระทำ มันไม่ใช่!! เอเลี่ยนตัวเดิมได้กลายเป็นมนุษย์ไปเสียแล้ว มันเศร้าและเสียใจมาก น้ำตาของเอเลี่ยนผู้น่ารังเกียจของมนุษย์ทั้งโลก มันได้ไหลออกมา ไหลออกมาจากแววตาที่แสนเศร้า แววตาแห่งความผิดหวัง "ทำไม" "ทำไมเธอเปลี่ยนไป" "ฉันเฝ้ารอเธอมานานแสนนาน เฝ้ารอวันที่เธอกลับมา พอวันที่เธอกลับมา เธอกลับไม่เหมือนเดิม เธอเป็นมนุษย์ไปแล้ว เธอไม่ใช่เอเลี่ยนผู้น่ารักตัวนั้นอีกแล้ว ไม่มีแล้วจริงๆ" ...... เอเลี่ยนน้อยผู้น่าสงสารหันหลังเดินจากไป พร้อมกับน้ำตาที่ไหลพรั้งพลูออกมาจากดวงตาของความผิดหวัง โลกใบนี้ช่างโหดร้ายกับมันเหลือเกิน.......
#แรงบันดาลใจจาก ฮอร์โมน ซีซั่น3