มาถึงตอน 16 กันแล้วนะครับ







ตอนก่อนบ่นไปซะเยอะว่าตัดโน่นตัดนี่จนอารมณ์หดหายหมด มาตอนนี้อาจารย์กับทีมงานเลยแก้มือใหม่ กลับมาทำดีพอๆ กับช่วงอสูรโทโนะเลย

เห็นแบบนี้แล้วอดคิดไม่ได้แฮะว่าเอาจริงเรื่องนี้นี่น้ำเยอะพอดูนี่หว่า เนื้อหาจริงๆ ที่คงไว้ได้แทบไม่มีอะไรเลย ยิ่งพวกฉากสู้ด้วยแล้วเขียนยาวเป็นหน้าๆ แต่พอย่อจริงๆ กลับปรู๊ดปร๊าดเหลือแค่พริบตาเดียวเอง



ฉากต่างๆ ที่ชอบในตอนนี้


เจ้าโอะกับบทพูดสุดเท่ที่อยู่ในใจเด็กหัวเกรียนยุค 90 ที่อ่านเรื่องนี้ (แบบเถื่อน) กันทุกคน

"ชั่วชีวิตของผู้ชายคนนึง จะหยุดน้ำตาของผู้หญิงได้ซักกี่ครั้ง"




อิซึนะ ตัวช่วยสำคัญในการเข้าไปปราบภูตพรายในร่างโมริซึนะครั้งนี้

ออกมาน่ารักแกมกวนประสาทดี ถึงเสียงพากย์จะระคายหูไปหน่อยก็เถอะ




แอบชอบฉากนี้แฮะ ฉากอิซึนะกลัวหัวหดพอเจอโทร่า (เหมือนในมังงะแปลไทยของวิบูลย์กิจจะแปลประโยคที่อิซึนะพูดในฉากนี้ผิดไปเลยแฮะ)




ฉากตอนอยู่ในร่างโมริซึนะ ลงสีแล้วออกมาทะมึนๆ หลอนๆ กว่าในมังงะเยอะเลย




อีกฉากที่ชอบในตอนนี้ ฉากนางาเระอธิบายให้จุนกับพวกลูกน้องของโมริซึนะเข้าใจฐานะของเจ้าโอะบ้าง

คนพากย์พากย์ได้โคตรดีจริงๆ ฉากนี้ เค้นอารมณ์ของลูกพี่ออกมาในคำอธิบายได้เจ๋งสุดๆ





ฉากติดตาอีกฉากหนึ่งจากภาคมังงะ

ฉากเจ้าโอะเอาหอกกระแทกภูตพรายที่สิงในหัวใจออกไปจากตัวดื้อๆ ภาคอนิเมยังคงฉากนี้ไว้แฮะ




ภาพจากภาคมังงะ




และก็มาถึงฉากนี้

เจ้าโอะกลายเป็นสมิงขั้นแรก




ฉากสู้ที่โคตรเท่ในตอนนี้

ฉากปะทะกับฝูงภูตพรายที่กระดูกสันหลัง

ทำออกมาได้บ้าพลังสุดๆ






ฉากสู้กับจิบากามะ หัวหน้าภูตพรายในร่างโมริซึนะที่สิงอยู่ในสมอง

ทำออกมาพลิ้วใช้ได้เลย เสียดายที่เพราะเวลามีน้อย เลยไม่ได้ทำฉากสู้ส่วนอื่นนอกจากที่ประดาบกันครั้งแรกเลย





ฉากจิบากามะเอาออร่าของฮะกุเม็งจำแลงมาขู่เจ้าโอะจนทรุด




และฉากที่คาดว่าหลายคนน่าจะรอดูมานาน

ฉากจุนแช่น้ำรวมพลังยิงอัดจิบากามะจนเดี้ยงในทีเดียว (แต่เนื่องด้วยเหตุผลหลายๆ อย่าง ในเวอร์ชั่นอนิเมจึงเผยแพร่ภาพให้เห็นชัดไม่ได้)




อวสานจิบากามะ

ฉากนี้ดูยุงไงก็ชอบในมังงะมากกว่าแฮะ




ฉากในมังงะ




ฉากซึ้งๆ ระหว่างพี่น้องหลังไล่ภูตพรายออกไปหมดแล้ว





ฉากที่ผมชอบที่สุดในตอนนี้

ฉากลูกพี่นางาเระตอบคำถามเจ้าโอะในช่วงต้นตอน

"ถ้าเป็นแกละก็ คงหยุดได้ไม่รู้กี่คนต่อกี่คนเลยล่ะ"




และฉากปิดท้ายอันเป็นที่มาของชื่อตอนนี้

ฉากเจ้าโอะกลายเป็นสมิงเพราะโดนหอกดูดวิญญาณมากไป





โดยรวมแล้วเป็นตอนที่มีฉากที่ชอบเยอะมากเลยแฮะ ทั้งฉากแอ็คชั่นทั้งฉากคุยกันของตัวละคร โดยเฉพาะบทพูดของเจ้าโอะกับบทพูดของลูกพี่นางาเระนี่เท่โคตรๆ เลย ฉากคู่พี่น้องโมริซึนะกับจุนก็ซึ้งดี ฉากลูกพี่นางาเระกับเจ้าโอะยิ่งเท่ ก่อนจะมาปิดท้ายแบบพีคสุดๆ ด้วยฉากเจ้าโอะกลายเป็นสมิงนี่แหละ

รอดูฉาก[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฮาเร็มประชุมพลตอนหน้าโลดครับ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้