....เหตุผลที่รัก....

หนึ่งคน หนึ่งใจ
หนึ่งใจ หนึ่งรัก
หนึ่งรัก  หนึ่งนิยาม
นิยามรัก ย่อมแตกต่างกัน
.
.
มีคนเคยบอกว่าหากรักแล้วอย่าถามเหตุผล
เพราะเหตุผลของรักที่ดีที่สุดของคนหนึ่ง
อาจเป็นสิ่งไร้สาระที่สุดของอีกคนหนึ่ง

ครั้งหนึ่งสมัยผมยังหนุ่ม
ผมเคยได้เหตุผลของความรักอย่างที่คิดไม่ถึง
จำได้ว่าในวันนั้น เธออยู่ในอ้อมอกผม
สุดสายตาของเราทั้งสองคือ เส้นขอบฟ้าทะเลกว้างไกล
ท้องทะเลเต็มไปด้วยฟองลูกคลื่นขาวๆวิ่งไล่เข้าซบจางหายไปในเม็ดทราย
สายลมผิวแผ่ว  ผ่านผิวกายต้องแสงแดดอ่อนๆในยามเย็น
หัวใจผมพองโต ด้วยลมหายใจอบอุ่นที่มีความรักผสมอยู่เต็มหัวใจ
ผมมองแววตาใสๆที่มองผมอยู่ด้วยความรู้สึกแสนชื่นนนนใจ

....เพราะอะไรจึงรักผมเหรอ....ผมถามเธอด้วยความรู้สึกสุขล้นเหลือเกิน

ใบหน้าเจ้าของแววตาใสๆนั้นแดงขึ้นมาจนเห็นได้ชัด
เธอหลบสายตาซบหน้ากับอกผมก่อนจะตอบคำถามด้วยน้ำเสียงเอียงอายว่า

....ผู้หญิงสมัยนี้มีความสุขที่ได้รักกับผู้ชายเหียงๆค่ะ....
(ผมสัมผัสได้ว่าเธอกอดกระชับผมแน่นขึ้นอย่างมีความสุขมากล้นเหลือเกิน)

กับเหตุผลความรักของเธอ...
...เพื่อนๆคิดว่าผมควรภูมิใจ  หรือไปผูกคอตายดีครับ  กระซิกๆ


ปล. ต่อมาเธอก็ทิ้งผมไปแถมตดใส่อีก  กระซิก กระซิก