สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลย**
แฟนเราค่ะ ช่วงแรกๆตอนมาจีบไหม่ๆ ดีกับเราทุกอย่าง ตามใจเราทุกอย่าง
เพราะนิสัยเราโครตงี่เง่าในตอนนั้น แต่ตอนนี้เราเลิกนิสัยนั้นแล้วนะ อิอิ
พอมาช่วงหลังๆเราเริ่มรู้สึกว่า มันเปลี่ยนอ่ะค่ะ คุยกันน้อยลงมาก เขาดีกับเราทุกอย่างเหมือนเดิมนะ แต่เรารู้สึกว่าเขาไม่เหมือนเดิม
เหมือนเขาไม่ได้รักเราแล้วอ่ะค่ะ มีวันนึง เราท้อ เราเหนื่อยมาก เราร้องไห้ ต้องการใครสักคนอยู่ข้างๆเรา ในตอนนั้นเราคิดถึงเขาค่ะ
เราอยากระบายมาก เราร้องไห้หนักสุดๆ แต่ในเวลาที่เราท้อ เราเสียใจแบบนี้ เขากลับไม่อยู่ข้างๆเราค่ะ ทั้งที่ตอนแรกไม่เป็นแบบนี้เลย เขาไม่สนใจถามเราสักคำ ว่าเป็นไรหรือเปล่า เราเอาแต่ร้องไห้เก็บเริ่องทุกข์ใจไว้คนเดียว
เรา: เศร้า เหนื่อย ท้อว่ะ
เขา: ทำไม
เรา: มีปัญหานิดหน่อย เหนื่อย
เขา : ไปข้างนอกก่อนนะ
เรา: อ๋อเค
เรารู้สึกเสียใจมาก ที่ทุกครั้งเราเหงา เราเศร้า เขาไม่เคยอยู่ตรงนี่ข้างเราเลย
เราเพียงแต่ต้องฝืนยิ้มว่าตัวเองไม่เป็นไร โดยที่เขาไม่รู้สึกอะไรเลย..
เราไม่ใช่คนถูกรักแล้วใช่ไหมคะ..