สวัสดีค่ะ เรื่องก็มีอยู่ว่ามีรุ่นน้องคนนึงทักมาคุยกับเรา ครั้งแรกที่ทักมาเราเองก็ไม่ได้สนใจไรมาก
เพราะปกติไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้าอยู่แล้ว แล้วพึ่งเจอคนหักอกมา ครั้งแรกที่คุยกันเขาก็ชวนคุยตามประสาคนทั่วไป ไม่ได้มีการจีบหรืออะไร
ก็คุยกันเรื่องความรัก ทำให้รู้ว่าเขาพึ่งเลิกกับแฟนเก่า แต่เราก็ฟังๆไปไม่ได้คิดอะไร คิดว่าเออดีมีเพื่อนใหม่เว้ย คุยสนุกดี

หลังจากวันนั้น
น้องเขาก็ทักมาทุกวันๆ ไปเที่ยวก็ถ่ายรูปมาให้ดู ก็ส่งเพลงแลกกันฟัง แลกเปลี่ยนความรู้สึก มีความคิดที่โต จขกท.ชอบคนที่ความคิดอิอิ
จนทำให้เราเองรู้สึกว่าเห้ยเจอคนที่นิสัยเหมือนกันแล้ว คุยด้วยแล้วสบายใจ แต่เราก็ยังไม่ได้คิดอะไรนะ (เพราะไม่ค่อยกล้าเปิดใจเท่าไร)
จนคุยกันมาได้เรื่อยๆ น้องเขาก็พูดว่าวันหลังไปเที่ยวกัน อยากมีเพื่อนเดินเล่นชิวๆ เราเองก็ไม่ได้ดีใจอะไร แต่ก็รู้สึกว่าก็ดีนะเพราะเราเองก็โสด
ลองเปิดใจอะไรใหม่ๆบ้างก็คงดี เราเลยลองเปิดใจหลังจากที่ปิดใจมา9เดือนเต็มๆ
เราสองคนก็คุยกันผ่านเฟชเรื่อยๆ มีโทรปลุกกันบ้าง แต่ยังไม่เจอหน้ากันนะ
มีอยู่วันนึงน้องเขาก็พูดกับเรา ว่าเราเป็นคนที่คุยด้วยแล้วสบายใจมากสุด ทำให้ตอนนั้นเริ่มจะกล้าเปิดใจแบบจริงๆ
เราเลยลองเปิดใจคุยว่า ถ้าพี่ชอบน้องขึ้นมาจริงๆ แล้วมันจะเป็นไปได้หรอเราไม่เคยเจอกันนะ
แต่คำพูดน้องวันนั้นคือ ชอบเราได้นะ แต่คบกับเราไม่ได้
มันทำให้เรารู้สึกว่า อ้าวนี่กูอกหักอีกแล้วหรอแล้วก็มานั่งคิดว่าควรคุยต่อไป หรือไม่คุยแล้วดีหรือจริงๆแล้วความรักไม่จำเป็นต้องใช้คำว่าแฟน ?