เจ้าชายแห่งรัตติกาลเสด็จมาพบกับราชาป่านูเปียเพื่อคุยเรื่อง
ภูตและพรายโดยเฉพาะ

"เรื่องนี้สำคัญมากนะครับ เราควรจัดการอย่างไรดี"
ราชาป่านูเปียจึงตอบไปว่า
"พวกเราไม่เคยยุ่งกับพวกเขาเลย ทั้งภูตและพราย
ก็เลยคิดว่าไม่ควรยุ่ง ระบบนิเวศในป่านูเปียตอนนี้ที่เราพบ
ก็มีเทพ มนุษย์ต่างดาว ผู้มีอภิญญา ผู้ปฏิบัติธรรม ราชันย์หมาป่า
ราชันย์แวมไพร์ ภูตและพราย ทางเราก็อยู่กันมาได้เรื่อย ๆ
อย่างสมดุล"
"แล้วถ้ามีทหารมาบุกละครับ พวกเขาจะมีทีท่าอย่างไร"
"เราทราบความเห็นทุกฝ่ายหมดแล้ว เว้นแต่ภูตกับพราย
ท่านเองมีความเห็นอย่างไร"
เจ้าชายแห่งรัตติกาลทรงตอบว่า
"ภูตยังแบ่งได้เป็นภูตอภิญญากับภูตอหังการ์ พรายก็เช่นกัน
ยังแบ่งได้เป็นพรายอภิญญากับพรายอหังการ์ พวกเขามีความหลากหลายสูงมาก
ข้าพระองค์เห็นว่าควรปล่อยให้พวกเขาตัดสินใจอย่างอิสระ
ต่อสงครามครั้งนี้"
"ถ้าท่านเห็นอย่างนั้น ข้าเองก็จะไม่ขัดข้อง"
.............................................................
ภูตอภิญญา 17 รับรู้เหตุการณ์ที่ราชาป่านูเปียคุยกับ
เจ้าชายแห่งรัตติกาล
ภูตอภิญญา 17 ได้เข้าสมาธิเพื่อทำบางอย่าง

เขาพยายามส่งกระแสจิตถึงพรายอภิญญา 28

จนในท้ายที่สุด กระแสจิตที่ส่งก็ไปถึง จึงเกิดการคุยกันได้
"ท่านทราบเรื่องสงครามที่กำลังจะเกิดหรือไม่"
"เราทราบแล้ว"
"ท่านคิดเห็นประการใด"
"อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด"
"แล้วเพื่อนของท่านล่ะ มีความเห็นอย่างไรกันบ้าง"
"พวกพรายอภิญญาไม่ค่อยเท่าไหร่
แต่พวกพรายอหังการ์จะหงุดหงิดกันมาก"
"คล้ายกับของข้าเลย พวกภูตอภิญญา ยังนิ่ง ๆ กันอยู่
แต่พวกภูตอหังการ์หงุดหงิดมากและไม่ชอบให้มีทหาร
เข้ามารุกรานหนานนูเปีย"
"งั้นก็ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติก็แล้วกัน"
...........................................................................
นายพลเดวิดพานายพลดันแคนมาซาวน่าที่ต้องแก้ผ้าเข้า
เดวิดเข้าไปนั่งก่อน เขารู้สึกสบายเวลาได้มีโอกาสมาเข้าซาวน่า
ไม่นานนัก ดันแคนก็เดินเข้ามา วันนี้เขามานั่งซะใกล้เลย
แถมยังเอาขามาก่ายขาของเดวิดด้วย
ดันแคนเริ่มพูดขึ้นก่อน
"ฉันมีความลับจะบอก"
"เรื่องอะไรเหรอ"
"ฉันได้ส่งทหารจำนวนหนึ่งเข้าไปที่หนานนูเปียด้วย"
"จริงดิ"
"จริง งานนี้ เมื่อมีทหารของสิริคิมาจาโรกับโชกุนโพ
มันก็ควรมีทหารจากโสฬสด้วย แต่รับรองว่าไม่น่าเป็นข่าว
เพราะฉันให้ดำเนินการทางลับ"
"ดีแล้ว"
"ไม่มีเรื่องอะไรให้นายต้องกังวล"
..............................................
รถขนทหารของโชกุนโพมาถึงชายแดนระหว่างโชกุนโพกับหนานนูเปียแล้ว

(หมายเหตุ สีม่วงคือโชกุนโพ สีดำคือหนานนูเปีย สีเขียวคือโสฬส)

รถจอดตรงชายแดน ทหารลงมาเปลี่ยนอิริยาบถ
โพวันก็ลงมาเดินกับเขาด้วย

โพวันรู้สึกว่าบรรยากาศมันเงียบมาก น่าแปลกที่ตรงด่านไม่มีคนเลย
เขาเดินอยู่ไม่นานก็มีเสียงมาจากด้านหลัง "เป็นไงไอ้หนู"
พอเขาหันไป ก็พบกับหัวหน้า

"เป็นไงบ้าง คิดถึงแมวของนายเหรอ"
"เออ ก็มีบ้างครับ"
"ดี"
"ทำไมตรงด่านไม่มีคนเลยล่ะครับ"
"มันร้างมานานแล้วล่ะ"
"ได้ข่าวว่าที่นี่มีคนตายเต็มไปหมดเลยเหรอครับ"
"ใช่"
"ปกติตามแนวชายแดน มันต้องมีคนบ้างนะครับ"
"นี่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเรามาทำสงครามกับอะไร
อาจมาทำสงครามกับปีศาจ"
"ปีศาจ?"
"พวกเราคงถึงก่อนพวกอื่น"
"พวกอื่น?"
"ใช่ จะมีทหารจากสิริคิมาจาโรและโสฬสมาสมทบ
สายข่าวรายงานมาอย่างนั้น"
"ครับ"
.......................................................................
ดันแคนส่งทหารเข้าไปในหนานนูเปีย 1 กองร้อย
หัวหน้าทีมคือสันดานดิบ มันเป็นฉายาของเขา

ทหารคนสนิทของเขาก็คือปากาจ

"หัวหน้ากังวลไหมครับ"
"มีอะไรให้ต้องกังวล หนานนูเปียล่มสลายไปนานแล้ว
ทหารก็ไม่มี ยังงงอยู่เลยว่าเราจะมารบกับใคร"
"ปีศาจ"
"นายว่าไงนะ"
"พวกทหารจากโชกุนโพและสิริคิมาจาโร
ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าพวกเขามารบกับปีศาจ"
"ปีศาจก็ได้ ข้าอยากรบใจจะขาดแล้ว"