สวัสดีค่ะ ชาวพันทิป วันนี้จขกท.มีเรื่องมาเล่าให้ฟังเป็นอุทธาหรณ์หรือว่ากึ่งๆระบายของเราเอง เรื่องที่จขกท.จะเล่าต่อจากนี้ ไม่ได้เป็นเรื่องเกี่ยวกับเราโดยตรง แต่เกิดขึ้นจริงกับคุณพ่อของเราเองค่ะ  
* เรื่องนี้เกี่ยวกับความเชื่อเรื่องเวรกรรมและสิ่งที่มองไม่เห็น อันนี้แล้วแต่ความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ
** เราพิมพ์จากมือถือ พิมพ์ผิดหรือจัดหน้าผิดอย่างไรขออภัยนะคะ เดี๋ยวจะกลับมาแก้ไขให้ค่ะ
*** แท็กห้องผิดขออภัยนะคะ มือใหม่ยังใช้ไม่ค่อยคล่องเลยค่ะ
**** วันเวลาอาจจะคลาดเคลื่อนบ้างนะคะ เพราะนานมาแล้วเหมือนกัน


ขอเริ่มย้อนไปเมื่อ50กว่าปีที่ผ่านมา คุณพ่อเราเป็นคนไทยเชื้อสายจีนค่ะ พื้นเพที่บ้านของคุณพ่อเป็นคนมีเงิน แต่คุณพ่อเราชอบทำงานหาเงินเองมากกว่า เพราะฉะนั้นคุณพ่อเราเลยเริ่มหาเงินส่งตัวเองเรียนตั้งแต่ปวช. แล้วตั้งแต่นั้นมาคุณพ่อก็เริ่มเกเร ไม่เรียนหนังสือ วิชาเดียวที่สอบผ่านคือวิชาพละ ที่ตัวเองสนิทกับคุณครู เริ่มมีสิ่งเสพติดเข้ามาเกี่ยวข้อง เริ่มมีเรื่องชู้สาว และสิ่งไม่ดีอีกมากมายที่เราจะค่อยๆเล่าต่อจากนี้

อันดับแรกเลยที่กระทบต่อชีวิตปัจจุบันมากที่สุด คือพ่อเราเคยมีส่วนเกี่ยวข้องกับการทำแท้งค่ะ ตอนช่วงวัยรุ่น คุณพ่อเราเป็นคนหน้าตาค่อนข้างดี แล้วยิ่งช่วงนั้นหนุ่มตี๋เป็นที่นิยมมากพอสมควร ทำให้คุณพ่อเรามีผู้หญิงมาติดพันเยอะ ไม่มีการป้องกันหรือยังไงไม่ทราบ แต่สุดท้ายคือผู้หญิงคนนั้นท้องค่ะ แล้วก็จบลงด้วยการที่พ่อเราพาไปทำแท้ง..

แต่สิ่งที่ทำให้เราตกใจมากที่สุดคือ ตอนที่พ่อบอกเราว่า ผู้หญิงที่พ่อเราพาไปทำ 'ไม่ได้มีคนเดียว' ขอใช้ทำว่าฟันแล้วทิ้งเลยดีกว่า เราไม่ทราบจำนวนจริงๆเพราะพ่อบอกก็ลืมๆไปบ้างแล้ว

ช่วงระหว่างวัยรุ่น พ่อเราก็มีแก๊งซ์เพื่อนๆของเขา ซึ่งพ่อเล่าว่า เคยกระโดดลงน้ำไปเพื่อจับงู กระโดดลงไปกับเพื่อน โดยที่พ่อเราเป็นคนจับ(กล้ามาก!) ปรากฏว่างูที่จับขึ้นมา มันเป็นงูเห่าเผือก! พ่อเรายังเก็บรูปตอนที่พ่อกับเพื่อนๆจับเจ้างูเผือกนั้นมาทำอาหารเอาไว้อยู่เลยค่ะ แล้วยิ่งไปกว่านั้น เจ้ากรรม งูตัวนั้นกำลังไข่อยู่เลย แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่รอดทั้งแม่งูแล้วก็งูตัวน้อยๆในไข่ที่ไม่มีโอกาสได้ออกมาสู่โลกภายนอก

พ่อเรามีเรื่องน่าแปลกใจเยอะมากโดยเฉพาะประสบการณ์เฉียดตายแต่ก็รอดมาได้ทุกครั้ง

อย่างที่สองต่อมาก็คือ พ่อเราเคยทำตู้ม้าค่ะ ตอนนั้นพ่อเราเจอแม่แล้ว และก็แต่งงานแล้ว กำลังท้องเราอยู่(เป็นลูกสาวคนแรกค่ะ) ตอนนั้นพ่อเราเปิดร้านอาหารกลางคืนแล้วก็มีตู้ม้าด้วย ช่วงนั้นคุณแม่บอกเงินเข้าเยอะมาก ไม่เคยขาดมือเลย หยิบใช้คล่องจนไม่มีเงินเก็บและลืมที่จะออมเงิน แล้วยิ่งเงินที่มาจากพนันตู้ม้าก็ยิ่งเยอะเข้าไปอีก แล้วพอมีคนเข้ามาเล่นก็ต้องมีคนเสียจริงไหมคะ ไม่รู้ว่าตอนที่พ่อเล่าน่ะ เป็นทีเล่นหรือทีจริง พ่อบอกว่า คนที่เสียจนมีหนี้ท่วมหัวจากพนัน เดินมาขอเงิน แต่สิ่งที่พ่อเรายื่นให้ ไม่ใช่เงิน แต่เป็น 'ลูกปืน' เราก็ไม่รู้ว่าจริงแท้มากแค่ไหน เพราะเคยฟังเพียงครั้งเดียวแล้วพ่อก็ไม่เคยเล่าให้ฟังอีก เขาบอกแค่เพียง เรื่องบางเรื่องในชีวิตเขา 'เขาก็เล่าให้ใครฟังไม่ได้'

จากนั้นพ่อเราก็เลิกทำธุรกิจอย่างนั้นแล้วเปลี่ยนมาทำธุรกิจโบรกเกอร์แทน ซึ่งนี่กิจการที่พ่อทำต่อมาจากอาม่า แต่ช่วงแรกอาม่าบอกพ่อเราว่าห้ามทำบริษัทประกันเด็ดขาด แต่พ่อเราดื้อ เปิดบริษัทขึ้นมาจนได้ ตอนนั้นอาม่าโกรธจนหนีกลับต่างจังหวัดเลยค่ะ แต่เพราะเงินดีมากเรียกว่าวันนึงการหาเงินล้านเป็นเรื่องที่ง่ายมากสำหรับบ้านเรา อย่าหาว่าเราโม้เลยค่ะ ตอนมีเงินพ่อเราเหมือนเป็นเจ้าขุนเจ้านายจริงๆ มีแต่คนเดินเข้าหา เราเองก็จำภาพนั้นได้ดี มีแต่คนมาประจบพ่อเราไม่ว่าจะคนรุ่นกลางหรือรุ่นใหญ่

จนมาถึงช่วงพีคที่สุดของชีวิต กรรมมันรอจังหวะที่เราเผลอ แล้วมันก็มาทวงคืน...

มันเริ่มจากแบค ออฟฟิศพ่อเราไม่ดี เพราะพ่อเรามัวแต่ลุยตลาดจนลืมว่าเบื้องหลังมันไม่แน่นพอ ทำให้ลูกน้องแม้กระทั้งเลขาคนสนิทที่พ่อปั้นมากลับมือ (วันพ่อที่เลขาคนนี้เอาพวงมาลัยมากราบแทบเท้าว่านับถือพ่อเราเหมือนพ่ออีกคน) เขากลับทรยศหักหลังพ่อเราได้ลงคอ

ช่วงนั้นเราเห็นแล้วว่าพ่อเราเสียสติจนเหมือนคนบ้า วันนึงที่เคยได้จับเงินล้าน ตอนนี้เงินร้อยบางที่ทั้งวันก็เพิ่งได้จับ พนักงานเองก็ทรยศไปเข้ากับบริษัทคู่แข่งจนบริษัทเราเองกำลังจะล้ม ตอนนั้นแม่เราที่กำลังท้องน้องคนสุดท้องก็เครียด คุณแม่เราเครียดจนตกเลือด แม้จะผ่านมาเกือบ10ปี เราก็ยังจำได้ว่าคนขับรถเราตอนนั้นมารับเรากลับจากโรงเรียนหลังจากที่รอนานมาก พี่เขาเห็นเราแล้วก็บอกพลางร้องไห้ไปด้วย เขาบอกว่าสงสารแม่เรา แม่เราเครียดมากจนเป็นลม เครียดจนตกเลือดต้องพาไปโรงพยาบาล แม่เราปวดหัวจนเอาหัวโขกกับโต๊ะทำงาน จขกท.ในตอนนั้นรู้สึกแต่ว่า อยากเลิกเรียนแล้วออกมาหางานทำ ไม่อยากให้พ่อแม่ต้องลำบากอีกแล้ว  แต่เท่านั้นยังทรมานไม่พอ...