ส่งสำเนียง ออดอ้อนว่าอ่อนล้า
เหงาชีวิตชีวาใครจะเหมือน
เมื่อพี่ยาห่างหายไปหลายเดือน
คล้ายย้ำเตือนบอกลาไม่มาแล้ว

เพียงชั่วคราว ห่างเหินหรือเมินหนี
ดวงฤดี หวั่นไหวไม่ผ่องแผ้ว
หวั่นใจพี่ เปลี่ยนผัง ไม่วางแนว
กลัวไร้แววไออุ่น ละมุนทรวง

ห้วงหทัยรุ่มร้อนจนอ่อนล้า
รอพี่มาปลอบขวัญปานอยู่สรวง
โอ้..อาดูร ยิ่งนัก กลัวรักกลวง
น้องแสนห่วง ยาใจ เมื่อไกลกัน

ส่งสำเนียง เสียงอ้อนมาวอนรัก
อยากหนุนตักซอนซุกให้สุขสันต์
น้องระทม ขมปร่า แทบจาบัลย์
กลัวพี่ปันใจแบ่ง ใครแย่งครอง....

"สุนันท์ยา"