แล้วก็มาถึงวันที่ราชาป่านูเปียขอเชิญพระแม่ศรีจิตรา (เรียกตามเผ่าพันธุ์ในป่านูเปียเรียก)
และเจ้าชายจักรภพเสด็จทุกมิติของป่านูเปียที่พอจะเสด็จได้
ก่อนเสด็จนั้น พอมีเวลาที่จักรภพกับศรีจิตราได้คุยกัน
"จักรวาลของเราเท่าไหร่คะ 971 ใช่ไหม"
"ใช่ครับ"
"แล้วที่ศักดาเขียนนิยายลงเว็บพันทิป มันจักรวาลที่เท่าไหร่ค่ะ"
"452 ครับ ถ้าจำไม่ผิดนะ"
"ห่างกันเยอะนะคะ คุณว่าจะมีอะไรต่างกันมากไหม"
"ผมว่าต่างเยอะเลยล่ะ"

ราชาป่านูเปียพาทั้งสองไปยังโซนแรกของป่า
นั่นคือโซนการปฏิบัติธรรม โซนนี้มีผู้ปฏิบัติธรรมจำนวนมาก
หลายคนได้อภิญญาที่หลากหลาย พระแม่และเจ้าชาย
ได้ทักทายผู้ปฏิบัติธรรมบางคน พวกเขาต้อนรับทั้งสองเป็นอย่างดี
ได้มีการคุยแลกเปลี่ยนเรื่องการทำวิปัสสนา ทำให้พระแม่
และเจ้าชายเข้าใจมากขึ้น

โซนต่อไปเริ่มข้ามมิติมาพบเหล่านาคและนาคี
ทั้งหมดมาในร่างมนุษย์ ราชาป่านูเปียทรงเป็นล่ามให้
พระแม่ศรีจิตราสัญญาว่าจะนำอาหารมาให้
เหล่านาคและนาคีดีใจยิ่งนักที่ได้เจอพระแม่ศรีจิตราในวันนี้
ราชาป่านูเปียบอกว่า "พวกเขาชื่นชมพระแม่มาก
ในยามยากจน พระแม่ก็ต่อสู้อย่างสุจริต ยามมั่งมี
พระแม่ก็รู้จักแบ่งปันให้กับทุกเผ่าพันธุ์โดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย"

มิติที่สองที่เข้าไปได้จะเป็นพวกพราย พรายอภิญญา 28
ออกมาต้อนรับพระองค์

พร้อมกับกล่าวขอโทษที่มีพรายบางส่วนไปสะกดจิต
เด็กหนุ่มที่วิลล่าวนาลัย
"ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้ทุกคนโอเคแล้ว สบายใจได้ค่ะ
ไม่มีใครเป็นอันตรายเพราะเหตุนี้ เพราะฉะนั้น
อย่าได้รู้สึกผิดเลยนะคะ"

พวกพรายชื่นชมพระแม่ศรีจิตรามากที่ให้อภัยพวกเขา
มีคำถามว่าตอนอยู่สลัมพระแม่ทุกข์ไหม
"มันเหมือนกับว่าต้องหาหนทางชีวิตให้เจอค่ะ
เรื่องที่สำคัญมากคือการศึกษา ไม่มีเงินก็ต้องหาทุนค่ะ
หาทุนไม่ได้ก็ต้องทำงานพิเศษ แล้วก็ต้องระวังหลายเรื่องค่ะ
ต้องไม่ทิ้งเรื่องการศึกษาค่ะ ยิ่งเกิดจากสลัมด้วยแล้ว
ยิ่งต้องรักการศึกษานะคะ รักอย่างอื่นไม่ได้เลยค่ะ"

เหล่าพรายยังถามอีกว่าเมื่อพระแม่เจริญยิ่งแล้ว
คงไม่อยากกลับไปเหยียบที่สลัมอีกใช่หรือไม่
"ต้องไปสิค่ะ ไปให้โอกาส ไปให้ทุน ไปเปิดศูนย์จัดหางาน
ไปให้เบี้ยเลี้ยงเพื่อใช้ในชีวิตประจำวัน
ใครอยากเลิกยาเสพติดก็ประสานงานให้ค่ะ
ถ้าไฟไหม้ ไม่มีที่อยู่ ทางวิลล่าวนาลัยมีอาคารศิวาลัยรองรับค่ะ
ยังไงก็ต้องกลับไปสลัมที่เดิมค่ะเพื่อให้โอกาสผู้คน
แล้วก็ต้องไปสลัมที่อื่นด้วยนะคะ ต้องช่วยกันค่ะ"

เหล่าพรายซาบซึ้งกับคำตอบของพระแม่ศรีจิตรามาก
ศรีจิตราลาเหล่าพรายเมื่อถึงเวลา
"เดี๋ยวจะหาอาหารให้นะคะ ตอนทำวิปัสสนาจะแผ่เมตตาให้ด้วยค่ะ
จะได้พบกับความสงบร่มเย็น อย่าท้อนะคะที่จะทำคุณงามความดี
ใครท้อ ไปพบได้ที่วิลล่าวนาลัยนะคะ
ตอนนี้เรามีอาคารวิลล่าวนายาน อยู่ใกล้เพดานดาวค่ะ
เราต้อยรับเหล่าพรายนะคะ อยากให้ทุกพรายพบกับความสุขค่ะ"

เหล่าพรายซาบซึ้งกับพระแม่ศรีจิตรามาก
จนทำให้พวกเขาเปล่งประกายพรายออกมา ดูงดงามยิ่ง
ราชาป่านูเปียทรงกล่าวว่า "นานมากนะที่พวกเขาไม่เคยเปล่ง
ประกายพรายร่วมกันเลย สิ่งที่พวกเขาทำ
ถือเป็นการแสดงความเคารพต่อพระแม่ศรีจิตราอย่างถึงที่สุด"

มิติต่อไปคือการได้พบกับเหล่าภูต ตัวแทนภูตได้แก่
ภูตอภิญญา 17

พวกภูตได้ถามว่าพระแม่ไม่รังเกียจภูตเหรอ
"ไม่หรอกค่ะ แม่อยากช่วยเหลือทุกคนทุกเผ่าพันธุ์ที่แม่ช่วยได้
ตอนนี้แม่รู้มาว่าหลายเผ่าพันธุ์มีความทุกข์
ช่วยตรงไหนได้ แม่ก็จะช่วยอย่างเต็มที่ค่ะ
แม่อยากให้ทุกคนมีกำลังใจในการดำรงอยู่
แม่ไม่แบ่งแยกทุกเผ่าพันธุ์นะคะ เมื่อพวกเราดำรงอยู่
และสามารถติดต่อเกื้อกูลกันได้ ก็ต้องช่วยเหลือกันอย่างเต็มที่ค่ะ"
เหล่าภูตซาบซึ้งกับสิ่งที่พระแม่ศรีจิตรากล่าวยิ่งนัก
เป็นความรู้สึกที่พวกเขาไม่เคยเจอมาก่อนเลย