เริ่มเลยแล้วกันนะ คือเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงเรากสนิทกันมาก แบบไปไหนมาไหนด้วยกันก็บ่อยอยู่ช่วงนี้ เมื่อก่อนนี้เราก็คุยกันบ่อยตอนเรียนม.ปลาย แต่ก็ไม่ได้ไปไหนด้วยกันบ่อยๆนัก ไปทีก็ยกกลุ่ม แต่หลังจากจบม.ปลายจนมาถึงทุกวันนี้ กลุ่มเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย จะมีก็แต่เรากับคนที่เราชอบแค่นั้น เราพยายามนัดเจอกับเพื่อนคนนี้บ่อยๆ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกครับแต่พอเจอกันเวลาคุยกันถึงดึกๆดื่นๆเราก็ชอบเพื่อนคนนี้ขึ้นมาซ้ะอย่างนั้น ตอนแรกก็ไม่แน่ใจ แต่เวลามองหน้าเค้าเราก็แอบยิ้ม ช่วงนี้เขาก็ให้เราโทรปลุกบ่อยๆ แต่ว่า เรารู้ดีว่าเรากะเค้าคงเป็นไปไม่ได้ในตอนนี้ เขากำลังเรียน มีอนาคตที่ดี เรานี่ก็มองอนาคตตัวเองไม่ค่อยจะออกสักเท่าไร
ล้ะปัญหาใหญ่เลยก็คือ ฐานะทางบ้านครับ บ้านของเราเนี่ย ฐานะก็ปานกลางๆ แต่ของเค้านี่ถือว่าดีในระดับนึงเลย ผมกลัวมากว่าผมจะดูแลเขาไม่ได้ดีพอ รู้สึกตัวเองได้เลยว่าตัวเองยังไม่พร้อม แต่ไม่ใช่ไม่รักนะ แต่มันยังไม่พร้อมจริงๆ ผมไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดีไม่ให้ความรู้สึกผมมันไปมากกว่านี้
ผมอยากบอกความรู้สึกกับเขาในวันที่ผมพร้อมแล้วมากกว่า แต่ความรู้สึกผมมันก็มากขึ้นทุกวันๆ กลัวจะเก็บไว้ไม่อยู่ ผมควรจะทำยังไงดีครับ TT
ปล.อันนี้กระทู้แรกของผมนะครับ ผิดพลาดอะไรขออภัยครับ