สวัสดีค่ะ ก็ตามหัวข้อเลยค่ะ
คือเราแอบชอบเพื่อนผู้ชายคนนึง เราชอบเขาตั้งแต่ ม.1 จนตอนนี้เราอยู่ ม.6 แล้วค่ะ
ตอน ม.1 เราเคยอยู่ห้องเดียวกัน ตอน ม.1 เค้านั่งติดประตูค่ะ เรียนไปสักพัก ครูเลยบอกให้เค้าย้ายมานั่งหลังเรา แรกๆเราชวนเขาคุย เขาก็ไม่คุยกับเราค่ะ
แต่พอนานไปเราก็เป็นเพื่อนกัน หยอกล้อกันปกติ
ตอน ม.2 เขาบอกว่าเขาชอบเราค่ะ เกือบได้คบกันแล้วค่ะ แต่ตอนนั้นเรากลับไม่ตกลงเป็นแฟนกับเขา ไม่รู้เพราะอะไร เพื่อนก็เชียร์ แต่เรากลับปฏิเสธเขาค่ะ จากนั้นมาเราก็ไม่คุยกันอีกเลย
พอ ม.3 เราโดนย้ายห้องค่ะ เราไม่ค่อยคุยกันเลยค่ะ จนเราคิดว่าเราคงไม่คืดอะไรกับเขาแล้วล่ะ
จนถึง ม.4 เราเจอกัน ก็กลับมาคุยกันอีกครั้ง เราดีใจ
มากๆเลยค่ะ ตอนแรกก็คิดว่าเลิกชอบแล้ว พอกลับมาคุยกันเหมือนเพื่อนปกติ ความรู้สึกเดิมก็กลับมาค่ะ
แต่ตอนนั้นเขามีแฟนไปแล้วค่ะ แต่เราก็ทำใจเป็นเพื่อนต่อไป แต่ทุกครั้งที่เจอกันที่ได้อยู่ด้วยกันเรามีความสุขมากๆเลยนะคะ แล้วตอนนนี้ เราอยู่ ม.6
เรากับเขายิ่งได้เจอยิ่งได้คุยยิ่งสนิทกันมาก ตลอดเทอม1 ของ ม.6 ที่ผ่านมา แต่ตอนนี้เขาก็มีแฟนนะคะ
แล้วเราก็เป็นแค่เพื่อนกันกับเขา แต่เราก็รู้สึกอึดอัดใจเวลาต้องอยู่ด้วยกัน เราชอบแอบมองเขา
จนบางทีเรากลัวเขาจับได้ค่ะ ว่ามองทำไม
เราควรทำไงดีค่ะ เราควรบอกเขาไปไหม
บางทีเราก็อยากบอกไปเลยนะคะว่าชอบเขา
แต่เราก็ไม่ต้องการคำตอบของเขาหรอกค่ะ
เราแค่อยากให้เขารับรู้ จะได้ไม่มีอะไรคาใจ
เพื่อนๆคิดว่าไงค่ะ
คำถามอาจจะดูโง่ๆ ดูไร้สาระ แต่มันอึดอัดใจมากค่ะ

ปล.ทุกวันนี้เวลาเจอกัน แล้วเขายิ้มให้ เรายังจำความรู้สึกแรกที่เจอเขาได้ดี ว่าเรารู้สึกยังไงในตอนนั้น ตอนนี้ก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง