“董卓乃豺狼也，引入京城，必食人矣”

“ตั๋งโต๊ะเสมือนหมาป่าหิว ขืนให้เข้าเมือง มันกัดไม่เลือกแน่”
โลติดกล่าวทัดทานโฮจิ๋นไม่ให้เรียกตั๋งโต๊ะเข้าเมืองหลวง

     ภายหลังจาก โฮจิ๋น ไม่ยอมฟังคำทัดทานส่งสานส์ไปเชิญ
ทหารจากหัวเมืองต่างๆเข้ามายังเมืองหลวง และหนึ่งในนั้นก็เป็น
ตั๋งโต๊ะผู้จะเข้ามาก่อกำเนิดความโกลาหล ต่างๆภายในบ้านเมือง
เมื่อโฮจิ๋น ถูก 10 ขันทีรุมสังหารและโยนศรีษะข้ามออกมาจากประตู
พระราชฐานชั้นใน โจโฉและอ้วนเสี้ยวจึงพังประตูเข้าไปสังหาร 10 ขันที
จนเกิดความวุ่นวายขึ้นภายในพระราชวัง

    เตียวเหยียง ต๋วนกุยจึงเข้าไปนำหองจูเปียน หองจูเหียบหนีออกจาก
วังจนถึงเขาปักคูสาน ในที่สุดโลติดได้ตามหาจนพบ เตียวเหยียงเห็นจึงรีบ
โดดน้ำตาย ฝ่ายหองจูเปียน หองจูเหียบยังไม่เเจ้งเเน่ชัดว่าใครตามมาทั้งสอง
เข้าซ่อนตัวในพงหญ้าริมน้ำ เเล้วพากันเดินไปจนพบกองฟางเเละนอนพักกัน
ณ ที่นั้น ครั้นรุ่งเช้า ซุยก๊กซึ่งเป็นเจ้าของโรงนาได้ออกมาพบเข้าจึงเเต่งที่ประทับ
เครื่องเสวยถวาย ในที่สุดโลติดได้พบเเละสังหารต๋วนกุยจากนั้นก็ตามมาพบสอง
โอรสที่บ้านซุยก๊ก

    ระหว่างนั้นเหล่าทหารเเละขุนนางได้ตามมาจนพบ ทั้งหมดเดินทางจะกลับเข้าวัง
เเต่ก็ปรากฏกองทัพตั๋งโต๊ะ เข้ามาถามหาฮ่องเต้ หองจูเปียนมีความหวาดกลัว ฝ่าย
หองจูเหียบกลับมิได้เกรงกลัวเเต่ประการใด ซ้ำยังพูดจาฉะฉานจนเป็นที่ต้องตาตั๋งโต๊ะ
ที่คิดจะถอดองค์พี่เเล้วตั้งองค์น้องเเทนเพื่ออำนาจจะได้อยู่ในมือตน ทั้งหมดส่งเสด็จ
หองจูเปียน หองจูเหียบ กลับสู่พระราชวัง

     และเมื่อกองทัพของตั๋งโต๊ะ เข้ามาสู่เมืองหลวงได้ ความกักขระก็ปรากฎบรรดาทหาร
ของตั๋งโต๊ะต่างก็ได้แย่งชิงเบียดเบียนประชาชนในนครหลวงเป็นอันมาก ส่วนตัวตั๋งโต๊ะเอง
นั้นเล่าเมื่อนั่งรถม้าไปที่ไดหากเจอใครมาขวางทางก็สั่งให้รถม้านั้นเหยียบทับคนผู้นั้นเสีย
เมื่อยามขัดสนขาดเงินก็จับพ่อค้าระดับเจ้าสัวมาฆ่า ยึดทรัพย์ อยากสร้างเมืองใหม่ เงินไม่พอ
ก็ส่งทัพออกไปปล้นหลายเมืองร่ำรวย ขนเงินเข้าเมืองหลวง ความชั่วของตั๋งโต๊ะมากจนถึงขนาด
สั่งทหารขุดสุสานฮ่องเต้องค์ก่อนๆ ยึดเอาของมีค่ามาปรนเปรอตัวเองและลูกเมีย

    นี่ก็เป็นแค่เพียงส่วนหนึ่งจาก ทั้งหมดเท่านั้นเมื่อมีขุนทหารหน้าโง่อย่างตั๋งโต๊ะผู้กำแหงคิดอยาก
กุมอำนาจไว้ในมือ แต่กลับด้อยซึ่งปัญญา จึงมีความสามารถแต่การใช้กำลัง ยามเมื่อแผ่นดินไร้
ผู้มีปัญญามาปกครอง แผ่นดินก็จะลุกเป็นไฟเช่นนี้