ว่าด้วยเรื่องของคนอ้วน อ้วนที่เค้า หนักที่หัวเรา!!
จริงๆ แล้วก็มีเพื่อนที่อ้วนนะ และเราเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับการอ้วนของเพื่อนเรา ก็เห็นว่าอยู่ดี กินดี Happy กับการกินทุกสิ่งอย่าง แล้วก็บ่นตลอดเวลาว่าอ้วนอ่ะ อ้วนขึ้น น้ำหนักขึ้นอีกแล้ว แต่พอมีของกินเมื่อไหร่ พี่แกก็ลืมสิ้นทุกสิ่งอย่าง ที่เคยบ่นๆ มา ซึ่งหลังจากนั้นไม่นาก็จะกลับมาบ่นอีกเช่นเคย เป็นวงจรชีวิตของเพื่อนเรา
แล้วเมื่อไหร่ที่คนอ้วนเพื่อนเราพยายามจะออกกำลังกาย ก็จะกลายเป็นว่า พอ เบื่อ เหนื่อย หิว ทั้งๆ ที่พวกเทออย่าลืมสิคะว่า ไอ้ที่เธอๆ เพื่อนอ้วนของเราสะสมมานั้น มันไม่ได้เอาออกไปได้ง่ายๆ หรอกค่ะ ต้องมีวินัยทั้งเรื่องการออกกำลังกาย และการการกิน
และเมื่อคนอ้วนเพื่อนเราออกกำลังก็แล้ว ควบคุมอาหารก็แล้ว แต่ยังไม่สำเร็จ ทีนี้แหละ นวตกรรมทางความงามต่างๆ ก็จะเข้ามาทันที แต่ก็มีเพื่อนอ้วนหลายๆ คน ที่ข้ามมาจุดนี้เลยทันทีเช่นกัน บางทีก็ไม่ศึกษาข้อมูลให้ดี อันนี้ก็เคยเจอ บางทีหมดเงินไปมาก ก็กลับมาเหมือนเดิมอยู่ดี
ทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็เป็นเพียงเพื่อนอ้วนส่วนหนึ่ง ซึ่งอาจจะมีกรณีมากกว่านี้ ก็เป็นได้
จนกระทั่งวันหนึ่งได้ไปมีทติ้งกับเพื่อนๆ ซึ่งก็มีกันหลายคน เราเองก็ไม่ไช่คนปากไว อยากรู้อยากเห็นอะไร แต่หูนี่สิมันไว ไปได้ยินการสนทนาเอง เมื่อกลุ่มเพื่อนๆ คุยกันว่า "แกๆ เมื่อก่อนแกก็ผอม หุ่นดีนะ ทำไมเดี่ยวนี้อ้วนขึ้นมาแบบนี้ได้หล่ะ แกไม่คิดจะลดความอ้วนบ้างเหรอ?"
คำตอบที่ผุดขึ้นมาในสมองต่างๆ มากมายเกี่ยวกับคำถามนี้ก็เด้งขึ้นมาทันที ทั้งๆ ที่ตัวเองก็กำลังนั่งคุยกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็น "ลดไม่ลง ไม่รู้จะทำไง ลองมาหลายอย่างแล้วก็ไม่เห็นจะลง พยายามอยู่เนี่ยแก ฯลฯ"
แต่คำตอบที่ได้คือ "ไม่คิดจะลดอ่ะ ก็มีความสุขดีที่เป็นแบบนี้ เป็นคนอ้วนที่มีความสุขที่อ้วน ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นปมด้อย หรือว่าเดือดร้อนอะไรกับการที่ตัวเองอ้วน"
คำตอบนี้ทำให้บทสนทนาเงียบไป 3 วิได้ พร้อมพูดต่อว่า "คนอ้วนมันก็มีสองแบบนะแก แบบที่อ้วนแล้วไม่มีความสุข กับแบบที่อ้วนแล้วมีความสุขดี อย่างชั้นเนี่ย อ้วนแล้วมีความสุขดีอยู่"
แอบนั่งปรบมืออยู่ในใจ ^^
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าคนอ้วนเองเค้าก็ไม่ได้เดือดร้อนกับการที่ตัวเค้าอ้วนเสมอไป อย่าไปเดือดเนื้อร้อนใจแทนเค้านัก การเหน็บแนมคนอ้วนนั้น บางทีเค้ามีความสุขมากกว่าเราเสียอีก!!
ว่าด้วยเรื่องของคนอ้วน อ้วนที่เค้า หนักที่หัวเรา!!
จริงๆ แล้วก็มีเพื่อนที่อ้วนนะ และเราเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับการอ้วนของเพื่อนเรา ก็เห็นว่าอยู่ดี กินดี Happy กับการกินทุกสิ่งอย่าง แล้วก็บ่นตลอดเวลาว่าอ้วนอ่ะ อ้วนขึ้น น้ำหนักขึ้นอีกแล้ว แต่พอมีของกินเมื่อไหร่ พี่แกก็ลืมสิ้นทุกสิ่งอย่าง ที่เคยบ่นๆ มา ซึ่งหลังจากนั้นไม่นาก็จะกลับมาบ่นอีกเช่นเคย เป็นวงจรชีวิตของเพื่อนเรา
แล้วเมื่อไหร่ที่คนอ้วนเพื่อนเราพยายามจะออกกำลังกาย ก็จะกลายเป็นว่า พอ เบื่อ เหนื่อย หิว ทั้งๆ ที่พวกเทออย่าลืมสิคะว่า ไอ้ที่เธอๆ เพื่อนอ้วนของเราสะสมมานั้น มันไม่ได้เอาออกไปได้ง่ายๆ หรอกค่ะ ต้องมีวินัยทั้งเรื่องการออกกำลังกาย และการการกิน
และเมื่อคนอ้วนเพื่อนเราออกกำลังก็แล้ว ควบคุมอาหารก็แล้ว แต่ยังไม่สำเร็จ ทีนี้แหละ นวตกรรมทางความงามต่างๆ ก็จะเข้ามาทันที แต่ก็มีเพื่อนอ้วนหลายๆ คน ที่ข้ามมาจุดนี้เลยทันทีเช่นกัน บางทีก็ไม่ศึกษาข้อมูลให้ดี อันนี้ก็เคยเจอ บางทีหมดเงินไปมาก ก็กลับมาเหมือนเดิมอยู่ดี
ทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็เป็นเพียงเพื่อนอ้วนส่วนหนึ่ง ซึ่งอาจจะมีกรณีมากกว่านี้ ก็เป็นได้
จนกระทั่งวันหนึ่งได้ไปมีทติ้งกับเพื่อนๆ ซึ่งก็มีกันหลายคน เราเองก็ไม่ไช่คนปากไว อยากรู้อยากเห็นอะไร แต่หูนี่สิมันไว ไปได้ยินการสนทนาเอง เมื่อกลุ่มเพื่อนๆ คุยกันว่า "แกๆ เมื่อก่อนแกก็ผอม หุ่นดีนะ ทำไมเดี่ยวนี้อ้วนขึ้นมาแบบนี้ได้หล่ะ แกไม่คิดจะลดความอ้วนบ้างเหรอ?"
คำตอบที่ผุดขึ้นมาในสมองต่างๆ มากมายเกี่ยวกับคำถามนี้ก็เด้งขึ้นมาทันที ทั้งๆ ที่ตัวเองก็กำลังนั่งคุยกับเพื่อนอีกกลุ่มหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็น "ลดไม่ลง ไม่รู้จะทำไง ลองมาหลายอย่างแล้วก็ไม่เห็นจะลง พยายามอยู่เนี่ยแก ฯลฯ"
แต่คำตอบที่ได้คือ "ไม่คิดจะลดอ่ะ ก็มีความสุขดีที่เป็นแบบนี้ เป็นคนอ้วนที่มีความสุขที่อ้วน ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นปมด้อย หรือว่าเดือดร้อนอะไรกับการที่ตัวเองอ้วน"
คำตอบนี้ทำให้บทสนทนาเงียบไป 3 วิได้ พร้อมพูดต่อว่า "คนอ้วนมันก็มีสองแบบนะแก แบบที่อ้วนแล้วไม่มีความสุข กับแบบที่อ้วนแล้วมีความสุขดี อย่างชั้นเนี่ย อ้วนแล้วมีความสุขดีอยู่"
แอบนั่งปรบมืออยู่ในใจ ^^
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าคนอ้วนเองเค้าก็ไม่ได้เดือดร้อนกับการที่ตัวเค้าอ้วนเสมอไป อย่าไปเดือดเนื้อร้อนใจแทนเค้านัก การเหน็บแนมคนอ้วนนั้น บางทีเค้ามีความสุขมากกว่าเราเสียอีก!!