อยากทราบแนวทางปฎิบัติในบริษัททั่วไปค่ะ เรื่องคือ พนักงานคนนี้เป็นพนักงานขาย และในบริษัทจะมีการแบ่งเขตพื้นที่รับผิดชอบไว้ พนักงานมีเจตนาในการนำสินค้าแบบที่กับที่ตนเองขายแต่ได้มาจากช่องทางอื่นที่ราคาถูกกว่ามาเสนอขายในพื้นที่เขตของพนักงานคนอื่น (อาจจะขายในเขตตัวเองไม่ได้ หรือไม่อยากให้กระทบยอดขายตนเอง) โดยมีการติดต่อเพื่อนเขตอื่นเพื่อสอบถาม ในลักษณะเชิญชวนให้ร่วมมือแล้วแบ่ง%ให้ มีการแจ้งราคาที่ต้องการขาย สอบถามกันถึงจำนวนที่ลูกค้าต้องการ (หลักฐานคือข้อความที่พิมพ์พูดคุยกันทางโทรศัพท์) แต่สุดท้ายแล้วคนที่ถูกชวนไม่สนใจและได้แจ้งเรื่องต่อหัวหน้า  มีการโทรหาพนักงานขายเขตอื่นที่ตนสนิทซึ่งลาออกไปแล้ว เพื่อสอบถามถึงตลาดเขตนั้น และขอเบอร์ติดต่อร้านค้า (ไม่มีหลักฐาน แต่พนักงานที่ลาออกไป นำมาเล่าให้คนอื่นฟัง)

เมื่อหัวหน้าทราบจึงได้เตือนโดยรวมแต่ไม่ระบุชื่อว่าการกระทำนี้มีความผิด หากนำไปขายคือไล่ออก พอมีการเตือนจึงได้มีการหยุดการกระทำ และแก้ตัวต่อหัวหน้าใหญ่ว่าเป็นเพียงการคุยเล่นกัน ไม่ได้คิดทำจริง แต่ทุกฝ่ายยังไม่ทราบว่ามีหลักฐานที่พนักงานที่ถูกชวนนำมามอบให้ ดังนั้นขอทราบว่า การเจตนาทุจริตนี้ สามารถลงโทษได้ไหม หากความเสียหายยังไม่เกิด ซึ่งปกติโทษที่ตั้งไว้ มี3 ระดับคือ เตือนด้วยวาจา , ใบเตือน , ให้ออก ควรลงโทษที่ระดับไหนดี เพราะเจตนาคือทุจริตชัดเจน จะสร้างความเดือดร้อนให้แก่เขตอื่น (เขตที่ไปขอเบอร์จากคนที่ลาออกไป ทางพนักงานที่รับผิดชอบเขตคนปัจจุบันไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย) หากเตือนด้วยวาจาจะเป็นโทษที่เบาไปหรือไม่ หากเป็นใบเตือน จะส่งผลให้ไม่ได้พิจารณาปรับเงินเดือน 1ปี , ไม่ได้รับโบนัส จะรุนแรงไปหรือไม่?

ทางพนักงานที่กระทำผิดได้เบี่ยงเบนประเด็นว่าคือการคุยเล่น และพยายามขอร้องให้พยานช่วยพูดว่าคุยเล่นกัน ไม่มีการขอโทษเพราะยังไม่จำนนท์ต่อหลักฐาน (ยังไม่ทราบว่ามีหลักฐาน) ส่วนหัวหน้าใหญ่มีการสอบสวน ก็พยายามบอกว่าคุยเล่น ควรลงโทษอย่างไรในความคิดของพวกท่านคะ

ขอบคุณค่ะ