สุนทรภู่ไม่ได้แต่งนิราศพระบาท  ตอนที่ ๑  คลองขวาง และ  ผนังในกุฎีทั้งสี่ด้าน  เข้าใจกันว่านิราศพระบาทเป็นผลงานที่สองของสุนทรภู่ เขียนในเดือนสาม ปีเถาะ&nbs

อย่างเช่น สึกออกไป รอบวชพระ หรือสึกออกไปแล้ว ยังไม่ได้ทำ บัตร ปชช. ใหม่

ถ้าในการอุปสมบทเป็นภิกษุ หากอุปัชฌาย์ปาราชิก แต่หากมีพระอันดับมาเกิน ผู้บวชย่อมเป็นภิกษุ แล้วในการบรรพชาสามเณรละครับ เพราะการบรรพชาหรือบวชเณร ภิกษุรูปเดียวก็ทำการบวชให้ได้ แต่ถ้าภิกษุรูปนั้นต้องอาบัต

กรณีพระ - เณร ขับรถได้หรือไม่... ก็ยังมีทั้งฝ่ายไม่ที่เห็นว่าไม่ควร...เพราะไม่เหมาะสมต่อสมณสารูป และฝ่ายที่เห็นว่าอาจขับได้ในกรณีที่มีความจำเป็นจริงๆ เช่น เจ็บป่วยแต่หาญาติโยมมาขับรถให้ไม่ได้ หรือวัด

..ในเมื่อ พระภิกษุสามเณร เป็นเช่นนี้ ..ในเมื่อ พระภิกษุสามเณรเป็นเช่นชาวบ้าน คือ เกิดมาเพื่อดิ้นรนขวนขวายหาเงินหาทองมาใช้จ่าย เพื่อซื้อโน่นซื้อนี่..ดิ้นรนหาเงิน มาใช้หนี้ ค่าสร้างโน่น สร้างนี่ * แล้

คือตอนนี้เป็นสามเณรอยู่ช่วงปิดเทอม ตอนวันที่บรรพชาได้บวชพร้อมกันกับผู้ที่จะบวชภิกษุ2รูป เมื่อกล่าวว่า"อิมานิ ทะสะ สิกขาปะทานิ สะมาทิยามิ"เสร็จ ก็ได้ออกจากเขตที่บวช เพราะต้องอยู่นอกเขตหัตถบาต

นิทานชาวสวน ๕ เม.ย.๕๖ สมเด็จโต (๓) จึงท่านพระโหราธิบดี พระวิเชียร และเสมียนตราด้วง ได้พิจารณาเห็นกิริยาท่าทาง และจรรยาอาการสติปัญญาอย่างเยี่ยม แปลกกว่าที่เคยเห็นมาแต่ก่อน ทั้งมีรัดประคตหนามขนุนคาด