การเดินทางทริปยาวๆ ของพี่ใหญ่และหนูเล็กเดินทางกันมาได้ค่อนทางได้แล้วค่ะ ทริปยาว 12 วัน 11 คืน เริ่มจะวกกลับกันแล้ว
แต่ก่อนจะวกกลับมีหรือที่พี่ใหญ่กับหนูเล็กจะไม่ขอแว่บออกนอกเส้นทางกันบ้าง มาออกเดินทางกันต่อเลยค่ะ
สำหรับการเดินทางในวันก่อนนี้ ย้อนไปอ่านได้ค่ะ
ตอนที่ 1 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#1 (Kawaguchiko-Shibazakura)
http://ppantip.com/topic/34282313
ตอนที่ 2 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#2 (Drive to Karuizawa)
http://ppantip.com/topic/34286017
ตอนที่ 3 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#3 (สู่ Nagano ไป Zenkoji)
http://ppantip.com/topic/34296887
ตอนที่ 4 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#4 (Snow Monkey Park)
http://ppantip.com/topic/34306512
ตอนที่ 5 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#5 (Japan Alps - Snow Wall)
http://ppantip.com/topic/34324694
ตอนที่ 6 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#6 (Matsumoto Castle - Shirakawago)
http://ppantip.com/topic/34327452
ตอนที่ 7 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#7 (Silent day in Shirakawago -Takayama)
http://ppantip.com/topic/34334040
วันนี้หนูเล็กกับพี่ใหญ่พากันตื่นแต่เช้าเพราะนึกอยากไปเดินตลาดเช้าของ Takayama กัน
จากที่พัก Ayun Takayama Central Hotel เดินไปตามแนวถนน Kokubunji จนถึงสะพาน Kajibashi
ข้ามแม่น้ำ Miyakawa ไปแล้วเลี้ยวซ้าย จะพบกับ ตลาดเช้าหรือ Miyakawa Morning Market
สถานีตำรวจที่อยู่ตรงข้ามกับตลาดเช้า
ตลาดนี้พ่อค้าแม่ค้าจะเริ่มทยอยมาวางของขายกันก็ราวๆ เจ็ดโมงเช้า
ร้านค้าจะเริ่มตั้งร้านยาวไปตลอดแนวริมน้ำไปจนถึงสะพาน Yayoi bashi ระยะทางประมาณ 350 เมตร
มีสินค้าต่างๆ นาๆ ทั้งผัก ผลไม้ ผักดอง งานฝีมือ ต้นไม้ ดอกไม้ อาหาร ขนม ของที่ระลึกต่างๆ
และที่ขาดไม่ได้ก็ต้องเป็นตุ๊กตา Surabobo ที่มีจำหน่ายเกือบทุกร้าน
ร้านค้าในแต่ละวันจะมีมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับฟ้าฝนหรืออากาศหนาวเป็นหลัก
ป้ายประกาศชวนชิมเนื้อฮิดะก็มีเกือบทุกร้าน
จากตลาดเช้าเราสามารถเดินต่อไปยังบริเวณย่านเมืองเก่า (Old Private House) อีกด้านหนึ่ง ไม่ใช่ที่ถนน Sanmachi ที่เดินเมื่อวานนี้
ไม่ไกลจากสะพาน Yayoibashi บริเวณนั้นจะมีบ้านเก่าของตระกูล Yoshijima และตระกูล Miyaji
ซึ่งสามารถติดต่อขอเข้าชมได้ด้วย แต่เรามาเดินกันเช้าเกินไป บ้านทุกหลังจึงปิดเงียบกันหมด
ตามแผนเราจะใช้เวลากับ Takayama กันแค่นี้ แม้ในความเป็นจริง Takayama ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวอีกมากที่ได้รับการชื่นชมจากนักท่องเที่ยว
โดยเฉพาะหมู่บ้านพื้นเมืองฮิดะ (Hida no Sato) ซึ่งจัดแสดงบ้านเก่าที่ได้รับการบูรณะกว่า 30 แห่ง นำมาจากหลากหลายแห่งรอบๆ เมืองฮิดะ
มีการจัดแสดงเครื่องมือเครื่องใช้โบราณที่ใช้ในชีวิตประจำวัน
บริเวณนี้ก็เป็นสถานที่เก็บเกี้ยวอีกเช่นกัน
แต่เป็นเพราะเรามีเป้าหมายอื่นที่น่าสนใจกว่านั้น เพราะมีสถานที่หนึ่งที่คนไทยส่วนน้อยจะรู้จักและนิยมมาเที่ยว
และเราจะไปที่นั่นกัน เราจึงเลือกใช้เวลาที่ทาคายามาน้อยกว่าที่ควรจะเป็น
จากทาคายามาเราออกเดินทางด้วยทางหลวงหมายเลข 158
แวะจุดพักรถริมทาง เข้าเดินช้อปปิ้งกันหน่อยเป็นไร
ผลิตภัณฑ์เพื่อการหมักเนื้อตามตำหรับฮิดะ
ออกเดินทางกันต่อ
เส้นทางสายนี้พาเราผ่านป่าเขา ธรรมชาติสองข้างทางอีกเช่นเคย บางช่วงจะเป็นพวกแปลงเกษตรกรรมให้เราวิ่งผ่านตรงกลาง
ครอบครัวชาวนา ชาวสวน กำลังช่วยกันทำเกษตรกรรมในครัวเรือนกัน
การเดินทางยังคงดำเนินต่อไป
ถ้าวันนี้แดดไม่แรง ทิวทัศน์สองข้างทางคงจะทำให้บรรยากาศน่าพิสมัยกว่านี้เป็นแน่
หลังจากใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงก็มาถึงเป้าหมายที่เราต้องการแล้วค่ะ
เอารถเข้าที่จอดกันก่อนเลย
บริเวณนี้เขาเรียกว่า Kiso Valley อยู่บริเวณทิศตะวันตกเฉียงใต้ของ Nagano
ซึ่งจะประกอบด้วยหมู่บ้านเล็กๆ สามหมู่บ้านได้แก่ Magome, Tsugamo และ Narai ทั้งสามหมู่บ้านนี้เป็นพื้นที่สำคัญเมื่อราว 400 ปีก่อน
ช่วงเริ่มต้นสมัยเอโดะ (Edo) ซึ่งการเดินทางทั้งหมดเป็นไปด้วยการเดินเท้า เส้นทางหลักสำคัญที่ใช้ในการขนส่งลำเลียงสินค้าไปมาระหว่างเอโดะ
ซึ่งหมายถึงโตเกียวในปัจจุบัน และเกียวโต มีชื่อเรียกว่า Nakasendo ซึ่งอาจแปลเป็นได้ว่า "เส้นทางผ่าหุบเขา" ด้วยระยะทางกว่า 500 กิโลเมตร
จึงจำเป็นต้องมีสถานที่สำหรับหยุดพักค้างแรมและรับประทานอาหารในระหว่างเดินทางเป็นระยะๆ ในที่สุดจุดพักเหล่านี้ก็ได้เติบโตขึ้นกลายเป็นหมู่บ้านเล็กๆ และ Nakasendo ก็กลายเป็นเส้นทางสายเศรษฐกิจในยุคกลางของญี่ปุ่น
และเมืองที่เราเลือกมาเยือนก็คือ หนึ่งในสามเมืองในสมัยเอโดะอย่าง Narai หรือ Naraijuku
เนื่องจากเป็นเมืองที่อยู่ไม่ไกลจาก Matsumoto ปลายทางในค่ำคืนนี้ของพวกเรา
์Narai เป็นเมืองที่อยู่กลางทางระหว่างเกียวโตกับเอโดะบนเส้นทางนากาเซนโด (Nagasendo Route)
จัดได้ว่าเป็นเมืองที่มั่งคั่งที่สุดในบรรดาทั้งหมด ทำให้ปัจจุบันมีบ้านเรือนดั้งเดิมหลายหลังที่ยังคงสภาพดีอยู่มากเมื่อเทียบกับอีกสองเมือง
เดินทางมาไกล เข้าห้องน้ำกันก่อนค่ะ
เมื่อจอดรถยังพื้นที่จอด เราจะต้องเดินผ่านสถานีรถไฟเพื่อเข้าสู่ Narai ทางด้านทิศเหนือ
ชาวญี่ปุ่นจะเรียกเมืองเก่าๆ แบบนี้ว่า Post Town เมื่อลอดทางรถไฟไป
เราจะเข้าสู่ถนนสายหลักของเมืองที่เรียงรายไปด้วยบ้านไม้สองชั้นลักษณะคล้ายคลึงกัน
ส่วนใหญ่เป็นร้านขายของที่ระลึก ร้านอาหาร และที่พักแบบโฮมสเตย์
ปัจจุบันรัฐบาลญี่ปุ่นยังคงรักษาบางส่วนของ Nakasendo ไว้ให้มีสภาพดังเช่นที่เคยเป็นมาในยุคเอโดะเมื่อหลายร้อยปีก่อนทุกประการ
และนี่คือข้อเท็จจริงที่ว่าเพราะอะไรเราจึงให้ความสนใจกับ Takayama ซึ่งเป็นเมืองที่ได้รับฉายาว่า Little Kyoto น้อยกว่าที่ควรจะเป็น
เพราะพวกเรารู้สึกว่าบางครั้งความงดงามของวัฒนธรรมโบราณเหล่านั้น
ถูกกองทัพนักท่องเที่ยวที่แห่แหนมาเยี่ยมเยือนจนแออัดได้ทำลายบรรยากาศดิบๆ แท้ๆ ไปเสียจนสิ้น
ตัวเมืองเองก็จำเป็นต้องสร้างบางสิ่งบางอย่างเพิ่มขึ้นจนละเลยความดิบ ความแท้ ที่เริ่มต้นไว้ให้ค่อยๆ หายไป
เพื่อตอบรับกับปริมาณของนักท่องเที่ยวที่เพิ่มจำนวนขึ้น
เท่าที่หนูเล็กสังเกตดูนักท่องเที่ยวที่มาเดินส่วนใหญ่จะเป็นชาวญี่ปุ่น ร้านต่างๆ ขายข้าวของจำพวกงานฝีมือเป็นหลัก
ส่วนหนึ่งก็คงเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศเก่าๆ ที่เราค่อยๆ เดินผ่านไป
ต้อนรับเทศกาลเด็กผู้ชาย
หน้าร้านน่ารักๆ
ต่อแถวซื้อน้ำองุ่นราคาแก้วละร้อยเยน
มีทั้งแบบองุ่นขาวและองุ่นแดง
มีแต่ของน่าซื้อทั้งนั้นเลย
ศาลเจ้าเล็กๆ แบบดั้งเดิม
เดินไปเดินมาจนท้องร้อง ขอแวะทานราเมงกันก่อนดีกว่า
อันนี้ของหนูเล็กค่ะ
ส่วนพี่ใหญ่ขอโด๊บไข่สักฟอง
ร้านนี้ขายไอศกรีม น่ากินมาก แต่เราไม่สามารถใช้บริการกันได้แล้ว
หากใครได้มาเดินที่นี่ จะพบว่า บรรยากาศจะแตกต่างจากการเดินที่ถนน Sanmachi ที่ Takayama โดยสิ้นเชิง
ซึ่งหากอยากรู้ว่าแตกต่างอย่างไร ก็คงต้องมาสัมผัสด้วยตัวเองดูค่ะ
ไว้ค่ำๆ มาต่อ ยัง part นี้ยังไม่จบค่ะ
[CR] Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#8 (Ancient time in Naraijuku)
การเดินทางทริปยาวๆ ของพี่ใหญ่และหนูเล็กเดินทางกันมาได้ค่อนทางได้แล้วค่ะ ทริปยาว 12 วัน 11 คืน เริ่มจะวกกลับกันแล้ว
แต่ก่อนจะวกกลับมีหรือที่พี่ใหญ่กับหนูเล็กจะไม่ขอแว่บออกนอกเส้นทางกันบ้าง มาออกเดินทางกันต่อเลยค่ะ
สำหรับการเดินทางในวันก่อนนี้ ย้อนไปอ่านได้ค่ะ
ตอนที่ 1 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#1 (Kawaguchiko-Shibazakura)
http://ppantip.com/topic/34282313
ตอนที่ 2 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#2 (Drive to Karuizawa)
http://ppantip.com/topic/34286017
ตอนที่ 3 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#3 (สู่ Nagano ไป Zenkoji)
http://ppantip.com/topic/34296887
ตอนที่ 4 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#4 (Snow Monkey Park)
http://ppantip.com/topic/34306512
ตอนที่ 5 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#5 (Japan Alps - Snow Wall)
http://ppantip.com/topic/34324694
ตอนที่ 6 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#6 (Matsumoto Castle - Shirakawago)
http://ppantip.com/topic/34327452
ตอนที่ 7 Japan Golden Week ไปก็ไป เอาไงเอากัน#7 (Silent day in Shirakawago -Takayama)
http://ppantip.com/topic/34334040
วันนี้หนูเล็กกับพี่ใหญ่พากันตื่นแต่เช้าเพราะนึกอยากไปเดินตลาดเช้าของ Takayama กัน
จากที่พัก Ayun Takayama Central Hotel เดินไปตามแนวถนน Kokubunji จนถึงสะพาน Kajibashi
ข้ามแม่น้ำ Miyakawa ไปแล้วเลี้ยวซ้าย จะพบกับ ตลาดเช้าหรือ Miyakawa Morning Market
สถานีตำรวจที่อยู่ตรงข้ามกับตลาดเช้า
ตลาดนี้พ่อค้าแม่ค้าจะเริ่มทยอยมาวางของขายกันก็ราวๆ เจ็ดโมงเช้า
ร้านค้าจะเริ่มตั้งร้านยาวไปตลอดแนวริมน้ำไปจนถึงสะพาน Yayoi bashi ระยะทางประมาณ 350 เมตร
มีสินค้าต่างๆ นาๆ ทั้งผัก ผลไม้ ผักดอง งานฝีมือ ต้นไม้ ดอกไม้ อาหาร ขนม ของที่ระลึกต่างๆ
และที่ขาดไม่ได้ก็ต้องเป็นตุ๊กตา Surabobo ที่มีจำหน่ายเกือบทุกร้าน
ร้านค้าในแต่ละวันจะมีมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับฟ้าฝนหรืออากาศหนาวเป็นหลัก
ป้ายประกาศชวนชิมเนื้อฮิดะก็มีเกือบทุกร้าน
จากตลาดเช้าเราสามารถเดินต่อไปยังบริเวณย่านเมืองเก่า (Old Private House) อีกด้านหนึ่ง ไม่ใช่ที่ถนน Sanmachi ที่เดินเมื่อวานนี้
ไม่ไกลจากสะพาน Yayoibashi บริเวณนั้นจะมีบ้านเก่าของตระกูล Yoshijima และตระกูล Miyaji
ซึ่งสามารถติดต่อขอเข้าชมได้ด้วย แต่เรามาเดินกันเช้าเกินไป บ้านทุกหลังจึงปิดเงียบกันหมด
ตามแผนเราจะใช้เวลากับ Takayama กันแค่นี้ แม้ในความเป็นจริง Takayama ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวอีกมากที่ได้รับการชื่นชมจากนักท่องเที่ยว
โดยเฉพาะหมู่บ้านพื้นเมืองฮิดะ (Hida no Sato) ซึ่งจัดแสดงบ้านเก่าที่ได้รับการบูรณะกว่า 30 แห่ง นำมาจากหลากหลายแห่งรอบๆ เมืองฮิดะ
มีการจัดแสดงเครื่องมือเครื่องใช้โบราณที่ใช้ในชีวิตประจำวัน
บริเวณนี้ก็เป็นสถานที่เก็บเกี้ยวอีกเช่นกัน
แต่เป็นเพราะเรามีเป้าหมายอื่นที่น่าสนใจกว่านั้น เพราะมีสถานที่หนึ่งที่คนไทยส่วนน้อยจะรู้จักและนิยมมาเที่ยว
และเราจะไปที่นั่นกัน เราจึงเลือกใช้เวลาที่ทาคายามาน้อยกว่าที่ควรจะเป็น
จากทาคายามาเราออกเดินทางด้วยทางหลวงหมายเลข 158
แวะจุดพักรถริมทาง เข้าเดินช้อปปิ้งกันหน่อยเป็นไร
ผลิตภัณฑ์เพื่อการหมักเนื้อตามตำหรับฮิดะ
ออกเดินทางกันต่อ
เส้นทางสายนี้พาเราผ่านป่าเขา ธรรมชาติสองข้างทางอีกเช่นเคย บางช่วงจะเป็นพวกแปลงเกษตรกรรมให้เราวิ่งผ่านตรงกลาง
ครอบครัวชาวนา ชาวสวน กำลังช่วยกันทำเกษตรกรรมในครัวเรือนกัน
การเดินทางยังคงดำเนินต่อไป
ถ้าวันนี้แดดไม่แรง ทิวทัศน์สองข้างทางคงจะทำให้บรรยากาศน่าพิสมัยกว่านี้เป็นแน่
หลังจากใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงก็มาถึงเป้าหมายที่เราต้องการแล้วค่ะ
เอารถเข้าที่จอดกันก่อนเลย
บริเวณนี้เขาเรียกว่า Kiso Valley อยู่บริเวณทิศตะวันตกเฉียงใต้ของ Nagano
ซึ่งจะประกอบด้วยหมู่บ้านเล็กๆ สามหมู่บ้านได้แก่ Magome, Tsugamo และ Narai ทั้งสามหมู่บ้านนี้เป็นพื้นที่สำคัญเมื่อราว 400 ปีก่อน
ช่วงเริ่มต้นสมัยเอโดะ (Edo) ซึ่งการเดินทางทั้งหมดเป็นไปด้วยการเดินเท้า เส้นทางหลักสำคัญที่ใช้ในการขนส่งลำเลียงสินค้าไปมาระหว่างเอโดะ
ซึ่งหมายถึงโตเกียวในปัจจุบัน และเกียวโต มีชื่อเรียกว่า Nakasendo ซึ่งอาจแปลเป็นได้ว่า "เส้นทางผ่าหุบเขา" ด้วยระยะทางกว่า 500 กิโลเมตร
จึงจำเป็นต้องมีสถานที่สำหรับหยุดพักค้างแรมและรับประทานอาหารในระหว่างเดินทางเป็นระยะๆ ในที่สุดจุดพักเหล่านี้ก็ได้เติบโตขึ้นกลายเป็นหมู่บ้านเล็กๆ และ Nakasendo ก็กลายเป็นเส้นทางสายเศรษฐกิจในยุคกลางของญี่ปุ่น
และเมืองที่เราเลือกมาเยือนก็คือ หนึ่งในสามเมืองในสมัยเอโดะอย่าง Narai หรือ Naraijuku
เนื่องจากเป็นเมืองที่อยู่ไม่ไกลจาก Matsumoto ปลายทางในค่ำคืนนี้ของพวกเรา
์Narai เป็นเมืองที่อยู่กลางทางระหว่างเกียวโตกับเอโดะบนเส้นทางนากาเซนโด (Nagasendo Route)
จัดได้ว่าเป็นเมืองที่มั่งคั่งที่สุดในบรรดาทั้งหมด ทำให้ปัจจุบันมีบ้านเรือนดั้งเดิมหลายหลังที่ยังคงสภาพดีอยู่มากเมื่อเทียบกับอีกสองเมือง
เดินทางมาไกล เข้าห้องน้ำกันก่อนค่ะ
เมื่อจอดรถยังพื้นที่จอด เราจะต้องเดินผ่านสถานีรถไฟเพื่อเข้าสู่ Narai ทางด้านทิศเหนือ
ชาวญี่ปุ่นจะเรียกเมืองเก่าๆ แบบนี้ว่า Post Town เมื่อลอดทางรถไฟไป
เราจะเข้าสู่ถนนสายหลักของเมืองที่เรียงรายไปด้วยบ้านไม้สองชั้นลักษณะคล้ายคลึงกัน
ส่วนใหญ่เป็นร้านขายของที่ระลึก ร้านอาหาร และที่พักแบบโฮมสเตย์
ปัจจุบันรัฐบาลญี่ปุ่นยังคงรักษาบางส่วนของ Nakasendo ไว้ให้มีสภาพดังเช่นที่เคยเป็นมาในยุคเอโดะเมื่อหลายร้อยปีก่อนทุกประการ
และนี่คือข้อเท็จจริงที่ว่าเพราะอะไรเราจึงให้ความสนใจกับ Takayama ซึ่งเป็นเมืองที่ได้รับฉายาว่า Little Kyoto น้อยกว่าที่ควรจะเป็น
เพราะพวกเรารู้สึกว่าบางครั้งความงดงามของวัฒนธรรมโบราณเหล่านั้น
ถูกกองทัพนักท่องเที่ยวที่แห่แหนมาเยี่ยมเยือนจนแออัดได้ทำลายบรรยากาศดิบๆ แท้ๆ ไปเสียจนสิ้น
ตัวเมืองเองก็จำเป็นต้องสร้างบางสิ่งบางอย่างเพิ่มขึ้นจนละเลยความดิบ ความแท้ ที่เริ่มต้นไว้ให้ค่อยๆ หายไป
เพื่อตอบรับกับปริมาณของนักท่องเที่ยวที่เพิ่มจำนวนขึ้น
เท่าที่หนูเล็กสังเกตดูนักท่องเที่ยวที่มาเดินส่วนใหญ่จะเป็นชาวญี่ปุ่น ร้านต่างๆ ขายข้าวของจำพวกงานฝีมือเป็นหลัก
ส่วนหนึ่งก็คงเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศเก่าๆ ที่เราค่อยๆ เดินผ่านไป
ต้อนรับเทศกาลเด็กผู้ชาย
หน้าร้านน่ารักๆ
ต่อแถวซื้อน้ำองุ่นราคาแก้วละร้อยเยน
มีทั้งแบบองุ่นขาวและองุ่นแดง
มีแต่ของน่าซื้อทั้งนั้นเลย
ศาลเจ้าเล็กๆ แบบดั้งเดิม
เดินไปเดินมาจนท้องร้อง ขอแวะทานราเมงกันก่อนดีกว่า
อันนี้ของหนูเล็กค่ะ
ส่วนพี่ใหญ่ขอโด๊บไข่สักฟอง
ร้านนี้ขายไอศกรีม น่ากินมาก แต่เราไม่สามารถใช้บริการกันได้แล้ว
หากใครได้มาเดินที่นี่ จะพบว่า บรรยากาศจะแตกต่างจากการเดินที่ถนน Sanmachi ที่ Takayama โดยสิ้นเชิง
ซึ่งหากอยากรู้ว่าแตกต่างอย่างไร ก็คงต้องมาสัมผัสด้วยตัวเองดูค่ะ
ไว้ค่ำๆ มาต่อ ยัง part นี้ยังไม่จบค่ะ
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น