ขออนุญาตเกริ่นก่อนเรื่องความสัมพันธ์ของเรานะครับ
ผมกับแฟนเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของกันและกันมาตั้งแต่สมัยมัธยม ประมาณ 8 ปี ตลอดเวลาที่เราสนิทกันเธอก็มีคนคบอยู่ตลอดแต่ก็ไม่ใช้คำว่าแฟน เราคุยกันทุกเรื่อง ในเรื่องความรักเธอก็มักจะคุยซ้อนๆกันเสมอ กระทั่งเมื่อปีกว่าที่ผ่านมา เราไปเรียนต่างประเทศด้วยกันและเราก็เผลอใจให้กัน ในขณะนั้นเธอมีคนคุยอยู่ 2 คนซึ่งค่อนข้างลึกซึ้งแต่ไม่ใช้คำว่าแฟน
ในที่สุดเราก็ผิดพลาดให้กันและทำให้ความเป็นเพื่อนสนิทเปลี่ยนสถานะกลายเป็นแฟน เธอคบผมเปิดเผยและสัญญาว่าจะเป็นคนใหม่ และจะไม่มีวันทำร้ายผมเพราะเรามีความเป็นเพื่อนรักกันเป็นพื้นฐาน เธอตัดสินใจเลิกกับทุกคนในชีวิต และเธอทำอย่างนั้นจริงๆครับ ต่อมาไม่นานเรากลับมาจากต่างประเทศ ผมก็เรียนต่อ ส่วนเธอทำงาน ในระยะแรกไม่มีปัญหาอะไร เราเชื่อใจกันและไม่มีการเช็คเรื่องมือที่สามใดๆทั้งสิ้น กระทั่งพักนึง มีผู้ชายคนนึงมักจะทักเธอมากลางดึก ผู้ชายคนนั้นคือ 1 ในเจ้านายของเธอ ลักษณะการทักมาค่อนข้างดูพยายามจะจีบแฟนผม ตอนนั้นแฟนผมชัดเจนว่ามีผม และไม่ยุ่งอะไร
ผ่านมาประมาณเกือบครึ่งปี เธอมีปัญหากับที่ทำงาน เพราะ Manager ที่มีอำนาจมากที่สุดมีปัญหากับเธอ และพยายามบีบให้เธออกโดยจะไม่จ่ายโบนัสและเงินสวัสดิการที่เธออกไปก่อนใดๆทั้งสิ้น เธอเคยบอกว่าเธออาจจะต้องคุยกับเจ้านายเธอ(ผู้ชายคนนั้น) ในเรื่องงานบ่อยขึ้น และมีอะไรจะบอกทั้งหมด ด้วยความหวงแฟนผม ผมจึงพยายามถามตลอดว่าได้คุยกันบ่อยไหมมากไหม เธอก็ตอบว่ายังไม่ได้คุยเลย และทำท่าทีโมโหทุกครั้งที่ถาม
กระทั่ง 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา เราอยู่ด้วยกันทุกวันศุกร์-จันทร์ ผมตั้งใจจะแกล้งเธอโดยการแอบไปกอดข้างหลัง แต่กลับเห็นเธอส่ง SMS ให้ใครบางคน และผมใจหายมากที่รู้ว่า เธอส่งหาเจ้านายเธอคนนั้น โดยที่ในตอนแรกผมไม่รู้ว่าเธอส่งอะไรกัน เพราะเธอลบออกทั้งหมด เหลือเพียงข้อความ 2 ข้อความสุดท้ายที่เจ้านายผู้ชายคนนั้นของเธอส่งมา ว่า "มาแปบเดียวเองอ่า" และ "T T" ตอนนั้นผมก็คิดว่าใช่แล้วแหละ ผมช็อคมาก ผมตกใจมาก ว่าเค้า 2 คนรู้กันแอบคุยกันทั้งที่มีผม ทั้งคู่รู้เห็นเป็นใจ แฟนผมก็นิ่งไปพักนึงและก็ปั้นน้ำเป็นตัวว่า เจ้านายผู้ชายคนนั้นกำลังพูดถึงเรื่องงาน พูดถึงเจ้านายในต่างประเทศที่กำลังจะมาแต่มาแค่แปบเดียว บลา บลา บลา จนผมอึ้ง ตอนนั้นคิดว่าคนเราไม่น่าโกหกได้น่าตายขนาดนี้ ผมบอกว่าผมไม่ไหวและผมจะเลิก เธอร้องไห้จะเป็นจะตายและไม่ยอมเลิก กระทั่งเธอโทรไปหาเจ้านายผู้ชายคนนั้นและให้คุยกับผม ผู้ชานคนนั้นบอกผมว่าไม่มีอะไรคุยกันเรื่องงานจริงๆ ทำให้ผมเชื่อ
ต่อมาเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมเกิดเอะใจขึ้นมา ผมจึงไปเช็ครายละเอียดการโทรจากใบรายละเอียดการจ่ายเงินออนไลน์ในมือถือของเธอ ในที่สุดผมรู้ว่าเขาโทรหากัน เช้า กลางวัน เย็น กระทั่งผมเรียกแฟนมาถาม เธอก็ยังไม่ยอมรับกระทั่งผมบอกว่าผมเจอหลักฐานแล้ว เธอจึงยอมรับ ทั้งยังโกหกว่าคุยเรื่องที่เธอทะเลาะกับเจ้านายใหญ่ที่ทำงาน และต้องการให้เจ้านายผู้ชายคนนี้ช่วยเธอ เธอจึงจำเป็นต้องโทรหาในตอนเช้าเพื่อถามว่าถึงออฟฟิศหรือยัง โทรหาตอนเที่ยงเพราะเธอเครียดเรื่องการกระทำของเจ้านายใหญ่ ทั้งๆที่เธอยู่ออฟฟิศเดียวกันแต่ไม่รู้จะโทรหากันทำไม และเธออ้างว่าที่เธอต้องโทรหาตอนหลังเลิกงานเพราะเธอเครียดมาก พยายามหาทางออก
ในที่สุดผมคุยกับเธอทะเลาะกับเธอ 1 คืนเต็มเธอก็คายออกมาอีกนิด ว่าจริงๆแล้วเธอคุยกับเค้าในช่วงหัวค่ำก่อนที่จะคุยกับผมก่อนนอนมา 3-4 เดือนแล้ว นอกจากนั้นก็ยังมีผู้หวังดีเล่าข่าวให้ผมฟังว่าทั้งสองคนไปเดินสวีทกันที่พารากอน ผมเสียใจมาก บอกเลิกเธอหลายครั้ง เธอก็ไม่ยอมเลิกกับผม เธออ้างว่าเธอเป็นคนไม่ดีเอง เธอคุยกับผู้ชายคนนั้นมากกว่าเพื่อนร่วมงานจริงๆ เพียงเพราะ"เธอต้องการจะหลอกใช้เจ้านายผู้ชายคนนั้นให้คุ้มหัวเธอ" ผมไม่เชื่อสิ่งที่เธอพูด คราวนี้เธอจึงโทรไปหาเจ้านายผู้ชายคนนั้นอีกเหมือนเดิม เราคุยกันสามคน เธอบอกกับผู้ชายคนนั้นว่า "หนูไม่ได้คิดอะไรกับพี่ หนูคุยกับพี่เพราะต้องการให้พี่ช่วยหนูเรื่องที่ทำงาน" คราวนี้ผมก็พูดไปเลยว่านัดกันพูดแบบนี้มาใช่ไหม เจ้านายผู้ชายคนนั้นก็หัวเราะแบบ..... เขาถามผมว่า "จะให้เขาทำยังไงในเมื่อแฟนผมเป็นคนโทรไปเอง จะให้เขาไม่รับหรอ และยังถามผมว่าแฟนผมมีปัญหาผมช่วยได้ไหมละ เขาอ่ะช่วยได้ไง" และสุดท้ายผมก็อึ้งพูดไม่ถูก ผมคิดแต่ว่าทั้ง 2 คนน่าจะนัดกันมาพูดกับผมแบบนี้
ผมไม่เหลือความเชื่อใจอะไรท้ังนั้นในตอนนี้ แฟนผมโกหกแบบที่ผมไม่สามารถรู้ได้เลยว่าที่เธอพูดคำไหนเป็นความจริง เธอโกหกเก่งมาก เธอพยายามขอคืนดี บอกว่าจะให้ทำอะไรก็ได้ยอมทุกอย่าง และจะไม่ทำอีกแล้ว เธอบอกว่าเธอรู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ เธอไม่ได้เกินเลย ไม่ได้เสียอะไร และหวังแค่ผลลัพธ์ที่ผู้ชายคนนั้นจะช่วยคุ้นหัวเธอในที่ทำงานเท่านั้นจริงๆ ซึ่งผมคิดว่าถึงแม้เขาจะคิดนอกใจ หรือไม่นอกใจและหวังเพียงผลลัพธ์แบบนั้นจริงๆก็ตาม แฟนผมก็เป็นคนแย่มากอยู่ดี จริงๆแล้วคนเรามีทางเลือกมากมายที่จะแก้ไขเรื่องแบบนี้ไม่น่าจะจำเป็นต้องไปคุยเชิงแบบนี้ นอกใจแฟนเพื่อให้อยู่รอดในสังคมที่ทำงาน ตอนนี้เค้าก็กำลังขอให้ผมกลับไปหาเค้า แต่ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไง ผมยังผูกพันกับเค้าอยู่ ด้วยความที่เป็นเพื่อนสนิทกันมา 8 ปี และเป็นแฟนอีก
ปีกว่า มันยังยากสำหรับผมที่จะเลิกตอนนี้ แต่ใจของผมทุกๆแง่มุม ทุกความคิด มันบอกแค่ว่า ผมควรเลิกกับเค้า เพราะเค้านอกใจผม สำหรับผม รู้ตัวดีว่าผมจะไม่ลืม จะระแวง และผมแอบนึกย้อนไปว่าตั้งแต่สมัยที่เค้าเป็นเพื่อนผม เค้าก็ทำแบบนี้ เค้าก็คุยกับคนหลายคนมานาน หรือมันเป็นนิสัยของเธอ เธอคงเปลี่ยนแปลงมันไม่ได้ หรืออาจจะหยุดได้ในสักวัน โดยที่คนๆนั้นคงไม่ใช่ผม ผมคิดว่าคนที่รักกันจะไม่มีวันทำร้ายกัน แต่ที่เขาทำร้ายผม เขารักตัวเองมากที่สุด ผมควรจะให้อภัยเขาอีกสักครั้งไหม หรือผมควรจะหยุดแต่เพียงเท่านี้ ใจผมยังรัก แต่สมองผมมันรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้เลยจริงๆ หรือสำหรับคนทั่วไปนี่เป็นเรื่องปกติที่ทุกคู่ต้องเจอ
ขอโทษที่พิมพ์ยาวนะครับผมอึดอัดใจ ผมอยากอ่านข้อแนะนำและประสบการณ์ของท่านอื่นๆ รบกวนช่วยแนะนำผมหน่อยนะครับ ขอบคุณมากครับ
แฟนนอกใจครับ ช่วยให้มุมมองหน่อยครับว่าควรจะให้อภัยเธอดีไหม
ผมกับแฟนเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของกันและกันมาตั้งแต่สมัยมัธยม ประมาณ 8 ปี ตลอดเวลาที่เราสนิทกันเธอก็มีคนคบอยู่ตลอดแต่ก็ไม่ใช้คำว่าแฟน เราคุยกันทุกเรื่อง ในเรื่องความรักเธอก็มักจะคุยซ้อนๆกันเสมอ กระทั่งเมื่อปีกว่าที่ผ่านมา เราไปเรียนต่างประเทศด้วยกันและเราก็เผลอใจให้กัน ในขณะนั้นเธอมีคนคุยอยู่ 2 คนซึ่งค่อนข้างลึกซึ้งแต่ไม่ใช้คำว่าแฟน
ในที่สุดเราก็ผิดพลาดให้กันและทำให้ความเป็นเพื่อนสนิทเปลี่ยนสถานะกลายเป็นแฟน เธอคบผมเปิดเผยและสัญญาว่าจะเป็นคนใหม่ และจะไม่มีวันทำร้ายผมเพราะเรามีความเป็นเพื่อนรักกันเป็นพื้นฐาน เธอตัดสินใจเลิกกับทุกคนในชีวิต และเธอทำอย่างนั้นจริงๆครับ ต่อมาไม่นานเรากลับมาจากต่างประเทศ ผมก็เรียนต่อ ส่วนเธอทำงาน ในระยะแรกไม่มีปัญหาอะไร เราเชื่อใจกันและไม่มีการเช็คเรื่องมือที่สามใดๆทั้งสิ้น กระทั่งพักนึง มีผู้ชายคนนึงมักจะทักเธอมากลางดึก ผู้ชายคนนั้นคือ 1 ในเจ้านายของเธอ ลักษณะการทักมาค่อนข้างดูพยายามจะจีบแฟนผม ตอนนั้นแฟนผมชัดเจนว่ามีผม และไม่ยุ่งอะไร
ผ่านมาประมาณเกือบครึ่งปี เธอมีปัญหากับที่ทำงาน เพราะ Manager ที่มีอำนาจมากที่สุดมีปัญหากับเธอ และพยายามบีบให้เธออกโดยจะไม่จ่ายโบนัสและเงินสวัสดิการที่เธออกไปก่อนใดๆทั้งสิ้น เธอเคยบอกว่าเธออาจจะต้องคุยกับเจ้านายเธอ(ผู้ชายคนนั้น) ในเรื่องงานบ่อยขึ้น และมีอะไรจะบอกทั้งหมด ด้วยความหวงแฟนผม ผมจึงพยายามถามตลอดว่าได้คุยกันบ่อยไหมมากไหม เธอก็ตอบว่ายังไม่ได้คุยเลย และทำท่าทีโมโหทุกครั้งที่ถาม
กระทั่ง 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา เราอยู่ด้วยกันทุกวันศุกร์-จันทร์ ผมตั้งใจจะแกล้งเธอโดยการแอบไปกอดข้างหลัง แต่กลับเห็นเธอส่ง SMS ให้ใครบางคน และผมใจหายมากที่รู้ว่า เธอส่งหาเจ้านายเธอคนนั้น โดยที่ในตอนแรกผมไม่รู้ว่าเธอส่งอะไรกัน เพราะเธอลบออกทั้งหมด เหลือเพียงข้อความ 2 ข้อความสุดท้ายที่เจ้านายผู้ชายคนนั้นของเธอส่งมา ว่า "มาแปบเดียวเองอ่า" และ "T T" ตอนนั้นผมก็คิดว่าใช่แล้วแหละ ผมช็อคมาก ผมตกใจมาก ว่าเค้า 2 คนรู้กันแอบคุยกันทั้งที่มีผม ทั้งคู่รู้เห็นเป็นใจ แฟนผมก็นิ่งไปพักนึงและก็ปั้นน้ำเป็นตัวว่า เจ้านายผู้ชายคนนั้นกำลังพูดถึงเรื่องงาน พูดถึงเจ้านายในต่างประเทศที่กำลังจะมาแต่มาแค่แปบเดียว บลา บลา บลา จนผมอึ้ง ตอนนั้นคิดว่าคนเราไม่น่าโกหกได้น่าตายขนาดนี้ ผมบอกว่าผมไม่ไหวและผมจะเลิก เธอร้องไห้จะเป็นจะตายและไม่ยอมเลิก กระทั่งเธอโทรไปหาเจ้านายผู้ชายคนนั้นและให้คุยกับผม ผู้ชานคนนั้นบอกผมว่าไม่มีอะไรคุยกันเรื่องงานจริงๆ ทำให้ผมเชื่อ
ต่อมาเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมเกิดเอะใจขึ้นมา ผมจึงไปเช็ครายละเอียดการโทรจากใบรายละเอียดการจ่ายเงินออนไลน์ในมือถือของเธอ ในที่สุดผมรู้ว่าเขาโทรหากัน เช้า กลางวัน เย็น กระทั่งผมเรียกแฟนมาถาม เธอก็ยังไม่ยอมรับกระทั่งผมบอกว่าผมเจอหลักฐานแล้ว เธอจึงยอมรับ ทั้งยังโกหกว่าคุยเรื่องที่เธอทะเลาะกับเจ้านายใหญ่ที่ทำงาน และต้องการให้เจ้านายผู้ชายคนนี้ช่วยเธอ เธอจึงจำเป็นต้องโทรหาในตอนเช้าเพื่อถามว่าถึงออฟฟิศหรือยัง โทรหาตอนเที่ยงเพราะเธอเครียดเรื่องการกระทำของเจ้านายใหญ่ ทั้งๆที่เธอยู่ออฟฟิศเดียวกันแต่ไม่รู้จะโทรหากันทำไม และเธออ้างว่าที่เธอต้องโทรหาตอนหลังเลิกงานเพราะเธอเครียดมาก พยายามหาทางออก
ในที่สุดผมคุยกับเธอทะเลาะกับเธอ 1 คืนเต็มเธอก็คายออกมาอีกนิด ว่าจริงๆแล้วเธอคุยกับเค้าในช่วงหัวค่ำก่อนที่จะคุยกับผมก่อนนอนมา 3-4 เดือนแล้ว นอกจากนั้นก็ยังมีผู้หวังดีเล่าข่าวให้ผมฟังว่าทั้งสองคนไปเดินสวีทกันที่พารากอน ผมเสียใจมาก บอกเลิกเธอหลายครั้ง เธอก็ไม่ยอมเลิกกับผม เธออ้างว่าเธอเป็นคนไม่ดีเอง เธอคุยกับผู้ชายคนนั้นมากกว่าเพื่อนร่วมงานจริงๆ เพียงเพราะ"เธอต้องการจะหลอกใช้เจ้านายผู้ชายคนนั้นให้คุ้มหัวเธอ" ผมไม่เชื่อสิ่งที่เธอพูด คราวนี้เธอจึงโทรไปหาเจ้านายผู้ชายคนนั้นอีกเหมือนเดิม เราคุยกันสามคน เธอบอกกับผู้ชายคนนั้นว่า "หนูไม่ได้คิดอะไรกับพี่ หนูคุยกับพี่เพราะต้องการให้พี่ช่วยหนูเรื่องที่ทำงาน" คราวนี้ผมก็พูดไปเลยว่านัดกันพูดแบบนี้มาใช่ไหม เจ้านายผู้ชายคนนั้นก็หัวเราะแบบ..... เขาถามผมว่า "จะให้เขาทำยังไงในเมื่อแฟนผมเป็นคนโทรไปเอง จะให้เขาไม่รับหรอ และยังถามผมว่าแฟนผมมีปัญหาผมช่วยได้ไหมละ เขาอ่ะช่วยได้ไง" และสุดท้ายผมก็อึ้งพูดไม่ถูก ผมคิดแต่ว่าทั้ง 2 คนน่าจะนัดกันมาพูดกับผมแบบนี้
ผมไม่เหลือความเชื่อใจอะไรท้ังนั้นในตอนนี้ แฟนผมโกหกแบบที่ผมไม่สามารถรู้ได้เลยว่าที่เธอพูดคำไหนเป็นความจริง เธอโกหกเก่งมาก เธอพยายามขอคืนดี บอกว่าจะให้ทำอะไรก็ได้ยอมทุกอย่าง และจะไม่ทำอีกแล้ว เธอบอกว่าเธอรู้ตัวว่าทำอะไรอยู่ เธอไม่ได้เกินเลย ไม่ได้เสียอะไร และหวังแค่ผลลัพธ์ที่ผู้ชายคนนั้นจะช่วยคุ้นหัวเธอในที่ทำงานเท่านั้นจริงๆ ซึ่งผมคิดว่าถึงแม้เขาจะคิดนอกใจ หรือไม่นอกใจและหวังเพียงผลลัพธ์แบบนั้นจริงๆก็ตาม แฟนผมก็เป็นคนแย่มากอยู่ดี จริงๆแล้วคนเรามีทางเลือกมากมายที่จะแก้ไขเรื่องแบบนี้ไม่น่าจะจำเป็นต้องไปคุยเชิงแบบนี้ นอกใจแฟนเพื่อให้อยู่รอดในสังคมที่ทำงาน ตอนนี้เค้าก็กำลังขอให้ผมกลับไปหาเค้า แต่ผมไม่รู้ว่าควรทำยังไง ผมยังผูกพันกับเค้าอยู่ ด้วยความที่เป็นเพื่อนสนิทกันมา 8 ปี และเป็นแฟนอีก
ปีกว่า มันยังยากสำหรับผมที่จะเลิกตอนนี้ แต่ใจของผมทุกๆแง่มุม ทุกความคิด มันบอกแค่ว่า ผมควรเลิกกับเค้า เพราะเค้านอกใจผม สำหรับผม รู้ตัวดีว่าผมจะไม่ลืม จะระแวง และผมแอบนึกย้อนไปว่าตั้งแต่สมัยที่เค้าเป็นเพื่อนผม เค้าก็ทำแบบนี้ เค้าก็คุยกับคนหลายคนมานาน หรือมันเป็นนิสัยของเธอ เธอคงเปลี่ยนแปลงมันไม่ได้ หรืออาจจะหยุดได้ในสักวัน โดยที่คนๆนั้นคงไม่ใช่ผม ผมคิดว่าคนที่รักกันจะไม่มีวันทำร้ายกัน แต่ที่เขาทำร้ายผม เขารักตัวเองมากที่สุด ผมควรจะให้อภัยเขาอีกสักครั้งไหม หรือผมควรจะหยุดแต่เพียงเท่านี้ ใจผมยังรัก แต่สมองผมมันรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้เลยจริงๆ หรือสำหรับคนทั่วไปนี่เป็นเรื่องปกติที่ทุกคู่ต้องเจอ
ขอโทษที่พิมพ์ยาวนะครับผมอึดอัดใจ ผมอยากอ่านข้อแนะนำและประสบการณ์ของท่านอื่นๆ รบกวนช่วยแนะนำผมหน่อยนะครับ ขอบคุณมากครับ